Przejdź do zawartości

Batalion ON „Wągrowiec”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Batalion ON „Wągrowiec”
Wągrowiecki batalion ON
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

mjr Franciszek Aleksander Lubik

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Wągrowiec

Formacja

Obrona Narodowa

Rodzaj wojsk

piechota

Skład

typ IV

Obrona Narodowa w 1939
Chełmińska ON

Batalion Obrony Narodowej „Wągrowiec” (batalion ON „Wągrowiec”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Sformowany w Wągrowcu rozkazem Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych L.1601 z 2 maja 1939 z dniem 31 maja 1939 jako batalion Obrony Narodowej typ IV[1]. Batalion wszedł w skład Chełmińskiej Brygadzie Obrony Narodowej płk. dypl. A. Żurakowskiego, wchodzącej w skład Armii Pomorze. Po sformowaniu i odbyciu ćwiczeń od lipca 1939 podporządkowany dowódcy 26 Dywizji Piechoty.

W sierpniu 1939 podporządkowany bezpośrednio dowódcy 37 pułku piechoty. Bronił Wągrowca na pozycji osłonowej „Wągrowiec” wraz z głównymi siłami 37 pp[2].

Wągrowiecki batalion ON w kampanii wrześniowej

[edytuj | edytuj kod]

1, 2 i 3 września batalion ON „Wągrowiec” nie nawiązał styczności bojowej z oddziałami niemieckimi. W godzinach popołudniowych 1 września stanowiska batalionu zostały zbombardowane przez lotnictwo niemieckie[3]. W nocy 3/4 września batalion ON „Wągrowiec” odszedł z oddziałami 26 DP na główną pozycję obronną, w trakcie marszu osłaniał odwrót oddziałów 26 DP z kierunku zachodniego. Od 4 września przeszedł do odwodu dywizji[4].

Skład organizacyjny

[edytuj | edytuj kod]

Obsada dowódcza[5]

Dowódca – mjr Franciszek Aleksander Lubik

  • Adiutant batalionu – por. Kabza
  • oficer płatnik - ppor. rez. Bernard Szałajda
  • oficer żywnościowy - ppor. rez. Damberger
  • dowódca plutonu zwiadu – ppor. rez. Marian Przybylski
  • dowódca plutonu ppanc. – ppor. rez. Stefan Wawrzyniak
  • dowódca plutonu łączności – plut. rez. Stefan Majewski
  • dowódca 1 kompanii ON „Wągrowiec” – kpt. Stefan Wołajtys
    • dowódca III plutonu - por. rez. Stefan Kopczyński
  • dowódca 2 kompanii ON „Skoki” – ppor. Zdzisław Sulecki
    • dowódca I plutonu - ppor. rez. Feliks Łuczak
    • dowódca II plutonu - ppor. rez. Roman Jasiński
    • dowódca III plutonu - ppor. rez. Wojciech Michalski
    • dowódca plutonu ckm - ppor. rez. Leon Żołądkiewicz
  • dowódca 3 kompanii ON „Gołańcz” – por. Wilanowski
    • dowódca I plutonu - ppor. rez. Edward Josiak
    • dowódca II plutonu - ppor. rez. Jan Pilsek
    • dowódca III plutonu - ppor. rez. Marian Olejnik
    • dowódca plutonu ckm - ppor. rez. Andrzejewski

Skład osobowy batalionu typu IV

[edytuj | edytuj kod]
  • oficerów służby stałej lub kontraktowej: 4; oficerów rezerwy: 15;
  • podoficerów zawodowych lub kontraktowych: 9; podoficerów rezerwy: 129;
  • szeregowców rezerwy: 545;

Uzbrojenie i wyposażenie batalionu typu IV

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Böhm, Bataliony Obrony Narodowej w Wielkopolsce w latach 1936-1939 i ich rola w Kampanii Wrześniowej, Poznań: Wydawnictwo Sorus sp. cyw., 1996, ISBN 83-87133-01-9, OCLC 830126196.
  • Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975
  • Piotr Aleksander Kukuła: Piechurzy kutnowskiego pułku. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1977.
  • Waldemar Rezmer: Armia „Poznań” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2014. ISBN 978-83-11-13441-6.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.