Gracjan Unger

Gracjan Unger
Gracjan Jeżyński
Data i miejsce urodzenia	1853 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	2 maja 1911 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	wydawca

Gracjan Unger (ur. 1853 w Warszawie, zm. 2 maja 1911 tamże^[1]) – polski drukarz, księgarz i wydawca.

Życiorys

Urodził się w 1853 w Warszawie. Pierwotnie nosił nazwisko Jeżyński^[1]. Był adoptowanym synem drukarzem i wydawcy Józefa Ungera (1817−1874)^[1]. Po nim przejął przedsiębiorstwo wydawnicze. Drukował książki własnego wydawnictwa, a także wydawnictw Gebethner i Wolff, Sennewald, Ferdynanda Hoesicka i innych^[1].

Kontynuując pracę ojczyma wydawał „Wędrowca” (do 1878, kiedy to odsprzedał go Filipowi Sulimierskiemu^[1]) i „Tygodnik Illustrowany”^[2]: z czasem odstąpił ten dział innym wydawcom^[2]. Od 1876 do 1881 wydawał tygodnik „Biesiada Literacka”, a od 1881 do 1883 tygodnik „Romans i Powieść”. W 1883 sprzedał drukarnię braciom Jeżyńskim^[1]. Sam zaś oddał się pracy w prowadzeniu biura wydającego dzienniki, rozwijając je^[2]. Był organizatorem wydawnictw polskich w Królestwie Polskim^[2]. Oprócz cech pracowitości i przedsiębiorczości udzielał się w działalności humanitarnej^[2].

Był inwestorem pawilonu zbudowanego na dziedzińcu pałacu Potockich, do którego w 1884 roku Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych przeniosło (z Muzeum Przemysłu i Rolnictwa) swoją wystawę^[3].

Zmarł wiosną 1911 na skutek zwapnienia tętnic^[2]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 156 rząd 3 miejsce 16-17)^[4].

Życie prywatne

Był mężem i ojcem^[2]. Syn Stefan prowadził po nim przedsiębiorstwo, a drugi syn Józef (zmarły 14 lipca 1911 w wieku 28 lat^[5]) założył i prowadził księgarnię i drukarnię w Kielcach^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1891-1918. Zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 296–297. ISBN 83-06-00921-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Zgon znanego wydawcy. „Nowości Illustrowane”. Nr 18, s. 13, 6 maja 1911.
↑ Ilustrowany przewodnik po Warszawie wraz z treściwym opisem okolic miasta (wydanie I na podstawie wydania z 1893 roku). Warszawa: Wydawnictwo Ciekawe Miejsca.net, 2012, s. 23. ISBN 978-83-928349-8-4.
↑ Cmentarz Stare Powązki: UNGEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2014-07-06] .
↑ Zgon młodego wydawcy. „Nowości Illustrowane”. Nr 30, s. 16, 29 lipca 1911.

[ss-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1891-1918. Zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 296–297. ISBN 83-06-00921-5.

[NI-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Zgon znanego wydawcy. „Nowości Illustrowane”. Nr 18, s. 13, 6 maja 1911.

[3] Ilustrowany przewodnik po Warszawie wraz z treściwym opisem okolic miasta (wydanie I na podstawie wydania z 1893 roku). Warszawa: Wydawnictwo Ciekawe Miejsca.net, 2012, s. 23. ISBN 978-83-928349-8-4.

[4] Cmentarz Stare Powązki: UNGEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2014-07-06] .

[5] Zgon młodego wydawcy. „Nowości Illustrowane”. Nr 30, s. 16, 29 lipca 1911.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]