Przejdź do zawartości

Ciało krystaliczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kryształy insuliny

Ciało krystaliczne – ciało stałe, w którym cząsteczki (w kryształach molekularnych), atomy (w kryształach kowalencyjnych) lub jony (w kryształach jonowych) są ułożone w uporządkowany schemat powtarzający się we wszystkich trzech wymiarach przestrzennych. W objętości ciała cząsteczki zajmują ściśle określone miejsca, zwane węzłami sieci krystalicznej i mogą jedynie drgać wokół tych położeń[1].

Każdy kryształ zbudowany jest z wielu powtarzających się komórek elementarnych. W zależności od ich rodzaju kryształy tworzą różne układy krystalograficzne. Określenie „ciało krystaliczne” odnosi się do ciał o dwojakiej budowie[1]:

  • monokryształu, zwanego krócej „kryształem” – uporządkowanie obejmuje całe ciało;
  • polikryształu – uporządkowanie obejmuje fragmenty ciała.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 203, ISBN 83-7183-240-0.