Marian Brzezicki
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
prawnik, numizmatyk |
Odznaczenia | |
Marian Józef Brzezicki (ur. 20 grudnia 1908 w Sieńkowie, zm. 27 stycznia 2002 w Londynie) – polski prawnik, znawca numizmatyki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczył się w gimnazjum we Lwowie[1]. W 1935 uzyskał dyplom magistra prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[2][3]. Pracował w Izbie Skarbowej we Lwowie w Urzędzie Opłat Stemplowych[2]. W 1939 złożył u prof. Przemysława Dąbkowskiego pracę doktorską z zakresu historii prawa polskiego, lecz wybuch II wojny światowej uniemożliwił mu jej obronę[3].
Po wybuchu II wojny światowej 1 listopada 1939 został zaprzysiężony do organizacji o nazwie Związek Organizacji Wyzwolenia Ojczyzny (ZOWO)[4]. Pod koniec 1939 wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, działał w Komendzie Okręgu ZWZ we Lwowie[2], pełniąc funkcję skarbnika[4]. W 1940 został aresztowany przez sowietów i zesłany do łagrów syberyjskich[2]. W wyniku amnestii w 1941 odzyskał wolność, po czym pracował w delegaturze ambasady RP w zakresie opieki społecznej w Bucharze[2]. Kierował tamtejszym referatem wojskowym, odpowiedzialnym był za rejestrowanie poborowych[5]. Chorował na tyfus[5]. Później pracował w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, Poselstwie RP w Teheranie, w Polskim Czerwonym Krzyżu w Jerozolimie i w Kairze. W szeregach armii polskiej służył wówczas w stopniu porucznika[5].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Od 1948 działał w Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów[2]. W 1955 został skarbnikiem Funduszu Inwalidów AK[2]. Był aktywny także w innych organizacjach społecznych i niepodległościowych[2]. Był współzałożycielem Koła Lwowian w Londynie w 1960, od początku członkiem zarządu, wybrany wiceprezesem, po śmierci swojego przyjaciela i zarazem prezesa KL, Adama Treszki (grudzień 1984) na czas do początku 1986 objął kierownictwo nad organizacją[6][5], ponadto był członkiem redakcji „Biuletynu” Koła Lwowian[2]. W 1979 został członkiem zwyczajnym Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[7].
Prywatnie poświęcił się badaniom numizmatycznym. Uczestniczył w corocznych wystawach Związku Filatelistów Polskich w Wielkiej Brytanii, prezentując tam monety[2]. W 1979 nakładem Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie została wydana jego najobszerniejsza praca historyczna pt. Medale i odznaki polskie i Polski dotyczące bite poza Polską w latach 1939-1977[8][9]. Do 1980 praca, przychylnie przyjęta przez znawców, została wydana w 23 krajach[2]. Na rzecz Muzeum Sikorskiego ofiarował zebrane przez siebie medale i odznaki[2].
Miał brata Bronisława (ur. 1894, w 1920 oficer Dowództwa Okręgu Generalnego „Lwów”, podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, po wojnie także na emigracji w Londynie[10][1]) i siostrę Helenę (od 1913 zamieszkująca w Kanadzie, po mężu Pitusilnik, zm. 1985 w wieku 88 lat)[11].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1980)[12][2].
- Złoty Krzyż Zasługi – trzykrotnie[2] (po raz pierwszy[13], po raz drugi w 1977[14])
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Marian Brzezicki. Z żałobnej karty. Ś. p. płk dr Mieczysław Ryszard Młotek. „Biuletyn”. Nr 53, s. 86-88, Czerwiec 1987. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Adam Treszka. O Lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. Uznanie społecznej działalności naszego Wiceprezesa. „Biuletyn”. Nr 38, s. 24, Czerwiec 1980. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 118. docplayer.pl. [dostęp 2017-03-04].
- ↑ a b Marian Brzezicki. Wspomnienie z okresu współpracy ze ś.p. ks. W. Cieńskim w konspiracji. „Biuletyn”. Nr 45, s. 18, Czerwiec 1983. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b c d Marian Brzezicki. Wieczór dla uczczenia pamięci Adam Treszki. „Biuletyn”. Nr 49, s. 15-20, Czerwiec 1985. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Śp. Adam Treszka. „Biuletyn”. Nr 48, s. 1, Grudzień 1984. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ O Lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. „Biuletyn”. Nr 37, s. 37, Grudzień 1979. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Wydawnictwa. „Biuletyn”. Nr 36, s. 72, Czerwiec 1979. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Medale i odznaki polskie i Polski dotyczące bite poza Polską w latach 1939-1977. worldcat.org. [dostęp 2019-04-16].
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934, s. 124, 595.
- ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 50, s. 108, Grudzień 1985. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 7, s. 31, 31 grudnia 1980.
- ↑ Komunikat o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 5, s. 34, 31 grudnia 1973.
- ↑ Komunikat o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 29, 31 grudnia 1977.
- Absolwenci Wydziału Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie
- Członkowie Związku Walki Zbrojnej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni trzykrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (władze RP na uchodźstwie)
- Polonia w Wielkiej Brytanii
- Polscy numizmatycy
- Polscy prawnicy
- Porucznicy Polskich Sił Zbrojnych
- Urodzeni w 1908
- Urzędnicy izb skarbowych II Rzeczypospolitej
- Zmarli w 2011
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej