Zdzisław Pągowski
Zdzisław Pągowski (ur. 4 sierpnia 1909 w Łowiczu, zm. 15 sierpnia 1976 w Warszawie) – polski artysta malarz, przedstawiciel postimpresjonistycznego realizmu i koloryzmu, twórca obrazów olejnych, akwareli, rysunków, malowideł, plakatów[1], druków, pieczęci, ekslibrisów[2], projektant rzeźb i pomników, tablic pamiątkowych, sztandarów[3] i ornatów, liternik, scenograf[4], popularyzator sztuki i działacz społeczny, miłośnik Łowicza i Ziemi Łowickiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Lata przedwojenne – edukacja i wczesna twórczość
[edytuj | edytuj kod]Zdzisław Dominik Pągowski urodził się w rodzinie mieszczańsko-rzemieślniczej[5]. Był drugim z synów Jadwigi z Kocentów i Stanisława Pągowskiego. W Łowiczu uczęszczał do szkoły podstawowej i Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Ks. Józefa Poniatowskiego[6]. W gimnazjum nauczycielem rysunku był malarz łowicki Aleksander Krawczyk[7], który zauważył jego ponadprzeciętne zdolności plastyczne i zasugerował mu podjęcie studiów w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych im. Wojciecha Gersona. Sugestia ta została wsparta przez matkę Zdzisława, której brat był kowalem artystycznym w Warszawie (wykuwał m.in. kraty do pomnika Mickiewicza)[8].
W roku 1929 Zdzisław Pągowski rozpoczął studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych im. Wojciecha Gersona, gdzie w roku 1932 otrzymał I nagrodę prof. Edwarda Okunia, za akwarele wykonane na Kresach. Nagrodą był bezpłatny wyjazd na plener do Płocka. W Szkole Gersona uczył się malarstwa i rysunku w pracowniach prof. F.S. Kowarskiego i prof. L. Pękalskiego[9], przez którego zostaje następnie skierowany do Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie, aby u prof. Szulca studiować dodatkowo malarstwo ścienne.
W roku 1934 wstąpił na Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. W roku 1936 otrzymał tam I nagrodę od prof. J. Czajkowskiego za akwarele, w tym samym roku zdobył również I nagrodę od prof. F. Rolińskiego, a w roku 1939 I nagrodę od prof. Jastrzębowskiego za projekt kropielnicy oraz II nagrodę za projekt polichromii w kościele św. Teresy w Warszawie. Akademię Sztuk Pięknych kończy z wyróżnieniem latem 1939 roku, w przeddzień wybuchu II wojny światowej.
W roku 1945 otrzymał od Bonawentury Lenarta propozycję pracy dydaktycznej w charakterze wykładowcy na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, której jednak nie przyjął, gdyż nie chciał przeprowadzić się do Warszawy z Łowicza.
W kręgach rodzinnych Zdzisława Pągowskiego znana jest również anegdota, w której Eryk Lipiński (słynny karykaturzysta, rówieśnik Zdzisława), napotkawszy go po wojnie w Warszawie przechadzającego się po mieście z małżonką, pada mu do stóp, oddając „hołd” jako koledze, który udzielił mu nieocenionej pomocy przed egzaminem na ASP, pomagając poprawić rysunek ręki w akcie kobiecym[10].
Okres II wojny światowej
[edytuj | edytuj kod]W okresie okupacji Zdzisław Pągowski przebywał w Łowiczu, gdzie pogłębiał wiedzę o malarstwie, a jednocześnie zajmował się pracami konserwacyjnymi w kościołach, malował portrety na prywatne zamówienia, tworzył ekslibrisy[11] i pracował u kamieniarza Prusa. Został również wysłany przez Niemców do przymusowej pracy w Bolimowie w okolicach Łowicza, gdzie powstały m.in. szkice z natury przedstawiające kopanie rowów przeciwczołgowych pod Bolimowem. Prace z tego okresu pokazują również zniszczenia miasta spowodowane działaniami wojennymi, obóz pracy przymusowej w Małszycach, szkice przedstawiające żołnierzy, przemarsz wojsk i wiele innych. W roku 1947 na wystawie w Łowiczu zaprezentował dorobek z tego okresu.
