Przejdź do zawartości

Kańczuga (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kańczuga
wieś
Ilustracja
Kańczuga w pobliżu RSP „Tęcza“
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

oświęcimski

Gmina

Kęty

Sołectwo

Bielany

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

32-651[2]

Tablice rejestracyjne

KOS

SIMC

0057224

Położenie na mapie gminy Kęty
Mapa konturowa gminy Kęty, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kańczuga”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kańczuga”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kańczuga”
Położenie na mapie powiatu oświęcimskiego
Mapa konturowa powiatu oświęcimskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kańczuga”
Ziemia49°55′55″N 19°13′11″E/49,931944 19,219722[1]

Kańczugawieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Kęty[3]. Znajduje się w granicach sołectwa Bielany.

Dawniej samodzielna wieś, wzmiankowana po raz pierwszy w 1381 w dokumencie wymieniającym właściciela wsi: Oświęcinika z Canczuc[4]. W dokumencie sprzedaży księstwa oświęcimskiego Koronie Polskiej przez Jana IV oświęcimskiego wystawionym 21 lutego 1457 miejscowość wymieniona została jako Czaczuga[5] Jeden z późniejszych właścicieli wsi, Stanisław Jordan Malecki z Zakliczyna pod koniec XVI wieku otrzymał kilka przywileji, dzięki którym mógł tu założyć nowe miasto, czego jednak nie zrobił[4].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 50131
  2. Bielany, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 44 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-08-23].
  4. a b Julian Zinkow: Oswięcim i okolice. Przewodnik monograficzny. Oświęcim: Wydawnictwo „PLATAN“, 1994, s. 214. ISBN 83-7094-002-1.
  5. Krzysztof Rafał Prokop: Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438-1513. Dzieje polityczne. Kraków: PAU, 2002, s. 151. ISBN 83-88857-31-2.