Przejdź do zawartości

Sibilla Aleramo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m popr. miejsce urodzenia w infoboksie
EmptyBot (dyskusja | edycje)
Boty
715 302 edycje
m int.
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Dopracować|źródła=2017-03|błędne informacje - nie była zmuszona do ślubu i Il passaggio jest bardziej o miłości do Felice Damianiego}}

{{Biogram infobox
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Sibilla Aleramo
|imię i nazwisko = Sibilla Aleramo
|imię i nazwisko org = Rina Faccio
|imię i nazwisko org = Rina Faccio
|grafika = Nunes Vais, Mario (1856-1932), Sibilla Aleramo (1917).jpg
|grafika = Nunes Vais, Mario (1856-1932), Sibilla Aleramo (1917).jpg
|opis grafiki = Sibilla Aleramo. Portret autorstwa Mario Nunesa Vaisa
|opis grafiki = Sibilla Aleramo. Portret autorstwa Mario Nunesa Vaisa
|podpis =
|alt grafiki =
|data urodzenia = [[14 sierpnia]] [[1876]]
|data urodzenia = [[14 sierpnia]] [[1876]]
|miejsce urodzenia = [[Alessandria]]
|miejsce urodzenia = [[Alessandria]]
|data śmierci = [[13 stycznia]] [[1960]]
|data śmierci = [[13 stycznia]] [[1960]]
|miejsce śmierci = [[Rzym]]
|miejsce śmierci = [[Rzym]]
|zawód = [[feminizm|feministka]], [[literatura|pisarka]]
|zawód = [[feminizm|feministka]], [[literatura|pisarka]]
|odznaczenia =
|odznaczenia =
|commons =
|commons =
|www =
}}
}}
'''Sibilla Aleramo''' (ur. [[14 sierpnia]] [[1876]] w [[Alessandria|Alessandrii]] jako '''Rina Faccio''', zm. [[13 stycznia]] [[1960]] w [[Rzym]]ie) – [[Włochy|włoska]] [[pisarz|pisarka]] i [[feminizm|feministka]]. Znana jako twórczyni własnej [[autobiografia|autobiografii]], opisującej życie kobiety w dziewiętnastowiecznych [[Włochy|Włoszech]].
'''Sibilla Aleramo''' (ur. [[14 sierpnia]] [[1876]] w [[Alessandria|Alessandrii]] jako '''Rina Faccio''', zm. [[13 stycznia]] [[1960]] w [[Rzym]]ie) – [[Włochy|włoska]] [[pisarz|pisarka]] i [[feminizm|feministka]]. Znana jako twórczyni własnej [[autobiografia|autobiografii]], opisującej życie kobiety w dziewiętnastowiecznych [[Włochy|Włoszech]].
Linia 20: Linia 17:
W wieku lat szesnastu została odsunięta ze szkoły i zmuszona do poślubienia mężczyzny, który ją zgwałcił<ref>Drake, Richard. ''Sibilla Aleramo and the Peasants of the Agro Romano: A Writer's Dilemma'', "Journal of the History of Ideas", vol. 51, nr. 2 (IV-VI 1990), str. 255–272</ref>.
W wieku lat szesnastu została odsunięta ze szkoły i zmuszona do poślubienia mężczyzny, który ją zgwałcił<ref>Drake, Richard. ''Sibilla Aleramo and the Peasants of the Agro Romano: A Writer's Dilemma'', "Journal of the History of Ideas", vol. 51, nr. 2 (IV-VI 1990), str. 255–272</ref>.


