Arcybiskup ad personam
Arcybiskup ad personam – w Kościele rzymskokatolickim tytuł odnoszący się do osoby biskupa innego niż biskupa diecezjalnego archidiecezji, nadany w uznaniu jego osiągnięć[1], bez przyznania stolicy arcybiskupiej (nie oznacza to podniesienia diecezji, której dany duchowny jest biskupem, do rangi archidiecezji). Arcybiskupami ad personam są (w 2022 r.), między innymi: Alfons Nossol, Jan Paweł Lenga, Domenico Sorrentino (biskup Asyżu i Foligno), Antonio Mattiazzo (emerytowany biskup Padwy).
Oprócz tego od grudnia 1988 roku niektórzy biskupi, którzy otrzymali stolicę tytularną w randze biskupstwa mogą zostać mianowani arcybiskupami ad personam. Przykładowo, arcybiskup Mirosław Adamczyk otrzymał w lutym 2013 tytularne biskupstwo Otriculum. Jest on zatem arcybiskupem ad personam tej stolicy tytularnej. Na takiej samej zasadzie arcybiskupem ad personam był Konrad Krajewski, dawniej arcybiskup tytularny Beneventum, a zatem stolicy tytularnej w randze biskupstwa.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sławoj Leszek Głódź został arcybiskupem ad personam. money.pl, 2004-07-17. [dostęp 2020-06-30].