Thomas Schippers
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Thomas Schippers (ur. 9 marca 1930 w Kalamazoo w stanie Michigan, zm. 16 grudnia 1977 w Nowym Jorku[1][2][3]) – amerykański dyrygent.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W wieku 6 lat po raz pierwszy wystąpił publicznie, grając na fortepianie[2]. Studiował w Curtis Institute of Music w Filadelfii (1944–1945) oraz w Nowym Jorku w Olgi Samaroff (1946–1947)[1][2]. Pobierał też lekcje kompozycji u Paula Hindemitha na Yale University[2]. Debiutował jako dyrygent w 1948 roku w Nowym Jorku wraz z Lemonade Opera Company[1]. W tym samym roku zdobył drugą nagrodę w konkursie dla młodych dyrygentów organizowanym przez Philadelphia Orchestra i objął posadę organisty w nowojorskim Greenwich Village Presbyterian Church[2]. Od 1950 roku współpracował z Gian Carlo Menottim[1][3], poprowadził nowojorską premierę jego opery The Consul (1950) oraz telewizyjną premierę opery Amahl and the Night Visitors (1951)[2][3]. Od 1951 do 1954 roku współpracował z New York City Opera[1], od 1955 roku był natomiast gościnnym dyrygentem New York Philharmonic[1][2]. Współpracował przez wiele lat z nowojorską Metropolitan Opera[1][2]. W latach 1958–1970 był kierownikiem muzycznym Festival dei Due Mondi w Spoleto[1][2]. W 1962 roku w mediolańskiej La Scali dyrygował premierowym wykonananiem kantaty Manuela de Falli Atlantida[2], a w 1963 roku na festiwalu w Bayreuth poprowadził Śpiewaków norymberskich Richarda Wagnera[1]. W 1966 roku na otwarcie nowej siedziby Metropolitan Opera w Lincoln Center w Nowym Jorku poprowadził prapremierowe wykonanie opery Samuela Barbera Anthony and Cleopatra[1][2]. Od 1970 roku dyrygował Cincinnati Symphony Orchestra, od 1972 roku wykładał również w College-Conservatory of Music na University of Cincinnati[1][2][3]. Zmarł na raka płuc[2].
Zdobył sławę jako dyrygent operowy, wykonywał dzieła m.in. Giuseppe Verdiego, Giacomo Pucciniego i Gian Carlo Menottiego[1]. Dokonał nagrań płytowych dla wytwórni RCA Records, Decca Records i EMI[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 103. ISBN 978-83-224-0865-0.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3183. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 799. ISBN 0-674-37299-9.