Lata powojenne
[edytuj | edytuj kod]W roku 1945 otrzymał I nagrodę w konkursie na projekt pomnika w Łowiczu, a następnie I nagrodę w konkursie na projekt pomnika w Skierniewicach. Burmistrz Łowicza Eugeniusz Konopacki zamówił również u niego portret Wiktorii z Sabiny, patronki Łowicza, do umieszczenia na ołtarzu wznoszonym na frontonie ratusza w Boże Ciało[12]. W tym samym roku, 24 listopada Zdzisław Pągowski wziął ślub z Haliną Wojdą, córką znanego łowickiego rzemieślnika, mistrza cechu stolarskiego Antoniego Wojdy[13]. Żona pozostawała do końca życia artysty jego najbliższą towarzyszką i inspiracją wielu dzieł, w tym licznych portretów[14].
W roku 1948, na zaproszenie radcy miejskiego Maurycego Klimeckiego[15], został kierownikiem Wydziału Kultury Urzędu Powiatowego w Łowiczu (włączającego Skierniewice i Rawę Mazowiecką). W kolejnych latach prezentował swoje prace na krajowych wystawach plastycznych w Warszawie, Radomiu i Łodzi. W roku 1950 został członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (okręg łódzki). W tym samym roku otrzymał III nagrodę Ministerstwa Obrony Narodowej za plakat oraz III Nagrodę Wydziału Kultury miasta Łodzi.
Pracował w tym czasie jako kierownik artystyczny spółdzielni Sztuka Łowicka, projektując i organizując 27 wystaw sztuki ludowej na zlecenie Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi. W latach 1958–1960 otrzymał nagrody Działu Ochrony Zabytków Ministerstwa Kultury i Sztuki. W tym czasie był również członkiem Komisji Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi. W roku 1959 otrzymał I Nagrodę Województwa Łódzkiego za działalność artystyczną i społeczną.
Zarówno w tym okresie, jak i później, projektował i wykonywał ekslibrisy dla łowickich księgozbiorów oraz znaki graficzne dla łowickich imprez i wydarzeń kulturalnych, zakładów przemysłowych oraz organizacji społecznych[16][17][18][19].
Lata 60. i 70. XX w.
[edytuj | edytuj kod]Od wczesnych lat 60. XX w. był aktywnym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Muzeum w Łowiczu[20], inicjując i współorganizując w latach 1961–1972 doroczne wystawy plastyczne artystów łowickich. W roku 1970 otrzymał Medal 25-lecia ZPAP okręgu łódzkiego oraz Honorową Odznakę Społecznego Opiekuna Zabytków. W roku 1973 otrzymał również Honorową Odznakę WRN w Łodzi.
W 1970 przeszedł na rentę inwalidzką z powodu zawodowej choroby nóg, lecz nie zaprzestał intensywnych działań twórczych. Kilka lat później zapadł na chorobę nowotworową płuc. Umarł w Warszawie. Ciało zostało sprowadzone do Łowicza, gdzie w obecności przedstawicieli władz miasta, organizacji społecznych i kościelnych, po mszy żałobnej w Kolegiacie Łowickiej zostało z honorami pochowane na Cmentarzu Katedralnym.
W roku 2021, w 45-lecie jego śmierci, Rada Miejska w Łowiczu przyznała Zdzisławowi Pągowskiemu pośmiertnie tytuł "Zasłużony dla Miasta Łowicza", a pod Basztą Gen. Klickiego w Łowiczu otwarto instalację o kształcie sztalugi, upamiętniającą artystę.[21][22][23]
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Uprawiał zarówno malarstwo sztalugowe, jak i ścienne, rzeźbił w piaskowcu, glinie i drewnie, projektował sztandary (cechowe, harcerskie i szkolne), tablice pamiątkowe[24] (brąz i kamień), pomniki i cmentarze wojenne (Łowicz, Sieradz, Bielawy i Kompina). Prowadził konserwację zabytkowych obrazów kościelnych (Kolegiata Łowicka i Kościół OO Pijarów w Łowiczu). Projektował również elementy wyposażenia kościołów (Kościół i Klasztor Sióstr Bernardynek w Łowiczu)[25]. Darzył zainteresowaniem także sztukę ludową, co przejawiało się m.in. we wspieraniu działalności lokalnych twórców[26][27].
Wśród technik malarskich stosowanych przez Zdzisława Pągowskiego istotną rolę pełnią m.in. kontrasty temperatury barw, syntetyzowanie formy, modelunek kolorystyczny i światłocieniowy, a w akwareli rozlewająca się technika wodna. Bardzo ważny był szkic, rysunek wykonywany na gorąco, służący jako temat dla obrazów olejnych, w których z kolei dominują świeże, słoneczne barwy.
