Przejdź do zawartości

Warszawska Pielgrzymka Piesza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Warszawski kościół św. Ducha, z którego wyrusza pielgrzymka
Klasztor oo. Paulinów na Jasnej Górze, na którego terenie znajduje się obraz Matki Bożej Jasnogórskiej, cel pielgrzymki

Warszawska Pielgrzymka Pieszapiesza pielgrzymka do sanktuarium na Jasnej Górze.

Wyrusza 6 sierpnia z warszawskiego kościoła św. Ducha. Wchodzi do Częstochowy 14 sierpnia, a 15 sierpnia odbywają się tam uroczystości z udziałem innych pielgrzymek.

W pielgrzymce biorą udział głównie mieszkańcy Warszawy i okolic. Przemierza swój szlak od 1711 roku, choć istnieją zapiski sugerujące wcześniejsze tradycje pielgrzymkowe. Od samego początku trasa przemarszu nie zmienia się znacząco - pojawiające się w niej czasem zmiany związane są ze zmianą układu dróg w danym rejonie oraz problemami logistycznymi[1]. Pierwsza pielgrzymka warszawska wyruszyła jako wyraz podziękowania ludności Warszawy po ustąpieniu epidemii dżumy. Początkowo prowadzona była przez Rzemieślnicze Bractwo Pięciorańskie, później przekształcone w Towarzystwo Pątnicze.

W 1792 roku cała pielgrzymka została wymordowana, co upamiętnia pomnik nad mogiłą pomordowanych znajdującą się w pobliżu wsi Krasice (grupy pielgrzymkowe wizytują mogiłę siódmego dnia pielgrzymki). W 1920 roku, ze względu na sytuację na przedpolach Warszawy oraz rygory stanu oblężenia, oficjalnie pielgrzymka nie odbyła się - mimo tego pielgrzymi wyruszyli również i wówczas, jednak ze względu na sytuację w kraju pielgrzymka była tajna i udało się w nią niewiele osób, które przemykały się ukradkiem w kierunku Jasnej Góry. W czasie PRLu kilkukrotnie podejmowano próby delegalizacji pielgrzymki, mimo próby likwidacji pielgrzymki w 1963 roku wzięło w niej udział pięć tysięcy osób. W 2020 roku, podczas pandemii koronawirusa, w pieszej pielgrzymce wzięło udział kilkadziesiąt osób - głównie ojcowie Paulini, a także służby medyczne i porządkowe[2].

Z Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej w związku ze swoim rozmiarem i tradycjami stopniowo wyłączały się kolejne grupy, z których powstały samodzielne pielgrzymki, m.in. Warszawska Akademicka Pielgrzymka Metropolitarna oraz pielgrzymki nowohucka, radomska, toruńska, rzeszowska, warmińska i siedlecka[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Książeczki pątnika” Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej wydane na 295 i 305 WPP wskazują trasy różniące się na przykład różnymi noclegami poszczególnych grup oraz usunięciem postoju w Lesie przed Przedborzem.
  2. Paulini Warszawa | Galeria 309 WPP [online], Warszawa Paulini [dostęp 2021-03-06] (pol.).
  3. Paulini Warszawa | Historia Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej [online], Warszawa Paulini [dostęp 2021-03-06] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]