Przejdź do zawartości

Władysław Komendarek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Komendarek
ilustracja
Pseudonim

Gudonis

Data i miejsce urodzenia

10 października 1948
Sochaczew

Instrumenty

syntezator
instrument klawiszowy
gitara rytmiczna

Gatunki

muzyka elektroniczna
new age
rock progresywny

Zawód

kompozytor,
muzyk,
aranżer/producent

Aktywność

od 1973

Wydawnictwo

Polskie Nagrania
Polton
Pronit
PMC System/GAD/Generator

Powiązania

Grupa Dominika
Exodus (1976-1984)

Współpracownicy
Paweł Birula
Odznaczenia
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”[1]
Nagroda „Człowiek ze Złotym Uchem” na festiwalu producentów w Łodzi
Strona internetowa
Władysław Komendarek mówi o początkach swojej fascynacji muzyką elektroniczną

Władysław Komendarek (ur. 10 października 1948[2] w Sochaczewie) – polski muzyk, instrumentalista, związany z grupą muzyczną Exodus, w latach 80. XX wieku rozpoczął karierę solową. Od 1984 r. komponuje muzykę elektroniczną. Jest potomkiem w linii prostej Michała Kleofasa Ogińskiego, autora słynnego poloneza Pożegnanie Ojczyzny.

Działalność muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

Jest artystą o zróżnicowanych zainteresowaniach, ale bez trudu można w jego twórczości wyróżnić trzy zasadnicze nurty: oryginalną muzykę własną, fascynacje muzyką poważną i przekładanie jej na syntezatory, eksperymentalne realizacje elektroniczne, przynoszące mu uznanie dzięki oryginalnym pomysłom, muzycznej wyobraźni oraz – co nie jest bez znaczenia – bogatemu instrumentarium; oraz – zwłaszcza na początku swej działalności – tworzenie muzyki nieco łatwiejszej w odbiorze, czego przykładem np. płyta Dotyk chmur, Manipulator świadomości, Zeta Reticuli IV, Hibernacja nr.1.

W połowie lat 70. był członkiem Grupy Dominika utworzonej przez Dominika Kutę, wcześniej współpracującego z Czerwonymi Gitarami.

Następnie grał od roku 1976 do 1984 w zespole Exodus.

W 1979 zagrał wraz z Pawłem Birulą z Exodusu na płycie Rezerwat miłości Skaldów.

W 1985 r. wystąpił na festiwalu w Jarocinie, gdzie – w hołdzie J.S. Bachowi z okazji 300. rocznicy urodzin – wykonał obszerną suitę Powrót z materii międzygwiazdowej, pozostając jednak w klimacie bliskim instrumentalnemu rockowi. Pojawił się również na następnej jarocińskiej imprezie i, w 1986 r., zaprezentował tam Zabawę kosmicznych dzieci.

Niektóre osiągnięcia Władysława „Gudonisa” Komendarka:

  • albumy autorskie (płyty analogowe, kasety, płyty kompaktowe),
  • muzyka do wielu spektakli teatralnych (m.in. teatr w Lublinie) i filmów,
  • zagraniczne koncerty (solo – Holandia, Austria, Niemcy, z grupą Exodus – były Związek Radziecki, Niemcy),
  • koncerty w wielu polskich miastach i na festiwalach (np. Jarocin),
  • wysokie miejsca niektórych utworów na liście przebojów muzyki elektronicznej Top Tlen w III Programie Polskiego Radia.

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy nagrane samodzielnie

[edytuj | edytuj kod]

Albumy nagrane w kooperacji

[edytuj | edytuj kod]

Płyty nagrane z grupą Exodus

[edytuj | edytuj kod]

Składanki

[edytuj | edytuj kod]
  • Looking East – Electronic East. Synthesier music from Poland (CD – Erdenklang 1990)
  • El Club/Sampler 1 (CD – Digiton 1994)
  • Polish Fan Club of Tangerine Dream – sampler vol.1 (CD – X-Serwis 1995)
  • Moogazyn (CD – X-Serwis/Tangram 1996)
  • Retrospektywny (Retrospective) (płyta analogowa – Akuphone 2019)

Single

[edytuj | edytuj kod]
  • Leśna przechadzka/Tęsknota żeglarza (Tonpress 1985)
  • Sen Szoguna/Opętanie (Tonpress 1987)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pierwsze urodziny Gudonisa [online], e-sochaczew.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  2. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 153, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]