Aaron Manby
| |
| Dane podstawowe | |
| Typ |
parowiec rzeczny |
|---|---|
| Materiał |
żelazo |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data budowy |
1821 |
| Data oddania do eksploatacji |
1822 |
| Data wycofania ze służby |
1855 |
| Dane techniczne | |
| Długość całkowita (L) |
36,6 m |
| Szerokość (B) |
kadłub: 5,2 m |
| Zanurzenie (D) |
1,1 m |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
silnik parowy o mocy 30–50 KM |
| Prędkość maks. |
7 w. |
Aaron Manby – XIX-wieczny parowiec rzeczny zbudowany w Wielkiej Brytanii, do żeglugi po francuskiej Sekwanie. Jeden z pierwszych statków o żelaznym kadłubie, a zarazem pierwszy, który odbył rejs pełnomorski[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Elementy do konstrukcji statku wykonane zostały w hucie Horseley Ironworks w Tipton, a następnie przetransportowane do stoczni w Rotherhithe (Londyn), gdzie jednostka została złożona i zwodowana na Tamizie w 1821 roku. Nazwa statku pochodzi od właściciela huty, Aarona Manby'ego[1].
Po odbyciu prób w maju 1822 roku, „Aaron Manby” przepłynął 10 czerwca 1822 kanał La Manche, docierając do Hawru. Następnie udał się do Paryża, gdzie do końca dekady odbywał rejsy na Sekwanie. W 1830 roku sprzedany, w 1836 roku trafił do Nantes, żeglując od tamtej pory wzdłuż Loary. Zezłomowany w 1855 roku[1].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Jednostka posiadała płaskodenny kadłub o długości 36,6 m, szerokości 5,2 m i zanurzeniu 1,1 m. Poszycie wykonane było z płyt żelaznych o grubości ¼ cala (6–7 mm), przymocowane do żelaznego szkieletu. Pokład drewniany. Na pokładzie statku znajdował się 14-metrowy komin, a na dziobie bukszpryt. Po obu stronach kadłuba znajdowały się koła łopatkowe o średnicy 3,7 m i szerokości 45 cm[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Lincoln Paine: Ships of the World: An Historical Encyclopedia. Conway Maritime Press, 1998, s. 1. ISBN 0-85177-739-2. (ang.).