Traktat w Bachczysaraju

Traktat w Bachczysaraju – kończący wojnę rosyjsko-turecką dwudziestoletni rozejm, zawarty 13 stycznia^?/23 stycznia 1681 w Bachczysaraju pomiędzy Carstwem Rosyjskim a Imperium Osmańskim i Chanatem Krymskim^[1].

Postanowienia

pokój miał trwać 20 lat^[1]
granicę pomiędzy Rosją a Turcją miała stanowić rzeka Dniepr, przy czym Rosji przyznano Kijów wraz z miasteczkami Stajki, Trypol, Wasylków, Didowszczyzna leżącymi na prawym, „tureckim” brzegu rzeki, Turcja uznała suwerenność Rosji nad Ukrainą Lewobrzeżną
ziemie Ukrainy Prawobrzeżnej pomiędzy Dnieprem, Bohem, Kijowem a Czehryniem miały pozostać niezasiedlone
sułtan turecki zobowiązał się do niewspierania wrogów Rosji
Tatarom przyznano prawo koczowania i polowania na południowych stepach Ukrainy po obydwu stronach Dniepru
terytorium pomiędzy Dniestrem a Bohem miało pozostać niezasiedlone i niezamieszkane przez 20 lat, nie wolno tam było również budować umocnień
Kozacy zaporoscy otrzymali prawo wolnej żeglugi po Dnieprze i jego dopływach aż do Morza Czarnego, a także prawo do połowu ryb oraz wydobycia i produkcji soli

↑ ^a ^b AndrzejA. Witkowicz AndrzejA., Kara Mustafa nad Dnieprem. Geneza, przebieg i skutki wojny czehryńskiej 1678 r., Zabrze – Tarnowskie Góry: Inforteditions, 2017, s. 254 – 255, ISBN 978-83-65982-04-9 .

Natalia Jakowenko: Historia Ukrainy od czasów najdawniejszych do końca XVIII wieku, Lublin 2000, ISBN 83-85854-54-1.