Arie Haan

Arie Haan
	; Arie Haan, 1978
Pełne imię i nazwisko	Adrianus Haan
Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1948 ; Finsterwolde
Wzrost	188 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1984–1985	Royal Antwerp
1986–1987	Anderlecht
1987–1990	VfB Stuttgart
1990–1991	1. FC Nürnberg
1991–1993	Standard Liège
1995–1995	PAOK FC
1995–1997	Feyenoord Rotterdam
1997–1998	Anderlecht
1999–1999	PAOK FC
2000–2000	AC Omonia
2001–2001	Austria Wiedeń
2002–2004	Chiny
2006–2006	Persepolis Teheran
2006–2007	Kamerun
2008–2009	Albania
2009	Chongqing Lifan
2010–2011	Tianjin Teda
2012	Shenyang Zhongze
2014–2015	Tianjin Teda
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa Świata
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adrianus „Arie” Haan (ur. 16 listopada 1948 w Finsterwolde) – holenderski piłkarz, grający na pozycji środkowego pomocnika lub obrońcy oraz trener piłkarski. Słynął z silnego uderzenia z dystansu, czemu zawdzięczał pseudonim Arie Bombarie^[1].

Życiorys

Przez osiem lat był zawodnikiem Ajaksu Amsterdam, z którym trzykrotnie triumfował w rozgrywkach krajowych i trzykrotnie w Pucharze Europy. W barwach Ajaksu Amsterdam rozegrał 264 mecze i strzelił 47 goli. w 1975 dołączył do RSC Anderlecht, gdzie grał już między innymi Rob Rensenbrink - ówczesna gwiazda europejskiej piłki. Z Anderlechtem, który w latach 70. święcił największe triumfy na arenie europejskiej w swojej historii, zdobył dwukrotnie Puchar Zdobywców Pucharów oraz dwukrotnie Superpuchar UEFA. W 1981 przeniósł się do Standardu Liège, z którym m.in. dwukrotnie zdobył mistrzostwo kraju i dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów w 1982. Pod koniec kariery zagrał jeden sezon w PSV Eindhoven, lecz bez większych sukcesów. Karierę zakończył w 1985 roku w Hongkongu, po rozegraniu kilku spotkań w drużynie Seiko SA.

W reprezentacji Holandii zadebiutował 30 sierpnia 1972 roku w meczu z Czechosłowacją. Arie Haan miał okazję występować w drużynie narodowej w czasach Futbolu totalnego (hol. totaalvoetbal), grając u boku m.in. Johana Cruijffa, Johana Neeskensa czy Willema van Hanegema. Grał na pozycji defensywnego pomocnika lub jako ostatni obrońca (ang. sweeper). Dzięki potężnemu uderzeniu z prawej nogi mógł zagrozić bramkarzowi przeciwnego zespołu nawet z odległości kilkudziesięciu metrów, tak jak to miało miejsce przy jego słynnym golu na mistrzostwach świata w 1978 przeciwko reprezentacji Włoch. Z Holandią zdobył wicemistrzostwo świata w 1974 i 1978 roku. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał na mistrzostwach Europy w 1980 roku – również, tak jak w swoim debiucie, przeciwko reprezentacji Czechosłowacji. Przez ponad 7 lat kariery reprezentacyjnej wystąpił 35-krotnie w barwach Oranje, łącznie strzelił 6 bramek^[2].

Od 2002 do 2004 był selekcjonerem reprezentacji Chin. W sierpniu 2006 został trenerem reprezentacji Kamerunu^[3], ale pół roku później zrezygnował z tego stanowiska, za powód podając zbyt dużą ingerencję ówczesnego prezesa związku Mohammeda Iya w prowadzenie reprezentacji^[4]. W styczniu 2008 został szkoleniowcem reprezentacji Albanii^[5]. Zrezygnował z tej funkcji 15 kwietnia 2009 po serii porażek, jakie poniósł zespół w eliminacjach do mistrzostw świata 2010^[6]. W latach 2009–2015 był menedżerem kilku zespołów z Chinese Super League. W kwietniu 2016 poinformował o zakończeniu kariery trenerskiej. Decyzję motywował problemami zdrowotnymi oraz utratą motywacji do dalszej pracy^[7].

Sukcesy piłkarskie

AFC Ajax

Mistrzostwo Holandii: 1969-70, 1971-72, 1972-73
Puchar Holandii: 1969–70, 1970–71, 1971–72
Puchar Europy: 1970–71, 1971–72, 1972–73
Superpuchar UEFA: 1973
Puchar Interkontynentalny: 1972

RSC Anderlecht

Mistrzostwo Belgii: 1980-81
Puchar Belgii: 1975–76
Puchar Zdobywców Pucharów: 1975–76, 1977-78
Superpuchar UEFA: 1976, 1978

Standard Liège

Mistrzostwo Belgii: 1981-82, 1982-83
Puchar Zdobywców Pucharów: II miejsce 1981-82

Reprezentacja Holandii

mistrzostwa świata w piłce nożnej: II miejsce 1974 i 1978

Sukcesy szkoleniowe

RSC Anderlecht

Mistrzostwo Belgii: 1985-86

VfB Stuttgart

Puchar UEFA: II miejsce 1988-89

Standard Liège

Puchar Belgii: 1992-93

Tianjin Teda F.C.

Puchar Chin: 2011

Przypisy

↑ ARIE HAAN; Arie Bombarie wilde naar huis. nrc.nl, 1995-10-09. [dostęp 2016-06-03]. (niderl.).
↑ Arie Haan - International Appearances. rsssf.com, 2010-09-24. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).
↑ Haan seals Cameroon deal. bbc.co.uk, 2006-08-26. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).
↑ Haan quits as Cameroon coach. bbc.co.uk, 2007-02-02. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).
↑ Haan settles in nicely in Albania. uefa.com, 2008-01-07. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).
↑ Haan and Albania go separate ways. uefa.com, 2009-04-15. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).
↑ Arie Haan mist motivatie en stopt als trainer. nos.nl, 2016-04-27. [dostęp 2016-06-10]. (niderl.).

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] ARIE HAAN; Arie Bombarie wilde naar huis. nrc.nl, 1995-10-09. [dostęp 2016-06-03]. (niderl.).

[3] Arie Haan - International Appearances. rsssf.com, 2010-09-24. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).

[4] Haan seals Cameroon deal. bbc.co.uk, 2006-08-26. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).

[5] Haan quits as Cameroon coach. bbc.co.uk, 2007-02-02. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).

[6] Haan settles in nicely in Albania. uefa.com, 2008-01-07. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).

[7] Haan and Albania go separate ways. uefa.com, 2009-04-15. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).

[8] Arie Haan mist motivatie en stopt als trainer. nos.nl, 2016-04-27. [dostęp 2016-06-10]. (niderl.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]