Jan Szkatuła

Jan Szkatuła
Hanysik
	podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1915 ; Skrzyszów, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	19 stycznia 1982 ; Opole, Polska
	Przebieg służby
Lata służby	od 1943
Siły zbrojne	Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego
Stanowiska	kapelan Dywizjonów: 315, 306, 308, 303, 302, 316, 317
Późniejsza praca	parafia św. Jadwigi w Raciborzu, parafia Matki Bożej Różańcowej w Raciborzu, parafia św. Floriana w Naroku
	Odznaczenia

Ten artykuł od 2018-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jan Szkatuła (ur. 10 grudnia 1915 w Skrzyszowie, zm. 19 stycznia 1982 w Opolu) – polski duchowny katolicki, kapelan polskich dywizjonów lotniczych w Wielkiej Brytanii, doktor, podpułkownik Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 10 grudnia 1915 w Skrzyszowie jako syn powstańca śląskiego Jana Szkatuły. Po zdaniu matury wstąpił do seminarium duchownego, jednak wybuch II wojny światowej zmusił go do emigracji na zachód. Święcenia kapłańskie otrzymał 12 czerwca 1940 w Piltown w Wielkiej Brytanii. Wkrótce rozpoczął pracę jako katecheta wśród polskich dzieci w szkołach w m.in. Edynburgu, Falkirk i Glasgow. Do końca roku szkolnego 1942–1943 pełnił również funkcję wizytatora nauki religii oraz członka komisji egzaminacyjnej przy maturach.

Powołany latem 1943 do czynnej służby wojskowej rozpoczął pracę na lotnisku w Hutton Cranswick w hrabstwie York. Następnie prowadził duszpasterstwo w kolejnych bazach lotniczych: w Ballyharbert i Heston w Irlandii Północnej, następnie w Melsbroek-Bruxelles w Holandii, w końcu w Wahn pod Kolonią. Za zasługi odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Srebrnym Krzyżem Zasługi, dwukrotnie Medalem Lotniczym, francuskimi i brytyjskimi medalami wojennymi oraz odznakami poszczególnych dywizjonów lotniczych.

Po zakończeniu działań wojennych uzyskał stopień licencjata z prawa kanonicznego na uniwersytecie w Louvain w Belgii, a po powrocie do kraju doktorat na Uniwersytecie Warszawskim. W późniejszych latach pracował jako proboszcz w parafiach św. Jadwigi i Matki Bożej Różańcowej w Raciborzu. W październiku 1977 ustanowiony proboszczem w parafii w Naroku. Zmarł 19 stycznia 1982, krótko po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego.