Tulsi Gabbard

Tulsi Gabbard
	; Tulsi Gabbard w sierpniu 2019
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1981 ; Leloaloa, Samoa Amerykańskie
	Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z 2. okręgu stanu Hawaje
Okres	od 3 stycznia 2013; do 3 stycznia 2021
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna
Małżonek	Abraham Williams (od 2015), Eduardo Tamayo (2002–2006),
Poprzednik	Mazie Hirono
	Wiceprzewodnicząca Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej
Okres	od 22 stycznia 2013; do 27 lutego 2016
Poprzednik	Mike Honda
Następca	Grace Meng
	Członek rady miasta Honolulu z 6. okręgu wyborczego
Okres	od 2 stycznia 2011; do 16 sierpnia 2012
Poprzednik	Rod Tam
Następca	Carol Fukunaga
	Członek Izby Reprezentantów Hawajów z 42. okręgu
Okres	od 1 grudnia 2002; do 1 grudnia 2004
Poprzednik	Mark S. Moses
Następca	Rida Cabanilla
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tulsi Gabbard (ur. 12 kwietnia 1981 w Leloaloa) – amerykańska polityczka i żołnierka, w latach 2013–2021 członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, wiceprzewodnicząca Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej od 2013 do 2016, major Gwardii Narodowej Hawajów, weteranka II wojny w Zatoce Perskiej.

Jako nastolatka była jedną z założycielek Healthy Hawai'i Coalition, organizacji non-profit skoncentrowanej na ochronie środowiska. W 2009 ukończyła administrację biznesową na uniwersytecie Hawaii Pacific University i zdobyła tytuł naukowy Bachelor of Science in Business Administration.

Związała się z Partią Demokratyczną i w 2002 wygrała wybory do Izby Reprezentantów Hawajów. W 2003 rozpoczęła służbę w Gwardii Narodowej Hawajów. Ukończyła podstawowy trening wojskowy między posiedzeniami Izby. Nie udało jej się uzyskać reelekcji w 2004, ponieważ przegrała prawybory Partii Demokratycznej z Ridą Cabanillą.

Od 2004 do 2005 służyła w jednostce medycznej w Iraku. Od 2006 do 2009 była doradcą legislacyjnym senatora Daniela Akaki. W 2007 ukończyła akademię wojskową Alabama Military Academy. Od 2008 do 2009 trenowała antyterrorystów w Kuwejcie.

W 2010 została wybrana do rady miejskiej Honolulu, a w 2012 do Izby Reprezentantów. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w 2014, 2016 i 2018. Od 2013 do 2016 była wiceprzewodniczącą Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej. W czasie Wojny domowej w Syrii osobiście spotkała się z prezydentem Syrii Baszszar al-Asadem W 2019 ogłosiła swoją kandydaturę w prawyborach prezydenckich Partii Demokratycznej.

Wczesne życie i edukacja

Tulsi Gabbard urodziła się 12 kwietnia 1981 w Leloaloa, w Samoa Amerykańskim. Jej ojciec Mike Gabbard był stanowym senatorem na Hawajach, a matka Carol Gabbard z domu Porter była członkinią Rady Edukacji Hawajów^[1]. Jest pochodzenia azjatyckiego, polinezyjskiego i kaukaskiego. Dorastała na Hawajach^[2]. Jako nastolatka Gabbard była jedną z założycielek Healthy Hawai'i Coalition, organizacji non-profit skoncentrowanej na ochronie środowiska^[1]. W 2009 ukończyła administrację biznesową na uniwersytecie Hawaii Pacific University i zdobyła tytuł naukowy Bachelor of Science in Business Administration^[1].

Kariera polityczna

W 2002 pokonała Ridę Cabanillę w prawyborach Partii Demokratycznej^[3], a następnie wygrała wybory do Izby Reprezentantów Hawajów^[4]. Reprezentowała zachodnie Oʻahu. Miała wówczas 21 lat, co czyniło ją najmłodszą kobietą wybraną do Izby Reprezentantów Hawajów^[1]. Chcąc ubiegać się o kolejną kadencję, w 2004 ponownie wzięła udział w prawyborach Partii Demokratycznej, tym razem zdobywając 25,22% głosów i przegrywając z Ridą Cabanillą^[5].

Od 2006 do 2009 była doradcą legislacyjnym senatora Daniela Akaki z Hawajów^[1]. Doradzała mu w sprawach energetyki, niepodległości Hawajów, bezpieczeństwa wewnętrznego, ochrony środowiska i w sprawach weteranów^[2].

