Konrad Szaciłowski
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1971 |
| profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia nieorganiczna, inżynieria materiałowa | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
16 listopada 2000[1] – chemia |
| Habilitacja |
24 kwietnia 2008[1] – chemia |
| Profesura |
17 lipca 2015[1] |
| Nauczyciel akademicki | |
| centrum badawcze |
Akademickie Centrum Materiałów i Nanotechnologii AGH |
| Stanowisko |
profesor |
| Okres zatrudn. |
od 2008 |
| Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński; Wydział Chemii; Zakład Chemii Nieorganicznej |
| Stanowisko |
adiunkt |
| Okres zatrudn. |
od 2000 |
Konrad Tadeusz Szaciłowski (ur. 1971 w Krakowie[2]) – polski chemik, profesor nauk chemicznych, wykładowca Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, współautor ponad stu prac badawczych w recenzowanych czasopismach naukowych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Działalność naukowa
[edytuj | edytuj kod]W 1995 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2000 r. uzyskał na macierzystym wydziale stopień doktora nauk chemicznych na podstawie pracy Nowe aspekty procesów zachodzących w układzie [Fe(CN)5NO]2− - tiol, której promotorką była Zofia Stasicka. W 2008 r. uzyskał na tym samym wydziale stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych[1][3]. W 2015 r. otrzymał tytuł profesoranauk chemicznych[1][3][4].
Wśród jego zainteresowań znalazły się: chemia nieorganiczna, fotochemia, biochemia, elektronika, styk nauk chemicznych z teorią informacji i elektroniką. Określa się jako twórca infochemii – gałęzi nauki łączącej elementy chemii i inżynierii materiałowej z elektroniką i teorią informacji[5].
Przebywał na stażu naukowym na Wayne State University w Detroit[2] oraz na Uniwersytecie w Erlangen[5]. Od 2000 r. pracował naukowo w Zakładzie Chemii Nieorganicznej Wydziału Chemii UJ. W 2008 r. został zatrudniony w Akademii Górniczo-Hutniczej (AGH)[6], gdzie najpierw pracował w Katedrze Fizykochemii i Metalurgii Metali Nieżelaznych na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH[1][7], a obecnie (stan na maj 2024 r.) jest zatrudniony na stanowisku profesora w Akademickim Centrum Materiałów i Nanotechnologii AGH[1].
Opublikował jako autor lub współautor ponad sto prac badawczych w recenzowanych czasopismach naukowych[8]. Wypromował siedmioro doktorów, w tym Przemysława Kwolka[1].
Prowokacja naukowa
[edytuj | edytuj kod]Konrad Szaciłowski ok. 2023–2024 opublikował trzy artykuły z zakresu teologii katolickiej[9]. Zostały one celowo przygotowane w sposób budzący duże zastrzeżenia warsztatowe i merytoryczne, a mimo to przeszły proces recenzji i zostały opublikowane w wysoko punktowanych czasopismach naukowych, np. Filumenistyczne hobby Jana Pawła II[10] we „Wschodnim Roczniku Humanistycznym” (za 100 pkt)[11][12][13][14] czy Rola katolickich rozgłośni radiowych w kształtowaniu postaw moralnych młodzieży w „Fides Ratio et Patria Studia Toruńskie” oraz God's Omnipotence Versus the Pauli Principle. Philosophical and Scientific Inquiry into the Limits of Divine Power and the Fundamental Nature of Reality. Part 1 (pol. Boska wszechmoc a reguła Pauliego. Filozoficzny i naukowy wgląd w granice boskiej mocy i fundamentalną naturę rzeczywistości. Część 1) w „Roczniku Teologii Katolickiej” (za 200 pkt)[9]. W dwóch artykułach jako współautora podał nieistniejącego muzykologa Kapelę Abdulayeva Pilakę z Turkmenistanu[9][11]. Szacuje się, że publikacje sygnowane nazwiskiem Pilaki uzyskały łącznie 660 punktów[9].
Konrad Szaciłowski napisał, że publikacje te wynikają z jego osobistych zainteresowań. Wyjaśnił, iż tego rodzaju działalność wzięła się z jego wątpliwości wobec istniejącego systemu punktowania publikacji, recenzowania ich i tworzenia na tej podstawie ocen dorobku naukowego badaczy, zaś jego celem było ukazanie niedoskonałości tego systemu[9][15]. Zaznaczył, że nie zgłaszał tych publikacji do dorobku AGH i nie miały one wpływu na ewaluację dyscyplin uprawianych na tej uczelni[15]. Podkreślił, iż jego akcja nie była wycelowana w środowiska katolickie. Spośród około 15 wysłanych przez niego tekstów dotyczących różnych dziedzin nauk (m.in. prawnych, humanistycznych i technicznych) akurat w tych trzech czasopismach jego teksty zostały dopuszczone do publikacji. W pozostałych zgłoszone przez niego teksty zostały odrzucone[9][15]. Konrad Szaciłowski zauważył, że ten aspekt jego działalności spotkał się z dużo większym zainteresowaniem i dotarł do szerszego grona czytelników niż artykuły dotyczące chemii[9].
