Granica belgijsko-niemiecka
Państwa graniczące | |
---|---|
Okres istnienia | |
W obecnym przebiegu | |
Długość |
167[2] km |
Granica belgijsko-niemiecka – granica międzypaństwowa, ciągnąca się na długości 167 km od trójstyku z Luksemburgiem na południu do trójstyku z Holandią na północy.
Granica pomiędzy tymi dwoma krajami przebiegała bez zmian od 1870 do 1919 roku, tj. od czasu gdy powstało zjednoczone państwo niemieckie do traktatu wersalskiego. W 1925 roku do Belgii przyłączono miejscowości Eupen i Malmedy wraz z przyległościami. W czasie II wojny światowej, w latach 1940–1945 ponownie znajdowały się one w granicach Niemiec, po wojnie wróciły do Belgii[3].
Granica przebiega łukiem łagodnie wygiętym stroną grzbietową na wschód, jej przebieg jest południkowy.
Oba kraje należą do strefy Schengen, na wspólnej granicy nie obowiązują kontrole, a jej przekraczanie jest swobodne.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Obecny przebieg 1920–1940 i od 1945
- ↑ Belgia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-06-28] .
- ↑ DGlive FR, NL, EN – History of the German-speaking Community. [dostęp 2015-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-07)].