Bernard Draheim

Bernard Draheim
	; Grób Bernarda Draheima na cmentarzu rzymskokatolickim w Kole
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1918 ; Mogilno
Data i miejsce śmierci	28 maja 1972 ; Koło
Zawód, zajęcie	lekarz
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bernard Draheim (ur. 5 lipca 1918 w Mogilnie, zm. 28 maja 1972 w Kole) – polski lekarz i działacz społeczny, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej.

Życiorys

Pochodził z rodziny wielodzietnej, jego ojciec był urzędnikiem^[1]. W 1937 roku ukończył szkołę średnią i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego^[1].

Po wybuchu wojny podjął pracę w Polskim Czerwonym Krzyżu w Mogilnie. 13 kwietnia 1940 roku został aresztowany przez Gestapo w Inowrocławiu^[1]. Następnie został osadzony w obozie w Szczeglinie, a później przeniesiono go do KL Dachau^[1]. Następnie trafił do obozu Mauthausen-Gusen, gdzie początkowo pracował w kamieniołomach, a następnie jako sanitariusz w tzw. „rewirze” (izbie chorych) w Gusen. Działał także w obozowym ruchu oporu, będąc koordynatorem współpracy z konspiracyjną grupą hiszpańską^[1].

Po wyzwoleniu obozu 5 maja 1945 roku powrócił do Polski, podejmując przerwane przed wojną studia medyczne, które ukończył w 1948 roku^[1]. W sierpniu tego samego roku podjął pracę na oddziale chirurgicznym Szpitala Powiatowego w Kole jako zastępca dr. Bernarda Buszy^[1]. Był także lekarzem szkolnym w Szkole Handlowej i założycielem kolskiego pogotowia ratunkowego^[1]. W 1953 roku rozpoczął pracę w Przychodni Obwodowej jako jej kierownik^[1].

Był działaczem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację i członkiem Komisji Zdrowia^[1]. Zmarł 28 maja 1972 roku i został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w Kole^[1].

W 1947 roku zawarł związek małżeński, miał dwoje dzieci^[1].

Odznaczenia

Został odznaczony następującymi odznaczeniami^[1]:

Złoty Krzyż Zasługi,
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego,
Odznaka honorowa „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego”,
Krzyż Oświęcimski (pośmiertnie, 1988).

Upamiętnienie

W 1969 roku w artykule „Lekarze polscy w obozowym ruchu oporu w Gusen” opublikowanym w Przeglądzie Lekarskim przedstawiono jego działalność konspiracyjną. Jego postać ukazana jest także w książce Jerzego Ossuchowskiego „Gusen – przedsionek piekła”, „Mauthausen-Gusen: samoobrona i konspiracja” Stanisława Dobosiewicza oraz w autobiografii „Pięć lat kacetu” Stanisława Grzesiuka, gdzie przeprowadza operację na autorze^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ EwarystE. Jaśkowski EwarystE. i inni red., Kolski Słownik Biograficzny, Koło: Muzeum Technik Ceramicznych w Kole, 2014, s. 128-129, ISBN 978-83-91960-99-8 .

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ EwarystE. Jaśkowski EwarystE. i inni red., Kolski Słownik Biograficzny, Koło: Muzeum Technik Ceramicznych w Kole, 2014, s. 128-129, ISBN 978-83-91960-99-8 .

[1]