Jej pierwsza książka opisywała decyzję o odejściu od męża i syna oraz przeprowadzce do [[Rzym]]u (co miało miejsce w 1901). Aleramo stała się wówczas aktywna w kręgach [[polityka|politycznych]] i [[sztuka|artystycznych]]. W 1908 związała się z inną pisarką, którą spotkała na kongresie kobiet – feministką, [[Lina Poletti|Liną Poletti]]. Związek ten zakończył się po roku, stając się inspiracją do dzieła ''Il passagio''.
Jej pierwsza książka opisywała decyzję o odejściu od męża i syna oraz przeprowadzce do [[Rzym]]u (co miało miejsce w 1902). Aleramo stała się wówczas aktywna w kręgach [[polityka|politycznych]] i [[sztuka|artystycznych]]. W 1908 związała się z inną pisarką, którą spotkała na kongresie kobiet – feministką, [[Lina Poletti|Liną Poletti]]. Związek ten zakończył się po roku, stając się inspiracją do rozdziału ''La favola''(''Baśń'') w ''Il passagio''.{{odn|Kłos|2018|s=58–61}}


Sibilla Aleramo była jedną z najbardziej znaczących włoskich feministek. Jej listy do Poletti stały się obiektem studiów, które wykazały jej otwarty stosunek wobec relacji homoseksualnych i miłosnych jako takich. Jednocześnie z Poletti Aleramo spotykała się także z Giovannim Ceną. W listach do Poletti Aleramo wyznała, że nigdy nie czuła się winna za kochanie ich obojga w tym samym czasie.
Sibilla Aleramo była jedną z najbardziej znaczących włoskich feministek. Jej listy do Poletti stały się obiektem studiów, które wykazały jej otwarty stosunek wobec relacji homoseksualnych i miłosnych jako takich. Jednocześnie z Poletti Aleramo spotykała się także z Giovannim Ceną. W listach do Poletti Aleramo wyznała, że nigdy nie czuła się winna za kochanie ich obojga w tym samym czasie.


W następnych latach podróżowała po kontynencie [[Europa|europejskim]] jako aktywna [[komunizm|komunistka]]. W [[1948]] brała udział w [[Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju|Kongresie Pokoju]] we [[Wrocław|Wrocławiu]]<ref>{{Cytuj książkę | autor r = Anita Kłos | rozdział = Scrittori italiani al Congresso mondiale degli intellettuali per la pace (1948). Breslavia nei ricordi di Sibilla Aleramo e Giorgio Caproni | nazwisko = Łukasiewicz | imię = Justyna | nazwisko2 = Słapek | imię2 = Daniel | tytuł = Breslavia – Bassa Slesia e la cultura mediterranea | wydawca = Edizioni dell'Orso | miejsce = Alessandria | rok = 2017 | strony = 81-93 | isbn = 978-88-6274-772-1}}</ref>. Film ''Un Viaggio Chiamato Amore'' ([[2002 w filmie|2002]]) opisuje jej związek z [[Poezja|poetą]] [[Dino Campana|Dino Campaną]].
W latach 1909–1911 w warszawskim [[Prawda. Tygodnik Polityczny, Społeczny i Literacki|tygodniku Prawda]] ukazała się w odcinkach jej powieść ''Kobieta'' w tłumaczeniu [[Soava Gallone|Stanisławy Gallone]]<ref>{{Cytuj książkę | autor r = Anita Kłos | rozdział = O polskim przekładzie powieści ''Una donna'' Sibilli Aleramo | autor = Alicja Paleta (red.) | tytuł = I Giovani per l'Italia. Atti del Secondo Incontro dei Giovani Italianisti Polacchi | wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego | miejsce = Kraków | rok = 2008 | strony = 45–50 | język = pl}}</ref>.

