Pietro Pomponazzi
| Pietro Pomponazzi | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Pietro Pomponazzi, gravure 16e eeuw
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Markgraafschap Mantua, 16 september 1462 | |||
| Overleden | Bologna, 18 mei 1525 | |||
| Land | Italië | |||
| Beroep | filosoof en medicus | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Tijdperk | Renaissance | |||
| Stroming | Averroïsme | |||
| Beïnvloed door | Nicoletto Vernia (promotor) | |||
| Belangrijkste werken | ||||
| 1516 | De immortalitate animae | |||
| 1556 | De naturalium effectuum admirandorum causis, sive de incantationibus liber | |||
| ||||
Pietro Pomponazzi (Mantua, 1462 - 1525) was een Italiaans filosoof en medicus. Hij studeerde te Padua, waar hij aanvankelijk onder invloed stond van het averroïsme.
In 1516 schreef hij De immortalitate animae (Over de onsterfelijkheid van de ziel) in reactie op het felle debat over de positie van de ziel. Hij verwierp in dit werk de opvatting dat het mogelijk is de onsterfelijkheid van de ziel met zekerheid te bewijzen. In De naturalium effectuum admirandorum causis, sive de incantationibus liber, (Boek over de oorzaken van wonderlijke natuurverschijnselen of over de betoveringen) legde Pomponazzi uit dat inbeelding, geestelijke stoornissen of bedrog aan de basis kunnen liggen van ziektes. Het boek dateerde uit 1520 en werd in 1556 gedrukt. Jan Wier zou het werk lezen en de idee overnemen in zijn bestseller Over duivelse begoochelingen.[1]
Voetnoten
[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 