2 listopada 2010 została wybrana do rady miejskiej Honolulu^[1].

6 listopada 2012 pokonała Davida "Kawikę" Crowley'ego w wyborach do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów^[1]. Uzyskała reelekcję w 2014^[6], 2016^[7] i 2018^[8].

22 stycznia 2013 została wybrana na wiceprzewodniczącą Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej^[1].

12 października 2015 w programie The Situation Room na CNN poskarżyła się, że została wyproszona z debaty kandydatów Partii Demokratycznej na prezydenta. Jej zdaniem było to spowodowane tym, że publicznie opowiadała się za organizowaniem więcej debat, co uczyniło ją niemile widzianą na wszystkich debatach. 20 listopada wezwała prezydent Stanów Zjednoczonych Baracka Obamę do pozwolenia, aby Baszszar al-Asad nadal był prezydentem Syrii, w związku z trwającą tam wówczas wojną domową^[1].

28 lutego 2016 ustąpiła z funkcji wiceprzewodniczącej Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej, aby móc publicznie popierać Berniego Sandersa w prawyborach prezydenckich. 21 listopada 2016 spotkała się z prezydentem elektem Donaldem Trumpem z Partii Republikańskiej, który chciał zasięgnąć jej rady w sprawie walki z takimi grupami terrorystycznymi jak Al-Ka’ida i Państwo Islamskie, a także w różnych sprawach związanych z polityką zagraniczną^[1].

25 stycznia 2017 poinformowała w wywiadzie z Jakiem Tapperem na CNN, że spotkała się z prezydentem Syrii Baszszarem al-Asadem. Była to tajna czterodniowa wizyta. Gabbard zapewniła, że Assad troszczy się o naród syryjski^[1]. Jej wizyta spotkała się z krytyką, a w szczególności fakt, że wizyta miałaby zostać ufundowana ze środków publicznych. 31 stycznia Gabbard zapewniła, że opłaci wizytę z własnych środków^[9]. 7 kwietnia podała w wątpliwość zarzuty, jakoby Assad odpowiadał za użycie broni chemicznej i zabicie dziesiątek Syryjczyków, pomimo zapewnień prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa, sekretarza stanu Rexa Tillersona i Pentagonu^[1].

21 listopada 2018 nazwała prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa suką Arabii Saudyjskiej, ponieważ wyrażał się pochlebnie o Arabii Saudyjskiej po śmierci dziennikarza Dżamala Chaszukdżiego, znanego z krytyki rządu saudyjskiego^[1].

Służba wojskowa

W 2003 rozpoczęła służbę w Gwardii Narodowej Hawajów. Ukończyła podstawowy trening wojskowy między posiedzeniami stanowej Izby Reprezentantów, której była członkinią. Od 2004 do 2005 dobrowolnie służyła w jednostce medycznej w Iraku. W 2007 ukończyła akademię wojskową Alabama Military Academy. Od 2008 do 2009 trenowała antyterrorystów w Kuwejcie. 12 października 2015 została awansowana ze stopnia kapitana na majora^[1].

Wybory prezydenckie w 2020

11 stycznia 2019 w wywiadzie z Vanem Jonesem w CNN zapowiedziała zamiar kandydowania w wyborach prezydenckich w 2020. Jeszcze przed rozpoczęciem kampanii zarzucano jej wrogą postawę wobec społeczności LGBT i wsparcie organizacji anty-homoseksualnej swojego ojca The Alliance for Traditional Marriage. 17 stycznia Tulsi Gabbard publicznie przeprosiła za swoje dawne komentarze dotyczące osób LGBT. Była również krytykowana za spotkanie z prezydentem Syrii Baszszarem al-Asadem dwa lata wcześniej, ale 20 stycznia Gabbard zapewniła, że nie żałuje swojej decyzji, a spotykanie się z głowami innych państw jest dobre dla pokoju i bezpieczeństwa narodowego. 2 lutego 2019 oficjalnie rozpoczęła kampanię wyborczą w ramach prawyborów Partii Demokratycznej^[1]. Wycofała się 19 marca 2020 po niezadowalających wynikach wstępnych^[10]. Uzyskała 273 940 głosów, co dało jej 0,74% wszystkich głosów i 7. najlepszy wynik w prawyborach^[11].