W następnych latach podróżowała po kontynencie [[Europa|europejskim]] jako aktywna [[komunizm|komunistka]]. W [[1948]] brała udział w [[Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju|Kongresie Pokoju]] we [[Wrocław]]iu<ref>{{Cytuj książkę | autor r = Anita Kłos | rozdział = Scrittori italiani al Congresso mondiale degli intellettuali per la pace (1948). Breslavia nei ricordi di Sibilla Aleramo e Giorgio Caproni | nazwisko = Łukasiewicz | imię = Justyna | nazwisko2 = Słapek | imię2 = Daniel | tytuł = Breslavia – Bassa Slesia e la cultura mediterranea | wydawca = Edizioni dell'Orso | miejsce = Alessandria | rok = 2017 | strony = 81-93 | isbn = 978-88-6274-772-1 | język = it}}</ref>. Film ''Un Viaggio Chiamato Amore'' ([[2002 w filmie|2002]]) opisuje jej związek z [[Poezja|poetą]] [[Dino Campana|Dino Campaną]]<ref>{{cytuj pismo | autor = Claudia Morgoglione | url =http://www.repubblica.it/online/venezia2002/viaggio/viaggio/viaggio.html | czasopismo = la Repubblica | tytuł = Placido difende il suo film "Volevo raccontare una passione" | data = 2002-09-04 | data dostępu = 2018-05-07 | język = it}}</ref>.


== Wybrane dzieła ==
== Wybrane dzieła ==
{{Układ wielokolumnowy |szerokość=20em <!-- od 8 do 35 --> |liczba=3 |
{{Kolumna-podział|2|
* ''Una donna'' (1906)
* ''Una donna'' (1906)
* ''Il passaggio'' (1919)
* ''Il passaggio'' (1919)
Linia 46: Linia 45:
* ''Lettere'' (1958)
* ''Lettere'' (1958)
}}
}}

== Nagrody ==
* Nagroda Viareggio w 1948<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.premioletterarioviareggiorepaci.it/premi/vincitori/1-Premio%20Letterario%20Viareggio-R%C3%A8paci | tytuł = Vincitori | opublikowany = Premio Letterario Viareggio-Rèpaci | język = it | data dostępu = 2018-05-06}}</ref>

== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Robert Aldrich & Garry Wotherspoon. ''Who's Who in Gay and Lesbian History, from Antiquity to World War II''. Routledge, London, 2001, {{ISBN|978-0-415-25369-7}}
* Robert Aldrich & Garry Wotherspoon. ''Who's Who in Gay and Lesbian History, from Antiquity to World War II''. Routledge, London, 2001, {{ISBN|978-0-415-25369-7}}
* {{Cytuj książkę |nazwisko =Kłos |imię =Anita |tytuł = Apologia kobiecego ducha. Sibilla Aleramo i jej związki z polską kulturą literacką pierwszej połowy XX wieku |wydawca = Wydawnictwo UMCS |miejsce = Lublin |rok = 2018 |isbn = 978-83-227-9151-6 | url = https://www.academia.edu/38144275/Apologia_kobiecego_ducha_Sibilla_Aleramo_i_jej_zwi%C4%85zki_z_polsk%C4%85_kultur%C4%85_literack%C4%85_pierwszej_po%C5%82owy_XX_wieku | odn = tak}}


{{Kontrola autorytatywna}}
{{Kontrola autorytatywna}}


{{DEFAULTSORT:Aleramo, Sibilla}}
{{SORTUJ:Aleramo, Sibilla}}
[[Kategoria:Włoskie feministki i feminiści]]
[[Kategoria:Włoskie feministki i feminiści]]
[[Kategoria:Historia LGBT]]
[[Kategoria:Historia LGBT]]
[[Kategoria:LGBT we Włoszech]]
[[Kategoria:Włoscy pisarze]]
[[Kategoria:Włoscy pisarze]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1876]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1876]]
[[Kategoria:Zmarli w 1960]]
[[Kategoria:Zmarli w 1960]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Alessandrii]]

Aktualna wersja na dzień 10:24, 24 lip 2024

Sibilla Aleramo
Rina Faccio
Ilustracja
Sibilla Aleramo. Portret autorstwa Mario Nunesa Vaisa
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1876
Alessandria

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 1960
Rzym

Zawód, zajęcie

feministka, pisarka

Multimedia w Wikimedia Commons

Sibilla Aleramo (ur. 14 sierpnia 1876 w Alessandrii jako Rina Faccio, zm. 13 stycznia 1960 w Rzymie) – włoska pisarka i feministka. Znana jako twórczyni własnej autobiografii, opisującej życie kobiety w dziewiętnastowiecznych Włoszech.

