Przejdź do zawartości

Tadeusz Bartosik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Bartosik
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1925
Modlnica, Polska

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1985
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser, śpiewak, recytator

Lata aktywności

19471985

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Grób Tadeusza Bartosika na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Tadeusz Bartosik (ur. 15 maja 1925 w Modlnicy, zm. 16 kwietnia 1985 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny, dubbingowy i radiowy oraz śpiewak (bas); także reżyser teatralny i recytator. Zagrał w wielu bajkach muzycznych wydanych przez Polskie Nagrania „Muza”.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana[1]. Po ukończeniu szkoły średniej i zdaniu matury rozpoczął studia na Wydziale Prawa krakowskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jednocześnie śpiewał w chórze i studiował dyrygenturę.

W 1947 ukończył studia w krakowskiej Państwowej Szkole Dramatycznej (obecnie Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego). W tym samym roku, 17 lutego, zadebiutował też na scenie krakowskiego Teatru Dramatycznego (obecnie Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej) w spektaklu Promieniści autorstwa Krystyny Grzybowskiej (reż. Włodzisław Ziembiński). Również w 1947 wystąpił po raz pierwszy w filmie, była to niewielka rola w obrazie Ostatni etap.

Występował w wielu polskich teatrach – w krakowskich: Teatrach Dramatycznych (1947–1950; obecnie Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej oraz Teatr im. Juliusza Słowackiego); w warszawskich: Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera (1950–1957), Narodowym (1958–1964), Ateneum im. Stefana Jaracza (1961), Dramatycznym (1964–1975), oraz w opolskim Teatrze 13 Rzędów (1961) i Teatrze im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (1977). Ponadto występował w Filharmonii Narodowej w Warszawie (1963) i w Warszawskiej Operze Kameralnej (1974). Od 1950 grał w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia.

W 1967 został laureatem plebiscytu „Kuriera Polskiego” na najpopularniejszego aktora sezonu 1965/66 w Warszawie.

W latach 1976–1982 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie, gdzie także występował i reżyserował. Jako dyrektor teatru dbał o różnorodność form scenicznych i repertuaru tej instytucji[2]. W 1982 związał się z warszawskim Teatrem Polskim, w którym pracował do śmierci.

Zmarł w Warszawie, pochowany 22 kwietnia 1985 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 31B-1-9)[3].

Spektakle teatralne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1958 – Nie igra się z miłością (reż. Maryna Broniewska)
  • 1960 – Czechow (reż. Lucyna Tychowa, Olga Szaniawska)
  • 1960 – Człowiek, który demoralizował Hadleyburg (reż. Adam Hanuszkiewicz)
  • 1962 – Świętoszek (reż. Tadeusz Byrski)
  • 1963 – Wielki człowiek do małych interesów jako Ambroży Jenialkiewicz (reż. Maria Wiercińska)
  • 1967 – Śmierć komiwojażera jako Charley (reż. Janusz Warmiński)
  • 1967 – Pan Damazy jako pan Damazy (reż. Józef Słotwiński)
  • 1971 – Bogumił i Barbara jako Łada (reż. J. Świderski)
  • 1973 – Za kurtyną jako sierżant Chan (reż. Jan Bratkowski, reż.TV. Barbara Sałacka)
  • 1972 – Amerykańska guma do żucia pinky jako Guła (reż. Józef Słotwiński)
  • 1974 – Żywy trup jako sędzia śledczy (reż. Andrzej Łapicki)
  • 1985 – Dwadzieścia minut z aniołem jako Bazilski (reż. Andrzej Rozhin)

Reżyseria

[edytuj | edytuj kod]
  • 1977 – Czarodziejskie okulary
  • 1977 – Słoneczny kraj
  • 1978 – Wdowy
  • 1979 – Fantazy
  • 1980 – Pinokio (razem z Wiesławem Opałkiem)
  • 1980 – Proces w Norymberdze

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Złota kaczka – bajka muzyczna jako Wiarus (LP, Muza L-0462)
  • Bajki na dobranoc (EP, Tonpress N-60)
  • Dzieci taty Abecadła (LP, Tonpress SX-T-22)
  • Ośla skórka (LP, Tonpress SX-T-23)
  • Księżniczka na ziarnku grochu jako król (LP, Muza SX-1159)
  • 1973 – O krasnoludkach i sierotce Marysi jako król Błystek (LP, Muza SX-0927)
  • Panna Ojdana jako Szewc / Kowal / Żołnierz (EP, Muza N-0480)
  • Brzydkie kaczątko (EP, Muza N-0672)
  • Jaś i Małgosia jako drwal (EP, Muza N-0350)
  • Kosmiczna heca (EP, Muza N-0695)
  • Kot w butach jako Kot (EP, Muza N-0333)
  • Ali Baba i czterdziestu rozbójników jako Herszt (EP, Muza N-0575)
  • Lata ptaszek jako narrator
  • O Tadku-Niejadku, babci i dziadku jako dziadek (EP, Muza SN-0555)
  • Noc u Wedla (EP, Muza N-0711)
  • Tymoteusz Rimcimci (EP, Muza N-0687)
  • 1976 – Królowa Zima – Baśnie o Bolku i Lolku jako Niedźwiedź (LP, Muza SX-1354)
  • 1977 – Krystyna Wodnicka – O dwóch takich co ukradli księżyc jako Pelikan (LP, Muza SX-1436)
  • 1977 – O złotym królu Midasie (Pocztówka, KAW B-10)
  • Antoni Marianowicz: Alicja w krainie czarów jako król Kier (LP, Muza SX-1321)
  • 1978 – Przygody Piotrusia Pana jako Krokodyl (LP, Pronit SX-1640)
  • 1978 – Stoliczku, nakryj się jako Ludożerca II (LP, Muza SX-1642)
  • 1978 – Zaczarowany las jako Wilk (LP, Pronit SX-1627)
  • 1979 – Calineczka jako narrator-Ogrodnik (LP, Muza SX-1855)
  • 1979 – Dobromir ze szpaczkiem (Pocztówka, Tonpress R-0792-II)
  • 1980 – Lampa Alladyna II (SP, Tonpress S-402)
  • 1982 – O trzech braciach i latającym dywanie. Lampa Alladyna (LP, Tonpress SX-T-13)

Pozostałe

[edytuj | edytuj kod]
  • 1966 – Pasja jako Faryzeusz (LP, Veriton V-509)
  • 1967 – Adam Wiernik: Sobótka Świętojańska – Misterium (LP, Muza XL-0409)
  • 1968 – Pieśni walki i pokoju (LP, Muza SXL-0499)
  • Język Polski kl. 6 – Płytoteka dla 8-klasowej szkoły podstawowej (LP, Muza L-0490), gdzie Tadeusz Bartosik czyta fragment noweli Marcin Kozera
  • Język Polski kl. 5 – Płytoteka dla 8-klasowej szkoły podstawowej (LP, Muza L-0488), gdzie Tadeusz Bartosik czyta fragment powieści Anielka
  • Piosenki wojskowe (EP, Muza ZL-411)
  • Jerzy Dobrzański: Karol KurpińskiSzarlatan (LP, Veriton SXV-701)

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  2. 80 lat stałego zespołu teatru w Częstochowie – e-teatr.pl
  3. Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2023-11-14].
  4. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 – na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]