Wybory prezydenckie w 2024

26 sierpnia 2024 na konferencji Stowarzyszenia Gwardii Narodowej(inne języki) (National Guard Association) w Detroit udzieliła poparcia obecnemu na tej konferencji Donaldowi Trumpowi w wyborach prezydenckich 2024^[12]. 13 listopada 2024 została nominowana przez Trumpa jako prezydenta elekta na stanowisko Dyrektora Wywiadu Narodowego^[13].

Nominacja Gabbard na stanowisko dyrektora wywiadu narodowego wywołuje kontrowersje, gdyż – podobnie jak inni kandydaci Donalda Trumpa – nie podpisała zgody na rutynowe sprawdzenie jej życiorysu przez FBI, podczas gdy wielokrotnie wyrażała się krytycznie na temat Ukrainy, wyrażajac jednocześnie pochlebne komentarze na temat Rosji, w 2017 roku natomiast potajemnie spotykała się z sojusznikiem Rosji i Iranu, dyktatorem Syrii Baszszarem al-Asadem^[14].

Wyniki wyborów

Rok	Wybory	Partia	Główny przeciwnik	Wynik			Źródło
Rok	Wybory	Partia	Główny przeciwnik	Głosy powszechne	%	Wygrana	Źródło
2002	Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Hawajów w 42. okręgu wyborczym	Demokraci	Rida Cabanilla (Demokratka)	1 095	48,07		^[3]
2002	Wybory do Izby Reprezentantów Hawajów w 42. okręgu wyborczym	Demokraci	Alfonso Jimenez (Republikanin)	3 106	64,87		^[4]
2004	Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Hawajów w 42. okręgu wyborczym	Demokraci	Rida Cabanilla (Demokratka)	579	25,22		^[5]
2010	Wybory do rady miasta Honolulu w 6. okręgu wyborczym – I tura	Niezależna	Sesnita A.D. Moepono (bezpartyjna)	6 088	32,97		^[15]
2010	Wybory do rady miasta Honolulu w 6. okręgu wyborczym – II tura	Niezależna	Sesnita A.D. Moepono (bezpartyjna)	15 060	58,50		^[16]
2012	Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów	Demokraci	Mufi Hannemann (Demokrata)	62 882	55,07		^[17]
2012	Wybory do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów	Demokraci	David "Kawika" Crowley (Republikanin)	168 503	80,54		^[18]
2014	Wybory do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów	Demokraci	David "Kawika" Crowley (Republikanin)	142 010	78,75		^[6]
2016	Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów	Demokraci	Shay Chan Hodges (Demokratka)	80 026	84,53		^[19]
2016	Wybory do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów	Demokraci	David "Kawika" Crowley (Republikanka)	170 848	81,16		^[7]
2018	Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów	Demokraci	Sheryl F. Alu Campagna (Demokratka)	13 947	12,31		^[20]
2018	Wybory do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów	Demokraci	Brian Evans (Republikanin)	153 271	77,36		^[8]
2020	Prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej w 2020 roku	Demokraci	Joe Biden (Demokrata)	273 940	0,74		^[11]

Odznaczenia

Tulsi Gabbard w trakcie ceremonii awansowania na stopień majora

Amerykańskie

Zagraniczne

Abzeichen für besondere Leistungen im Truppendiens (Niemcy)^[21]

Życie prywatne

Deklaruje się jako hinduistka^[1].

W 2002 wyszła za mąż za Eduardo Tamayo. Rozwiedli się w 2006. W 2015^[1] wyszła za operatora filmowego Abrahama Williamsa^[22].

