Benedykt Zielonka

Benedykt Zielonka
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1785 ; Cenegłówka, (Wołyń)
Data i miejsce śmierci	11 kwietnia 1835 ; Niegoszowice
Zawód, zajęcie	pułkownik

Benedykt Zielonka herbu Jastrzębiec (ur. 15 marca 1785 Cenegłówka, (Wołyń); zm. 11 kwietnia 1835 Niegoszowice) – pułkownik, fligel-adiutant Jego Cesarsko-Królewskiej Mości.

Życiorys

Syn Aleksandra Zielonki h. Jastrzębiec i Anny Markowskiej h. Bończa. Był mężem (ślub w 1823) Marii ks. Sanguszko-Kowelskiej h. Pogoń Litewska.

Benedykt Zielonka, były kapitan w pułku, później pułkownik w strzelcach konnych gwardii Królestwa Kongresowego. Strzelec i dowódca 5 Pułku Strzelców Konnych Królestwa Kongresowego. Odbył kampanię 1808–1814.

W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 20 lat służby^[1]. Został odznaczony francuską Legią Honorową i Krzyżem Oficerskim Legii Honorowej.^[2]

Pułk pod dowództwem płk Benedykta Zielonki walczył m.in. w lutym 1831 roku pod Wawrem i Grochowem, w maju pod Ostrołęką, w lipcu pod Raciążem. W październiku 1831 roku wraz z resztkami polskiej armii również żołnierze 5 PSK przekroczyli granicę Królestwa Polskiego przechodząc do Prus. Osobistą decyzją cara Mikołaja I wszyscy oficerowie i żołnierze pułku zostali następnie objęci amnestią, z rosyjskich funduszy sfinansowano powrót Polaków z Prus na teren Królestwa. Płk Zielonka został odznaczony LH i krzyżem oficerskim LH. Był uczestnikiem powstania listopadowego. W 1832 kupił dwór w Niegoszowicach zostając właścicielem tej wsi, tam też zmarł. Został pochowany na cmentarzu w Rudawie. Jego imię nosi jedna z ulic w Rudawie.

Przypisy

↑ Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]
↑ HenrykH. Sierzputowski HenrykH., Szarża pod Somosierrą w relacji Wincentego Toedwena [online], Serwis Historyczny Ziemi Łomżyńskiej, 11 września 2017 [dostęp 2024-01-22] (pol.).

Bibliografia

[1] Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]

[2] HenrykH. Sierzputowski HenrykH., Szarża pod Somosierrą w relacji Wincentego Toedwena [online], Serwis Historyczny Ziemi Łomżyńskiej, 11 września 2017 [dostęp 2024-01-22] (pol.).

[1]

[2]