Mieczysław Długoborski
| Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1931 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
4 kwietnia 2020 | |||||||||||||||||||||
| Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
_01.jpg)
Mieczysław Długoborski (ur. 10 stycznia 1931 w Pruszkowie[1], zm. 4 kwietnia 2020[2]) – polski lekkoatleta, olimpijczyk, medalista mistrzostw Polski.
Startował w biegach średniodystansowych. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, gdzie odpadł w eliminacjach biegu na 1500 m[1].
Na mistrzostwach Polski seniorów na otwartym stadionie zdobył dwa medale: srebrny w sztafecie 4 × 400 metrów w 1952 i brązowy w sztafecie 3 × 1000 metrów w 1949. Indywidualnie najlepsze miejsce osiągnął w 1952, zajmując 7. miejsce w biegu na 1500 metrów[1]. W halowych mistrzostwach Polski seniorów wywalczył dwa srebrne medale w sztafecie 3 × 800 metrów: w 1951 i 1954[1].
Rekordy życiowe[1]:
- bieg na 800 m - 1:54,2 (14.06.1953)
- bieg na 1500 m - 3:53,4 (28.06.1952)
Startował w barwach Spójni Wrocław (1949-1950), Gwardii Warszawa (1951-1952) i Polonii Warszawa (1953-1954). W 1951 ukończył kurs trenerski Pracował jako trener w Gwardii Warszawa (1951) i Polonii Warszawa (1952-1982)[1].
Pochowany został w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Pruszkowie (aleja W, rząd I, miejsce 25).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 224. ISBN 978-83-64544-06-4.
- ↑ Zmarł Mieczysław Długoborski
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Polski Komitet Olimpijski: Mieczysław Długoborski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
| Zimowe Mistrzostwa Polski w Lekkoatletyce |
|
|---|---|
| Halowe Mistrzostwa Polski w Lekkoatletyce |
|
