Michał Żórawski
Michał Wincenty Żórawski (ur. 25 września 1938, zm. 27 marca 2012 w Józefowie) – polski dyplomata, pierwszy konsul III RP W Moskwie, konsul generalny, Minister Pełnomocny w Moskwie, Królewcu i Charkowie.
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| p.o. Konsula Generalnego RP w Królewcu | |
| Okres |
od 1996 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Charkowie | |
| Okres |
od 1998 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
.JPG)
Życiorys
edytujUkończył studia historyczne[1] na Uniwersytecie Warszawskim i prawo[2].
W stanie wojennym pracował jako kierowca taksówki bagażowej. Był działaczem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie.
W latach 1990–1996 był konsulem generalnym w Rosji (Moskwa), 1996–1997 p.o. konsula generalnego w Królewcu, a w latach 1998–2003 konsulem generalnym RP w Charkowie.
W okresie służby dyplomatycznej zajmował się wyjaśnianiem prawdy katyńskiej i pomocą Polakom na Wschodzie. Przy pomocy zaprzyjaźnionych dziennikarzy (Leona Bójki z Gazety Wyborczej i Gennadija Żaworonkowa z „Moskowskich Nowosti”) udało mu się m.in. ustalić, że jeńcy uwięzieni w Starobielsku spoczywają pod Charkowem, na Ukrainie.
Zajmował się także poszukiwaniem śladów Polaków aresztowanych przez NKWD[3]. Przyczynił się m.in. do odnalezienia grobów polskich oficerów w Miednoje, a także ustalenia miejsc pochówku przywódców Polski Podziemnej (na cmentarzu Dońskim w Moskwie) dowódcy AK gen. Leopolda Okulickiego i Stanisława Jasiukowicza – wicepremiera, zastępcy Delegata Rządu RP na kraj (skazanych w tzw. procesie „szesnastu” w Moskwie w 1945), a także grobu ostatniego Komendanta Okręgu AK Lublin płk. Kazimierza Tumidajskiego. Odnalazł też mogiłę szwedzkiego dyplomaty Raoula Wallenberga, który uratował w 1944 w Budapeszcie tysiące Żydów[4].
Po wielomiesięcznych poszukiwaniach, w maju 1992, udało mu się odzyskać jedenaście sztandarów polskiego wojska zdobytych przez Armię Radziecką po 17 września 1939.
Postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego z 30 marca 2011 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w upowszechnianiu prawdy katyńskiej”[5], którym udekorowano go w czasie uroczystości 4 kwietnia 2011[6]. Był wyróżniony także medalem za pomoc Kościołowi katolickiemu na Wschodzie. W maju 2009 uhonorowany został „Medalem Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej”[7].
W 2007 opublikował książkę „Moskwa 1990 – 1996. Wspomnienia pierwszego konsula III RP w Moskwie” (Warszawa: Agencja Wydawnicza „Cinderella Books”, 2007, ISBN 83-7339-058-8, ISBN 83-7339-053-7 seria Bez Retuszu).
Miał żonę i dwie córki.
Pochowany został 3 kwietnia 2012 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 49-1-1/2)[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Michał Żórawski nekrolog. wyborcza.pl, 3 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-03].
- ↑ Michał Żórawski nekrolog. wyborcza.pl, 31 marca 2012. [dostęp 2012-04-03].
- ↑ Krystyna Kurczab-Redlich: Prywatne śledztwo katyńskie. wprost.pl „Wprost” nr 15 2006. [dostęp 2012-04-03].
- ↑ Michał Żórawski Moskwa 1990-1996. Wspomnienia pierwszego konsula III RP w Moskwie (omówienie książki). poczytaj.pl. [dostęp 2012-04-08].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 641
- ↑ Lista odznaczonych za upowszechnienie prawdy o Katyniu. prezydent.pl, 4 kwietnia 2011. [dostęp 2012-04-03].
- ↑ Anna Ambroziak: Kto odnowi cmentarz w Katyniu?. naszdziennik.pl, 25 maja 2009. [dostęp 2012-04-03].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: BOLESŁAW ŻÓRAWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-26].