Myrosław Symczycz

Myrosław Symczycz
Мирослав Васильович Симчич
	chorąży
Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1923 ; Berezów Wyżny, Polska
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 2023 ; Kołomyja, Ukraina
	Przebieg służby
Lata służby	1942–1948
Formacja	Ukraińska Powstańcza Armia
Jednostki	UPA-Zachód
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Myrosław Wasylowycz Symczycz (ukr. Мирослав Васильович Симчич), ps. Krywonis (ukr. Кривоніс, tłum. Krzywonos) (ur. 5 stycznia 1923 we wsi Berezów Wyżny, zm. 18 stycznia 2023 w Kołomyi^[1]) – ukraiński działacz niepodległościowy, nacjonalista, kapitan Ukraińskiej Powstańczej Armii, długoletni więzień polityczny (32 lata więziony w łagrach w ZSRR).

Życiorys

W latach 1939–1942 uczęszczał do szkoły wieczorowej, w latach 1942–1944 do technikum budowlanego w Kołomyi.

Od 1941 był członkiem Junactwa OUN, 20 października 1943 wstąpił do UPA. Ukończył szkołę oficerską w 1944. Na przełomie 1944/1945 roku brał udział w bitwie z NKWD w rejonie Kosmacza, przejął tam dowództwo sotni.

Zimą 1945 jego sotnia zorganizowała zasadzkę na pułk NKWD z dywizji gen. S. Derhaczewa. W tej bitwie został ranny.

W końcu 1948 został wzięty do niewoli, w 1949 skazany przez sąd wojskowy w Stanisławowie na 25 lat łagru w systemie Gułagu. W 1953, po grupowej bójce z więźniami kryminalnymi (którą potraktowano jako „utworzenie organizacji nacjonalistycznej”), dodano mu do wyroku 10 lat obozu. Został wypuszczony w 1963, jednak powtórnie aresztowano go w 1968. Przed zakończeniem kary w 1982, dodano mu wyrok 2,5 lat więzienia za obrażanie władzy radzieckiej. Został ostatecznie uwolniony w 1985, po 32 latach, 6 miesiącach i 3 dniach.

5 stycznia 2008 w Kołomyi odsłonięto poświęcony mu pomnik^[2]. 12 maja 2013 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa^[3].

15 listopada 2017 roku, na wniosek prokuratury okręgowej w Iwano-Frankiwsku, Sąd Rejonowy w Kosowie zrehabilitował Myrosława Symczycza^[4].

Odznaczenia

Bohater Ukrainy (2022)[1]
Medal jubileuszowy „25 lat niepodległości Ukrainy” (2016)
Order Wolności (2015)^[5]
Order „Za zasługi” III klasy^[6] (2005)

Przypisy

↑ Помер Герой України Мирослав Симчич (ukr.)
↑ Сьогодні - 90 років сотнику УПА Мирославу Симчичу. Історична правда, 2013-01-05. [dostęp 2019-02-26]. (ukr.).
↑ Легендарний сотенний УПА Симчич став почесним громадянином Львова. styknews.info, 2013-05-12. [dostęp 2014-06-18]. (ukr.).
↑ Легендарний сотенний УПА Симчич став почесним громадянином Львова. Історична правда, 2017-11-21. [dostęp 2019-02-26]. (ukr.).
↑ Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня незалежності України [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2024-06-14] (ukr.).
↑ Про відзначення державними нагородами України колишніх політичних в'язнів і репресованих [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2024-06-14] (ukr.).

Linki zewnętrzne

Wspomnienia Symczycza. oun-upa.org.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ukr.)
Wywiad (ukr.)
Informacja o odsłonięciu pomnika (ros.)

[1] Помер Герой України Мирослав Симчич (ukr.)

[2] Сьогодні - 90 років сотнику УПА Мирославу Симчичу. Історична правда, 2013-01-05. [dostęp 2019-02-26]. (ukr.).

[3] Легендарний сотенний УПА Симчич став почесним громадянином Львова. styknews.info, 2013-05-12. [dostęp 2014-06-18]. (ukr.).

[4] Легендарний сотенний УПА Симчич став почесним громадянином Львова. Історична правда, 2017-11-21. [dostęp 2019-02-26]. (ukr.).

[5] Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня незалежності України [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2024-06-14] (ukr.).

[6] Про відзначення державними нагородами України колишніх політичних в'язнів і репресованих [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2024-06-14] (ukr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]