Jan Bartczak

Jan Bartczak
	kapitan piechoty
Data urodzenia	14 maja 1900
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	ok. 1918–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	28 pułk piechoty
Stanowiska	oficer mobilizacyjny
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa:; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Jan Bartczak (ur. 14 maja 1900, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jana i Katarzyny z Aileńskich^[1]. Działacz POW, uczestnik wojny 1920 r. w szeregach 9 pułku strzelców wielkopolskich i 2 pułku strzelców pieszych^[1].

W okresie międzywojennym, w latach 1926–1934 w 31 pułku piechoty^[2]. Przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza^[3] i przydzielony do batalionu KOP „Kopyczyńce”. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 50. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[4]. Od 1937 w 28 pułku piechoty w Łodzi na stanowisku komendanta miejskiego PW Łódź III. W marcu 1939 był oficerem mobilizacyjnym pułku^[5].

Budowniczy pierwszego stadionu sportowego w Zegrzu i strzelnic szkolnych^[1].

W czasie kampanii wrześniowej 1939, po agresji ZSRR na Polskę, w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku^[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu^[6]^[7]. Figuruje na liście wywózkowej z 2 kwietnia 1940^[1].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora^[8]^[9]^[10]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[11]^[12]^[13].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 21.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 47, 250.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 88, 908.
↑ ^a ^b ^c ^d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 47.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 581.
↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 27 [dostęp 2024-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].

Bibliografia

Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Katynia200021-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 21.

[CITEREFRocznik_Oficerski192847,_250-2] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 47, 250.

[CITEREFRocznik_Oficerski193288,_908-3] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 88, 908.

[CITEREFRybkaStepan200647-4] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 47.

[CITEREFRybkaStepan2006581-5] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 581.

[6] 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Katynia2000LIII-7] Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.

[8] Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 27 [dostęp 2024-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).

[9] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[10] Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).

[11] Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).

[12] Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).

[13] „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]