Hobbystycznie uprawia surfing^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Tulsi Gabbard Fast Facts [online], CNN [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ ^a ^b About Tulsi Gabbard [online], Congresswoman Tulsi Gabbard, 11 grudnia 2012 [dostęp 2019-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-20] (ang.).
↑ ^a ^b HI State House 42 – D Primary Race – Sep 21, 2002 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ ^a ^b HI State House 42 Race – Nov 05, 2002 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ ^a ^b HI State House 42 – D Primary Race – Sep 18, 2004 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ ^a ^b HI – District 02 Race – Nov 04, 2014 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ ^a ^b HI District 02 Race – Nov 08, 2016 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ ^a ^b HI District 02 Race – Nov 06, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ Rep. Tulsi Gabbard to Personally Cover Cost of Syria Trip [online], Congresswoman Tulsi Gabbard, 31 stycznia 2017 [dostęp 2019-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-17] (ang.).
↑ LisaL. Lerer LisaL., MaggieM. Astor MaggieM., Tulsi Gabbard Drops Out of Presidential Race, „The New York Times”, 19 marca 2020, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-09-26] (ang.).
↑ ^a ^b Democratic Convention 2020 [online], www.thegreenpapers.com [dostęp 2022-09-26] .
↑ David Smith: Ex-Democrat Tulsi Gabbard endorses Donald Trump in 2024 presidential race. [w:] US elections 2024 [on-line]. theguardian.com, 2024-08-27. [dostęp 2024-11-14]. (ang.).
↑ wac//az: Tulsi Gabbard ma być szefem Wywiadu Narodowego USA. "Bardzo niepokojący sygnał". [w:] Świat [on-line]. tvn24.pl, 2024-11-14. [dostęp 2024-11-14]. (pol.).
↑ Lawmakers are concerned about background checks of Trump's Cabinet picks as red flags surface. ABC News, 20 listopada 2024. [dostęp 2024-11-21]. (ang.).
↑ Honolulu Council 6 Race – Sep 18, 2010 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ Honolulu Council 6 – Runoff Race – Nov 02, 2010 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ HI District 2 – D Primary Race – Aug 11, 2012 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ HI – District 02 Race – Nov 06, 2012 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ HI District 02 – D Primary Race – Aug 13, 2016 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ HI District 02 – D Primary Race – Aug 11, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Tulsi Gabbard [online], United States India Political Action Committee [dostęp 2019-10-18] (ang.).
↑ JohnJ. Haltiwanger JohnJ., Tulsi Gabbard is running for president in 2020. Here's everything we know about the candidate and how she stacks up against the competition. [online], Business Insider, 16 października 2019 [dostęp 2019-10-18] (ang.).

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Tulsi Gabbard Fast Facts [online], CNN [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[:8-2] About Tulsi Gabbard [online], Congresswoman Tulsi Gabbard, 11 grudnia 2012 [dostęp 2019-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-20] (ang.).

[:2-3] HI State House 42 – D Primary Race – Sep 21, 2002 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[:3-4] HI State House 42 Race – Nov 05, 2002 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[:4-5] HI State House 42 – D Primary Race – Sep 18, 2004 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[:5-6] HI – District 02 Race – Nov 04, 2014 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[:6-7] HI District 02 Race – Nov 08, 2016 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[:7-8] HI District 02 Race – Nov 06, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[:1-9] Rep. Tulsi Gabbard to Personally Cover Cost of Syria Trip [online], Congresswoman Tulsi Gabbard, 31 stycznia 2017 [dostęp 2019-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-17] (ang.).

[10] LisaL. Lerer LisaL., MaggieM. Astor MaggieM., Tulsi Gabbard Drops Out of Presidential Race, „The New York Times”, 19 marca 2020, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-09-26] (ang.).

[:10-11] Democratic Convention 2020 [online], www.thegreenpapers.com [dostęp 2022-09-26] .

[12] David Smith: Ex-Democrat Tulsi Gabbard endorses Donald Trump in 2024 presidential race. [w:] US elections 2024 [on-line]. theguardian.com, 2024-08-27. [dostęp 2024-11-14]. (ang.).

[13] wac//az: Tulsi Gabbard ma być szefem Wywiadu Narodowego USA. "Bardzo niepokojący sygnał". [w:] Świat [on-line]. tvn24.pl, 2024-11-14. [dostęp 2024-11-14]. (pol.).

[ABCn-14] Lawmakers are concerned about background checks of Trump's Cabinet picks as red flags surface. ABC News, 20 listopada 2024. [dostęp 2024-11-21]. (ang.).

[15] Honolulu Council 6 Race – Sep 18, 2010 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[16] Honolulu Council 6 – Runoff Race – Nov 02, 2010 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[17] HI District 2 – D Primary Race – Aug 11, 2012 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[18] HI – District 02 Race – Nov 06, 2012 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[19] HI District 02 – D Primary Race – Aug 13, 2016 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[20] HI District 02 – D Primary Race – Aug 11, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).

[:9-21] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Tulsi Gabbard [online], United States India Political Action Committee [dostęp 2019-10-18] (ang.).

[22] JohnJ. Haltiwanger JohnJ., Tulsi Gabbard is running for president in 2020. Here's everything we know about the candidate and how she stacks up against the competition. [online], Business Insider, 16 października 2019 [dostęp 2019-10-18] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]