Zdzisław Kręgielski

Zdzisław Kręgielski

komandor porucznik
Data i miejsce urodzenia	15 września 1912 Skoki
Data i miejsce śmierci	31 lipca 1987 Poznań
Przebieg służby
Lata służby	1933–1947
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Marynarka Wojenna (II RP) Marynarka Wojenna (PRL)
Jednostki	69 Pułk Piechoty, Wojskowa Składnica Tranzytowa (Westerplatte)
Główne wojny i bitwy	obrona Westerplatte
Późniejsza praca	urzędnik
Odznaczenia

Polscy oficerowie po kapitulacji Westerplatte, 7 września 1939.
Od lewej: chor. Edward Szewczuk, por. Stefan Grodecki, kpt. Mieczysław Słaby, kpt. Franciszek Dąbrowski, ppor. Zdzisław Kręgielski

Zdzisław Kręgielski (ur. 15 września 1912 w Skokach, zm. 31 lipca 1987 w Poznaniu) – podporucznik Wojska Polskiego II RP, obrońca Westerplatte, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Życiorys

Był synem Wiktora i Jadwigi z Rataszewskich. W 1933 uzyskał małą maturę w Gimnazjum Humanistycznym im. św. Barbary w Chodzieży. We wrześniu tego samego roku rozpoczął dywizyjny kurs podchorążych rezerwy piechoty przy 59 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Inowrocławiu, który ukończył w kwietniu 1934. Następnie odbył kurs aplikacyjny przy 62 Pułku Piechoty w Bydgoszczy i 15 października 1934 został przyjęty do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Po jej ukończeniu, 15 października 1936 został mianowany podporucznikiem.

Służbę oficera rozpoczął w 69 Pułku Piechoty w Gnieźnie jako dowódca plutonu piechoty. 4 sierpnia 1939 został przeniesiony do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte, gdzie objął dowództwo placówki „Przystań”. Placówka ta miała za zadanie blokowanie przejścia przez kanał od strony południowo-zachodniej, wspomagała również ogniem wartownie nr 1 i 2. Placówka istniała do ostatniego dnia obrony i nie została zdobyta przez Niemców.

Po kapitulacji Westerplatte, do 1945 przebywał w oflagach w Lienzu w Austrii i Woldenbergu (II C). Po wyjściu z niewoli znalazł się w Gnieźnie, gdzie w marcu 1945 jako oficer znający się na przysposobieniu wojskowym, został zatrudniony w charakterze instruktora wychowania fizycznego w Zarządzie Miejskim Związku Walki Młodych. W kwietniu Komisja Wojskowa w Łodzi zweryfikowała go do stopnia porucznika i skierowała do służby w LWP. Od maja 1945 do września 1946 służył w Gdyni–Oksywiu jako instruktor w Szkole Specjalistów Morskich Marynarki Wojennej. W marcu 1947 został zwolniony z wojska jako „element klasowo niepewny”. Ponadto jako przedwojenny oficer nie miał możliwości uzyskania stałej pracy. Od kwietnia 1947 pracował dorywczo. Przez krótki okres był współwłaścicielem firmy rybackiej „Rekin” na Helu, a następnie został agentem w gdyńskim przedsiębiorstwie „Orkan”.

W 1949 wyjechał wraz z żoną do Poznania, gdzie uzupełnił wykształcenie w wieczorowym zaocznym technikum budowlanym. Do emerytury pracował na stanowiskach urzędniczych, głównie w przedsiębiorstwach związanych z budownictwem. Na początku lat 80. Dowództwo Marynarki Wojennej nadało mu stopień komandora porucznika w stanie spoczynku.

Zmarł 31 lipca 1987 w Poznaniu i został pochowany na cmentarzu Junikowo.

Rodzina

Od 1948 był żonaty z Janiną (z d. Bruzda). Miał z nią córkę Danutę (ur. 1949, zm. 1979) i syna Michała (ur. 1960).

Odznaczenia

• 1945 Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari
• 1946 Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk

Medal Zwycięstwa i Wolności 1945

Odznaka Grunwaldzka

• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Odznaka Przodownika Pracy
• Złota Odznaka Związków Zawodowych

Film

W wyreżyserowanym przez Stanisława Różewicza filmie fabularnym Westerplatte w postać ppor. Zdzisława Kręgielskiego wcielił się Andrzej Zaorski.

Zobacz też

• ostatnia załoga Westerplatte

Bibliografia

• westerplatte.pl – Zdzisław Kręgielski