Sibilla Aleramo

Sibilla Aleramo
Rina Faccio
	; Sibilla Aleramo. Portret autorstwa Mario Nunesa Vaisa
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1876 ; Alessandria
Data i miejsce śmierci	13 stycznia 1960 ; Rzym
Zawód, zajęcie	feministka, pisarka
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sibilla Aleramo (ur. 14 sierpnia 1876 w Alessandrii jako Rina Faccio, zm. 13 stycznia 1960 w Rzymie) – włoska pisarka i feministka. Znana jako twórczyni własnej autobiografii, opisującej życie kobiety w dziewiętnastowiecznych Włoszech.

W wieku lat szesnastu została odsunięta ze szkoły i zmuszona do poślubienia mężczyzny, który ją zgwałcił^[1].

Jej pierwsza książka opisywała decyzję o odejściu od męża i syna oraz przeprowadzce do Rzymu (co miało miejsce w 1902). Aleramo stała się wówczas aktywna w kręgach politycznych i artystycznych. W 1908 związała się z inną pisarką, którą spotkała na kongresie kobiet – feministką, Liną Poletti. Związek ten zakończył się po roku, stając się inspiracją do rozdziału La favola(Baśń) w Il passagio.^[2]

Sibilla Aleramo była jedną z najbardziej znaczących włoskich feministek. Jej listy do Poletti stały się obiektem studiów, które wykazały jej otwarty stosunek wobec relacji homoseksualnych i miłosnych jako takich. Jednocześnie z Poletti Aleramo spotykała się także z Giovannim Ceną. W listach do Poletti Aleramo wyznała, że nigdy nie czuła się winna za kochanie ich obojga w tym samym czasie.

W latach 1909–1911 w warszawskim tygodniku Prawda ukazała się w odcinkach jej powieść Kobieta w tłumaczeniu Stanisławy Gallone^[3].

W następnych latach podróżowała po kontynencie europejskim jako aktywna komunistka. W 1948 brała udział w Kongresie Pokoju we Wrocławiu^[4]. Film Un Viaggio Chiamato Amore (2002) opisuje jej związek z poetą Dino Campaną^[5].

Wybrane dzieła

Una donna (1906)
Il passaggio (1919)
Andando e stando (1921)
Momenti (Moments, 1921)
Trasfigurazione (1922)
Endimione (1923, sztuka)
Poesie (1929)
Gioie d'occasione (1930)
Il frustino (1932)
Sì alla terra (1934)
Orsa minore (1938)
Diario e lettere: dal mio diario (1945)
Selva d'amore (1947)
Aiutatemi a dire (1951)
Gioie d'occasione e altre ancora (1954)
Luci della mia sera (1956)
Lettere (1958)

Nagrody

Nagroda Viareggio w 1948^[6]

Przypisy

↑ Drake, Richard. Sibilla Aleramo and the Peasants of the Agro Romano: A Writer's Dilemma, "Journal of the History of Ideas", vol. 51, nr. 2 (IV-VI 1990), str. 255–272
↑ Kłos 2018 ↓, s. 58–61.
↑ Anita Kłos: O polskim przekładzie powieści Una donna Sibilli Aleramo. W: Alicja Paleta (red.): I Giovani per l'Italia. Atti del Secondo Incontro dei Giovani Italianisti Polacchi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 45–50. (pol.).
↑ Anita Kłos: Scrittori italiani al Congresso mondiale degli intellettuali per la pace (1948). Breslavia nei ricordi di Sibilla Aleramo e Giorgio Caproni. W: Justyna Łukasiewicz, Daniel Słapek: Breslavia – Bassa Slesia e la cultura mediterranea. Alessandria: Edizioni dell'Orso, 2017, s. 81-93. ISBN 978-88-6274-772-1. (wł.).
↑ Claudia Morgoglione. Placido difende il suo film "Volevo raccontare una passione". „la Repubblica”, 2002-09-04. [dostęp 2018-05-07]. (wł.).
↑ Vincitori. Premio Letterario Viareggio-Rèpaci. [dostęp 2018-05-06]. (wł.).

Bibliografia

Robert Aldrich & Garry Wotherspoon. Who's Who in Gay and Lesbian History, from Antiquity to World War II. Routledge, London, 2001, ISBN 978-0-415-25369-7
Anita Kłos: Apologia kobiecego ducha. Sibilla Aleramo i jej związki z polską kulturą literacką pierwszej połowy XX wieku. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2018. ISBN 978-83-227-9151-6.

[1] Drake, Richard. Sibilla Aleramo and the Peasants of the Agro Romano: A Writer's Dilemma, "Journal of the History of Ideas", vol. 51, nr. 2 (IV-VI 1990), str. 255–272

[CITEREFKłos201858–61-2] Kłos 2018 ↓, s. 58–61.

[3] Anita Kłos: O polskim przekładzie powieści Una donna Sibilli Aleramo. W: Alicja Paleta (red.): I Giovani per l'Italia. Atti del Secondo Incontro dei Giovani Italianisti Polacchi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 45–50. (pol.).

[4] Anita Kłos: Scrittori italiani al Congresso mondiale degli intellettuali per la pace (1948). Breslavia nei ricordi di Sibilla Aleramo e Giorgio Caproni. W: Justyna Łukasiewicz, Daniel Słapek: Breslavia – Bassa Slesia e la cultura mediterranea. Alessandria: Edizioni dell'Orso, 2017, s. 81-93. ISBN 978-88-6274-772-1. (wł.).

[5] Claudia Morgoglione. Placido difende il suo film "Volevo raccontare una passione". „la Repubblica”, 2002-09-04. [dostęp 2018-05-07]. (wł.).

[6] Vincitori. Premio Letterario Viareggio-Rèpaci. [dostęp 2018-05-06]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]