Redakcja „Wschodniego Rocznika Humanistycznego” zdecydowanie potępiła tę działalność prof. Szaciłowskiego, natomiast władze AGH uznały ją cenną[16][17][18].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Konrad Tadeusz Szaciłowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-09-30].
- ↑ a b Konrad Szaciłowski, Molekularne bramki logiczne, „Wiadomości Chemiczne”, 58 (1–2), dbc.wroc.pl, 2004, s. 12, ISSN 0043-5104 [dostęp 2024-05-25] [zarchiwizowane 2024-05-25].
- ↑ a b Konrad Tadeusz Szaciłowski, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-09-30].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 lipca 2015 r. nr 115.11.2015 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2015 r. poz. 788).
- ↑ a b Konrad Szaciłowski, AGH [dostęp 2024-05-25] [zarchiwizowane].
- ↑ prof. dr hab. Konrad Szaciłowski [online], radon.nauka.gov.pl [dostęp 2024-05-25] [zarchiwizowane z adresu].
- ↑ Konrad Tadeusz Szaciłowski, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-25].
- ↑ Prof. dr hab. Konrad Szaciłowski [online], pbn.nauka.gov.pl [dostęp 2024-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2024-05-26].
- ↑ a b c d e f g Andrzej Grochowina, Zapałki Wojtyły ośmieszyły system Czarnka. Prof. Szaciłowski ujawnia kulisy mistyfikacji [online], gazeta.pl, 26 maja 2024 [dostęp 2024-05-27].
- ↑ Konrad Szaciłowski, Kapela Abdulayev Pilaka, Filumenistyczne hobby Karola Wojtyły [online], researchgate.net, grudzień 2023 [dostęp 2024-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2024-05-26].
- ↑ a b Marcin Rotkiewicz, Filumenistyczne hobby Karola Wojtyły, czyli JPII zbiera zapałki, a naukowcy punkty za publikacje [online], www.polityka.pl, 24 maja 2024 [dostęp 2024-05-24] [zarchiwizowane z adresu].
- ↑ Adam Adamczyk, AGH i WRH skomentowały papieską prowokację prof. Szaciłowskiego, kwantowo.pl, 25 maja 2024 [zarchiwizowane 2024-05-26].
- ↑ Renata Kijowska, Wymyślił temat i współautora, za publikację otrzymał 100 punktów. Profesor z AGH obnażył system pozostawiony przez Czarnka, fakty.tvn24.pl, 28 maja 2024 [zarchiwizowane].
- ↑ Bartłomiej Ziaja, Prof. Konrad Szaciłowski: artykuł o pasji Jana Pawła II do kolekcjonowania zapałek to forma protestu, radiokrakow.pl, 27 maja 2024 [zarchiwizowane 2024-05-29].
- ↑ a b c Ada Chojnowska, Profesor AGH komentuje swoje publikacje o zapałkach i Janie Pawle II. „Dotyczą osobistych zainteresowań” [online], LoveKraków, 24 maja 2024 [dostęp 2024-05-24] [zarchiwizowane z adresu].
- ↑ Oświadczenie Kolegium redakcyjnego „Wschodniego Rocznika Humanistycznego” w związku z zarzutami umieszczonymi na profilu społecznościowym „Instytutu Teologicznego im. Pustynnego Demona” dotyczącymi publikacji artykułu prof. dr. hab. Konrada Szaciłowskiego, profesora Akademii Górniczo-Hutniczej [online], „Wschodni Rocznik Humanistyczny”, 27 maja 2024 [dostęp 2024-08-13].
- ↑ Afera z zapałkami polskiego papieża. „Złamano wszelkie standardy” [online], TVP Info, 25 maja 2024 [dostęp 2024-08-13].
- ↑ Adam Adamczyk, AGH i WRH skomentowały papieską prowokację prof. Szaciłowskiego [online], kwantowo.pl, 25 maja 2024 [dostęp 2024-08-13].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sztuczny neuron [online], pionier.tv, 14 grudnia 2016 [dostęp 2024-05-26].