Przejdź do zawartości

Józef Ciosański

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Nikodem Ciosański
major uzbrojenia major uzbrojenia
Data i miejsce urodzenia

14 września 1896
Poznań

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

przed 1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

Składnica Uzbrojenia nr 2
Okręgowy Zakład Uzbrojenia nr VII
Szkoła Zbrojmistrzów
Szkoła Uzbrojenia

Stanowiska

dowódca kompanii szkolnej

Główne wojny i bitwy

powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Józef Nikodem Ciosański (ur. 14 września 1896 w Poznaniu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major uzbrojenia inżynier Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Józefa i Marii z Kosmowskich[1]. Był starszym bratem Bronisława (ur. 10 sierpnia 1901), kapitana piechoty, który także został zamordowany w Katyniu[2].

Józef był działaczem niepodległościowym, uczestnik powstania wielkopolskiego jako dowódca batalionu i wojny 1920, dwukrotnie ciężko ranny[3].

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Od 1921 komendant Składnicy Uzbrojenia nr 2 w Dęblinie-Stawach. W 1923 w stopniu porucznika (starszeństwo z dniem 19 czerwca 1919 i 12 lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia) był w kadrze Okręgowego Zakładu Uzbrojenia nr VII[4]. W 1924 był w stopniu kapitana (starszeństwo z dniem 1 lipca 1923 i 12 lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia)[5]. Od 1930 także wykładowca i kierownik kursów dla oficerów i zbrojmistrzów w Szkole Zbrojmistrzów w Warszawie[6]. 27 czerwca 1935 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 5. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[7]. W 1939 był dowódcą kompanii szkolnej pirotechników i wykładowcą w Szkole Uzbrojenia w Warszawie[8].

W czasie kampanii wrześniowej 1939, po agresji ZSRR na Polskę, w nieznanych okolicznościach wzięty do niewoli przez Sowietów i osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku[1]. Między 7 a 9 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, lista wywózkowa 017/2[1] z 5 kwietnia 1940[9] poz. 59, nr akt 2566[10]. Został zamordowany między 9 a 11 kwietnia 1940 przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim[9] i pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[11][12]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[13], jednak w 1943 podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców[14] nie został zidentyfikowany. Odnaleziono natomiast ciało jego brata Bronisława Ciosańskiego[15] (dosł. określony jako Ciosanski Bronislaw pod numerem 1645[16]).

Józef Ciosański był żonaty. Miał syna Bolesława i córkę Wandę[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[19][20][21]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[22][23][24].

Uhonorowany Dębem Pamięci[25] i tablicą pamiątkową na terenie Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Jędrzejowie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 85.
  2. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 84.
  3. ↑ Tucholski 1991 ↓, s. 88.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1359, 1365.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1247.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 825.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 69.
  8. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 489.
  9. ↑ a b Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 805.
  10. ↑ Tucholski 1991 ↓, s. 633.
  11. ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
  12. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
  13. ↑ Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 2024-12-10] (pol.).
  14. ↑ Instytut Pamięci Narodowej - Kraków, Niemcy w Katyniu w 1943 roku, „Instytut Pamięci Narodowej - Kraków” [dostęp 2024-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-06].
  15. ↑ Lista imienna zaginionych w ZSRR polskich jeńców wojennych z obozów Kozielsk - Ostaszków - Starobielsk, „Orzeł Biały. Polska walcząca o wolność.” (43 (329)), pbc.uw.edu.pl, 23 października 1948, s. 4 [dostęp 2025-01-04] (pol.).
  16. ↑ Auswärtiges Amt, „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“, 1943, s. 211 [dostęp 2025-01-04] (niem.).
  17. ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  18. ↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  19. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 11 [dostęp 2025-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  20. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  21. ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2025-01-04] (pol.).
  22. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
  23. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  24. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  25. ↑ Tomasz Lewandowski, Adam Nielski, Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-10] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Ciosański&oldid=75715423”