Ludwik Piosicki

Ludwik Piosicki
Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1914 ; Hanower
Data i miejsce śmierci	6 grudnia 2010 ; Szczecin
Narodowość	polska
Alma Mater	Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Poznaniu
Dziedzina sztuki	grafika, malarstwo

Ten artykuł od 2024-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ludwik Piosicki (ur. 9 sierpnia 1914 w Hanowerze, zm. 6 grudnia 2010 w Szczecinie) – polski artysta malarz, grafik, ilustrator, ekslibrista.

Życiorys

W czasie II wojny światowej przebywał na robotach przymusowych w Austrii.

W 1950 uskończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W latach 1952–53 wykonał dla Muzeum Narodowego w Poznaniu odlew Drzwi Gnieźnieńskich, rzeźbę Ostrów Tumski w Średniowieczu. W Poznaniu założył również sekcję płetwonurków późniejszy Klub Płetwonurków LOK Delfin. Klub ten zajmował się wydobywaniem z jezior i rzek zatopionego w czasie II wojny sprzętu wojskowego, otrzymał za to tytuł honorowego obywatela miasta Poznania.

Od roku 1957 mieszkał i tworzył w Szczecinie. Od początku swojego pobytu współpracował z Głosem Szczecińskim, w którym w swoje rubryce Z Teki Teatralnej Ludwika Piosickiego tworzył karykatury aktorów (ok. 200 sylwetek). W Teatrze Dramatycznym w Szczecinie stworzył kilka scenografii do sztuk teatralnych:

Konik Garbusek – Jerszowa (1959),
Skrzypce które przynoszą śmierć – Makarewicza (1960),
Taniec śmierci – Strindberga (1965).

Stworzył wiele obrazów o tematyce historii Szczecina i okolic:

Bitwa pod Cedynią (1972) – dwie wersje,
Chrzest Pyrzyc w 1124 (1973),
Port XVI-wiecznego Szczecina (1987),

szereg rysunków budowli historycznych oraz rysunki przedstawiające książąt pomorskich Gryfitów. W swojej twórczości najwięcej stworzył akwareli, ponad 500 ekslibrisów. Tworzył ilustracje do książek poetyckich i historycznych. Przez wiele lat był prezesem Klubu Plastyków Amatorów i Twórców Ludowych przy W.D.K. w Szczecinie.

Działał w Towarzystwie do Walki z Kalectwem, gdzie uczył rysunku i malarstwa osoby niepełnosprawne. W 2009 otrzymał tytuł Mecenasa Osób Niepełnosprawnych przyznany przez Radę Miasta Szczecin. W 2010 opublikował dwa albumy:

Ekslibris szczeciński (wraz z synem adwokatem Jerzym Piosickim (1943-2018))
oraz Ekslibiris.

Bibliografia

Encyklopedia Szczecina t.II P-Ż (pod red. Tadeusza Białeckiego),Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2000,str.68.
Encyklopedia Szczecina Wydanie jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina, Szczecińskie Towarzystwo Kultury ,Szczecin 2015, str.734-735.

Linki zewnętrzne