Wilczkowice (powiat oświęcimski)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
333 |
Strefa numeracyjna |
32 |
Kod pocztowy |
32-625[2] |
Tablice rejestracyjne |
KOS |
SIMC |
0213291 |
Położenie na mapie gminy Brzeszcze | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu oświęcimskiego | |
49°59′15″N 19°11′34″E/49,987500 19,192778[1] |
Wilczkowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Brzeszcze.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0213300 | Korea | część wsi |
0213316 | Podlesie | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]W dokumencie sprzedaży księstwa oświęcimskiego Koronie Polskiej przez Jana IV oświęcimskiego wystawionym 21 lutego 1457 miejscowość wymieniona została jako Wylczkowicze[5]. Była to wówczas wieś prywatna[6]. Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Wylczkowycze jako własność Michała Rajskiego wymienia w latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[7]. Ponadto podał on, że wieś należała do Michała Rajskiego, który osobiście parał się uprawą roli[6]. Jako że wieś nie została wymieniona w spisie poborowych z 1581 wywnioskować można, że osada była zbyt mała na samodzielne funkcjonowanie i połączona została z pobliskim Rajskiem. W połowie XVIII wieku wieś została zakupiona przez Stanisława Mosznego Moszyńskiego, kasztelana radomskiego[6].
Według danych z 1857 miejscowość liczyła 147 mieszkańców, rolnicy dysponowali 88 ha ziemi, a właściciele ziemscy 117 ha. Pod koniec XIX wieku funkcjonowała tu cegielnia, w miejscu zwanym później „Piecowisko”. W latach 20. XX wieku w Wilczkowicach znajdowało się niespełna 30 budynków, a liczba ta zaczęła wzrastać w latach 30. XX wieku. Po wybuchu II wojny światowej miejscowość została zaanektowana do III Rzeszy. Mieszkańcy pomagali więźniom pobliskiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau, np. podkładając im żywność w miejscach pracy poza obozem. Długoletnim powojennym administratorem wsi został Władysław Jankowski. W 1948 wybudowano Dom Ludowy, używając materiałów z rozbiórki baraków obozu Auschwitz. Doszło wówczas do elektryfikacji wsi, a w latach 60. XX wieku wybudowano drogę z Rajska przez Wilczkowice do Skidzinia, z dużym wkładem pracy społecznej, podobnie jak wyasfaltowanie pozostałych dróg w latach 80. W 1993 ukończono gazyfikację miejscowości.
Po wojnie miejscowość podporządkowana została gminie Brzeszcze, następnie gromadom Rajsko, Brzezinka, później gminie Jawiszowice, a od 1977 ponownie gminie Brzeszcze. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa katowickiego. W 1994 wprowadzono nazewnictwo ulic i nową numerację domów. Od 1 stycznia 1999 gmina Brzeszcze znajduje się w powiecie oświęcimskim w województwie małopolskim.
Infrastruktura sportowa
[edytuj | edytuj kod]W 2012 roku w Wilczkowicach zbudowano Ośrodek Sportowo-Rekreacyjny „Piecowisko” w którego skład wchodzą:
- Plac zabaw
- Boisko siatkarskie
- Boisko koszykarskie
- Boisko do siatkówki plażowej
- Boisko wielofunkcyjne.
W 2013 roku wykonano II część "Piecowiska" tzn. boisko ze sztuczną nawierzchnią (50m x 28 m)[8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 147809
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1455 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop: Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438-1513. Dzieje polityczne. Kraków: PAU, 2002, s. 151. ISBN 978-8388857-31-7.
- ↑ a b c Julian Zinkow: Oswięcim i okolice. Przewodnik monograficzny. Oświęcim: Wydawnictwo „PLATAN“, 1994, s. 338. ISBN 83-7094-002-1.
- ↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str. 224.
- ↑ Wilczkowice - Otwarcie boiska
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Szkice z przeszłości Brzeszcz, Jawiszowic, Przecieszyna, Skidzinia, Wilczkowic i Zasola; Wybrane artykuły z "Odgłosów Brzeszcz" 1992-2002.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wilczkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 458 .