Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych na żużlu
Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych na żużlu – zawody żużlowe rozgrywane corocznie od 1983 roku (po raz pierwszy rozegrane w roku 1980, w latach 1981–1982 nie odbyły się), organizowane pod patronatem GKSŻ w celu wyłonienia najlepszej pary młodzieżowców (do 21. roku życia) w Polsce.
Pierwsze zawody o młodzieżowe mistrzostwo par zorganizowano w 1980 roku, brali w nich udział zawodnicy, którzy nie ukończyli 23. roku życia. Regularne rozgrywki rozpoczęto w 1983, ograniczając limit wieku żużlowców do 21 lat (obowiązuje on nadal).
W latach 1980, 1983–1986 i od 1992 roku finały MMPPK rozgrywane są według tabeli 21-biegowej z udziałem siedmiu par. W latach 1987–1988 w zawodach startowało po 9 par, a w poszczególnych biegach po sześciu zawodników. Wyścigi punktowano 5-4-3-2-1-0. Zrezygnowano jednak z rozgrywania mistrzostw takim systemem ze względu na dużą liczbę wypadków na torach. W latach 1989–1991 startowało 6 par w biegach według tabeli 15-biegowej.
Obecnie finalistów wyłania się w trzech grupowych turniejach eliminacyjnych. Zespoły wyłaniane są w trzech grupowych turniejach eliminacyjnych, z których awansują po dwie pary. Siódmy zespół uzupełniający obsadę finału to para gospodarzy zawodów.
Medaliści
[edytuj | edytuj kod]
Klasyfikacja medalowa
[edytuj | edytuj kod]Według klubów
[edytuj | edytuj kod]Stan po sezonie 2024
| Lp. | Klub | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Unia Leszno | 8 | 2 | 2 | 12 |
| 2. | Stal Gorzów Wielkopolski[a] | 5 | 7 | 3 | 15 |
| 3. | KS Toruń[b] | 5 | 3 | 6 | 14 |
| 4. | ZKŻ Zielona Góra[c] | 4 | 3 | 6 | 13 |
| 5. | TS Polonia Piła | 4 | 2 | 1 | 7 |
| 6. | Speedway Lublin | 4 | 1 | – | 5 |
| 7. | Unia Tarnów | 3 | 4 | 2 | 9 |
| 8. | RKM Rybnik | 2 | 1 | 2 | 5 |
| 9. | Włókniarz Częstochowa[d] | 1 | 5 | 3 | 9 |
| 10. | Polonia Bydgoszcz[e] | 1 | 5 | 2 | 8 |
| 11. | GKS Wybrzeże Gdańsk | 1 | 2 | – | 3 |
| 12. | KS ROW Rybnik | 1 | 1 | 3 | 5 |
| 13. | Speedway Stal Rzeszów[f] | 1 | 1 | 2 | 4 |
| 14. | WTS Warszawa | 1 | – | 1 | 2 |
| 15. | KS Kolejarz Opole | 1 | – | – | 1 |
| TŻ Iskra Ostrów Wielkopolski | 1 | – | – | 1 | |
| 17. | SKS Start Gniezno | – | 2 | 2 | 4 |
| 18. | ROW Rybnik SA | – | 2 | – | 2 |
| 19. | WTS Wrocław | – | 1 | 3 | 4 |
| 20. | KM Ostrów | – | 1 | – | 1 |
| 21. | TŻ Ostrovia | – | – | 2 | 2 |
| 22. | UKS Żaki Taczanów | – | – | 1 | 1 |
| GKS Wybrzeże Gdańsk SA[g] | – | – | 1 | 1 | |
| GKM Grudziądz SA | – | – | 1 | 1 |
Według zawodników
[edytuj | edytuj kod]Stan po sezonie 2024
Tabela obejmuje pierwszą 10. najbardziej utytułowanych zawodników.
| Lp. | Zawodnik | Lata[h] | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Bartosz Smektała | 2014–2018 | 4 | 1 | – | 5 |
| 2. | Waldemar Walczak | 1991–1996 | 3 | 1 | 1 | 5 |
| 3. | Dominik Kubera | 2015–2018 | 3 | 1 | – | 4 |
| 4. | Cezary Owiżyc | 1985–1987 | 3 | – | – | 3 |
| Robert Sawina | 1990–1992 | 3 | – | – | 3 | |
| Mateusz Cierniak | 2021–2023 | 3 | – | – | 3 | |
| 7. | Piotr Świst | 1986–1989 | 2 | 2 | – | 4 |
| 8. | Wiktor Lampart | 2019–2022 | 2 | 1 | – | 3 |
| 9. | Tomasz Bajerski | 1992–1995 | 2 | – | 2 | 4 |
| 10. | Michał Szczepaniak | 1999–2003 | 2 | – | 1 | 3 |
Pogrubioną czcionką – zostali zaznaczeni zawodnicy urodzeni w roku 2004 i później.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Także jako Pergo Gorzów Wielkopolski.
- ↑ Także jako Apator Toruń oraz Unibax Toruń.
- ↑ Także jako Falubaz Zielona Góra oraz Morawski Zielona Góra.
- ↑ Uwzględniono starty stowarzyszenia CKM „Włókniarz” oraz dwóch wywodzących się z niego spółek – CKM „Włókniarz” SA, której władze PZM obebrały licencję po sezonie 2014, i „Włókniarz Częstochowa” SA, która powstała pośrednio po odebraniu licencji tej pierwszej.
- ↑ Uwzględniono starty sekcji klubu BKS „Polonia”, który został rozwiązany po sezonie 2003, oraz stowarzyszenia BTŻ „Polonia”, które za zgodą władz PZM zajęło miejsce dotychczasowego klubu w rozgrywkach, i wywodzącej się z niego spółki ŻKS „Polonia Bydgoszcz” SA.
- ↑ Także jako ZKS Stal Rzeszów.
- ↑ Uwzględniono starty stowarzyszenia GKŻ „Wybrzeże” oraz dwóch wywodzących się z niego spółek – GKS „Wybrzeże” SA, której władze PZM obebrały licencję po sezonie 2014, i Wybrzeże Gdańsk SA, która powstała pośrednio po odebraniu licencji tej pierwszej.
- ↑ Lata, w których dany zawodnik zdobywał medale.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mateusz Kozanecki: Żużel. MMPPK. Falubaz mistrzem Polski. Kapitalna jazda Mateusza Tondera [RELACJA]. WP SportoweFakty, 2020-09-17. [dostęp 2020-09-18]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Dobruszek, „Żużlowe ABC” tom II, Leszno 2004, s. 107–115
- Robert Lach: Historia Speedwaya w Polsce. rlach.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-08)].
- Historia finałów MMPPK