W wieku lat szesnastu została odsunięta ze szkoły i zmuszona do poślubienia mężczyzny, który ją zgwałcił[1].

Jej pierwsza książka opisywała decyzję o odejściu od męża i syna oraz przeprowadzce do Rzymu (co miało miejsce w 1902). Aleramo stała się wówczas aktywna w kręgach politycznych i artystycznych. W 1908 związała się z inną pisarką, którą spotkała na kongresie kobiet – feministką, Liną Poletti. Związek ten zakończył się po roku, stając się inspiracją do rozdziału La favola(Baśń) w Il passagio.[2]

Sibilla Aleramo była jedną z najbardziej znaczących włoskich feministek. Jej listy do Poletti stały się obiektem studiów, które wykazały jej otwarty stosunek wobec relacji homoseksualnych i miłosnych jako takich. Jednocześnie z Poletti Aleramo spotykała się także z Giovannim Ceną. W listach do Poletti Aleramo wyznała, że nigdy nie czuła się winna za kochanie ich obojga w tym samym czasie.

W latach 1909–1911 w warszawskim tygodniku Prawda ukazała się w odcinkach jej powieść Kobieta w tłumaczeniu Stanisławy Gallone[3].

W następnych latach podróżowała po kontynencie europejskim jako aktywna komunistka. W 1948 brała udział w Kongresie Pokoju we Wrocławiu[4]. Film Un Viaggio Chiamato Amore (2002) opisuje jej związek z poetą Dino Campaną[5].

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Una donna (1906)
  • Il passaggio (1919)
  • Andando e stando (1921)
  • Momenti (Moments, 1921)
  • Trasfigurazione (1922)
  • Endimione (1923, sztuka)
  • Poesie (1929)
  • Gioie d'occasione (1930)
  • Il frustino (1932)
  • Sì alla terra (1934)
  • Orsa minore (1938)
  • Diario e lettere: dal mio diario (1945)
  • Selva d'amore (1947)
  • Aiutatemi a dire (1951)
  • Gioie d'occasione e altre ancora (1954)
  • Luci della mia sera (1956)
  • Lettere (1958)

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda Viareggio w 1948[6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Drake, Richard. Sibilla Aleramo and the Peasants of the Agro Romano: A Writer's Dilemma, "Journal of the History of Ideas", vol. 51, nr. 2 (IV-VI 1990), str. 255–272
  2. ↑ Kłos 2018 ↓, s. 58–61.
  3. ↑ Anita Kłos: O polskim przekładzie powieści Una donna Sibilli Aleramo. W: Alicja Paleta (red.): I Giovani per l'Italia. Atti del Secondo Incontro dei Giovani Italianisti Polacchi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 45–50. (pol.).
  4. ↑ Anita Kłos: Scrittori italiani al Congresso mondiale degli intellettuali per la pace (1948). Breslavia nei ricordi di Sibilla Aleramo e Giorgio Caproni. W: Justyna Łukasiewicz, Daniel Słapek: Breslavia – Bassa Slesia e la cultura mediterranea. Alessandria: Edizioni dell'Orso, 2017, s. 81-93. ISBN 978-88-6274-772-1. (wł.).
  5. ↑ Claudia Morgoglione. Placido difende il suo film "Volevo raccontare una passione". „la Repubblica”, 2002-09-04. [dostęp 2018-05-07]. (wł.). 
  6. ↑ Vincitori. Premio Letterario Viareggio-Rèpaci. [dostęp 2018-05-06]. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sibilla_Aleramo&oldid=74385363”