Przejdź do zawartości

Stanisław Karolak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Karolak
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1931
Żyrardów

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 2009
Gdańsk

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: językoznawstwo ogólne, językoznawstwo romańskie, językoznawstwo słowiańskie
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1964

Profesura

1978

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek korespondent

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie
Instytut Slawistyki PAN

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Palm Akademickich (Francja)

Stanisław Karolak (ur. 22 lutego 1931 w Żyrardowie, zm. 5 czerwca 2009 w Gdańsku) – językoznawca, romanista i slawista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1955 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. W 1964 został doktorem nauk humanistycznych. Od 1978 profesor nadzwyczajny, od 1988 zwyczajny[1]. W latach 19551973 wykładowca języka rosyjskiego na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1973–1981 kierownik Zakładu Filologii Romańskiej, następnie dyrektor Instytutu Filologii Romańskiej Uniwersytetu Śląskiego, od 1981 kierownik katedry filologii romańskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (dzisiejszego Uniwersytetu Pedagogicznego) w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera C7-4-7)[2].

Grób prof. Stanisława Karolaka na cmentarzu katolickim w Sopocie

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Autor rozpraw teoretycznych i opisowych, zwłaszcza na temat składni i słowotwórstwa:
    1. Zagadnienia rekcji przyimkowej czasownika w języku rosyjskim (1966)
    2. Zagadnienia składni ogólnej (1972)
    3. Składnia wyrażeń predykatywnych, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego (1984, redaktor Stanisław Urbańczyk)
    4. Kwantyfikacja a determinacja w językach naturalnych (1990)
    5. Études sur l'article et la determination (1995)
    6. Gramatyka kontrastywna przedimka (rodzajnika) francuskiego i angielskiego (2002)
    7. wybór rozpraw Od semantyki do gramatyki (2001).
  • Współautor
    1. (wspólnie z Danutą Wasilewską) podręczników języka polskiego dla cudzoziemców Polnisch für Fortgeschrittene (1974) i My goworim i czitajem po-polski (1984).
    2. Inchoatywna konfiguracja aspektualna w języku macedońskim. Инхоативна видска конфигурација во македонскиот јазик (2000) (wspólnie z Milicą Mirkułowską).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Feliks Kiryk, Józef Hampel, Iwona Pietrzkiewicz (red.): Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946-2006. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006. ISBN 83-7271-395-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]