Prace Zdzisława Pągowskiego przedstawiają architekturę Łowicza i okolic, pejzaż i folklor Ziemi Łowickiej, liczne portrety jej mieszkańców, ale również zabytki Gdańska, Kazimierza nad Wisłą, Lublina, Łodzi, Łęczycy, Płocka, Sieradza, Torunia i Zamościa, a ponadto architekturę Kresów Wschodnich[28]. Motywy abstrakcyjne są rzadziej spotykane, ale obecne (np. obraz Montezuma). Obrazy Zdzisława Pągowskiego brały udział w licznych wystawach, zarówno zbiorowych, jak i indywidualnych, znajdują się też w posiadaniu muzeów i prywatnych kolekcji w Polsce i za granicą.
Zbiory prac
[edytuj | edytuj kod]Kilkaset obrazów olejnych, ponad tysiąc akwarel, dwa tysiące rysunków i duża liczba różnorodnych małych form plastycznych znajduje się obecnie w zbiorach muzealnych (Łowicz, Warszawa, Gorzów Wielkopolski, Płock, Sieradz i Bydgoszcz) oraz w zbiorach prywatnych w Polsce i poza granicami kraju. W roku 2009, w setną rocznicę urodzin artysty, miała miejsce wystawa jego dzieł w Muzeum w Łowiczu.
Wystawy
[edytuj | edytuj kod]- 1936 – wystawa zbiorowa w Łowiczu
- 1937 – Międzynarodowa Wystawa Sztuki i Techniki w Paryżu ("Exposition internationale des arts et des techniques appliqués à la vie moderne"), pawilon 11 - wystawa pokazująca proces kształcenia artystów w Polsce
- 1937 – Międzynarodowa Wystawa Sztuki w Budapeszcie
- 1947 – wystawa zbiorowa w Muzeum Narodowym w Warszawie
- 1947 – wystawa zbiorowa w Muzeum Okręgowym w Radomiu
- od 1950 corocznie, do ok. 1960 – Salon Sztuki w Łodzi (Park Sienkiewicza)
- 1950 – wystawa indywidualna w Muzeum w Łowiczu
- 1961-62 – II Objazdowa Wystawa „Ziemia Łódzka w Plastyce” (Piotrków Trybunalski, Skierniewice, Tomaszów Mazowiecki, Rawa Mazowiecka, Łódź)
- 1962 – „Współczesna Plastyka Łowicka”
- 1962 – wystawa indywidualna w Łodzi (Piotrkowska 102)
- 1962 – wystawa indywidualna w Sieradzu
- 1962 – wystawa indywidualna w Skierniewicach
- 1962 – wystawa indywidualna w Rawie Mazowieckiej
- 1962 – wystawa indywidualna w Gorzowie Wielkopolskim
- 1963 – 30 lat pracy artystycznej – wystawa indywidualna w Łowiczu
- 1971 – wystawa indywidualna w Muzeum w Łowiczu
Pośmiertnie:
- Lata 90. XX w. – udział prac w wystawach exlibrisów Tadeusza Przypkowskiego z Jędrzejowa.
- 1998 – wystawa monograficzna – Galeria Browarna, Łowicz
- 2000 – wystawa monograficzna – Galeria Browarna, Łowicz
- 2009 – wystawa monograficzna w setną rocznicę urodzin artysty – Muzeum w Łowiczu
Recenzje i artykuły w okresie twórczości
[edytuj | edytuj kod]- Ziemia – R. XXVI: 1936 nr 12., „Poznaj piękno Łowicza” (dot. wystawy prac plastycznych Z. Pągowskiego i J. Zielezieńskiego w Łowiczu 4-11.X.1936 r.).
- Dziennik Łódzki – 26, 27, 28 lipca, 2 i 3 sierpnia 1959
- Dziennik Łódzki – 10 października 1963
- Głos Robotniczy/Odgłosy – 10 listopada 1963
- Stolica – 17 listopada 1963 (nr. 46), „Arkadia, Nieborów i Żelazowa Wola w malarstwie Zdzisława Pągowskiego”
- Dziennik Łódzki – 18 grudnia 1963, 17 września 1964, 30 grudnia 1964, 20 stycznia 1966, 23 grudnia 1967, 12 marca 1971, 2 lutego 1972
- Dziennik Popularny (pośmiertnie) – 20 sierpnia 1976
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przykład plakatu na dole strony http://www.warszawa.ap.gov.pl/CHOPINIANA/06_wstep.html.
- ↑ Muzeum Zamojskie: katalog muzealny – http://muzeum-zamojskie.pl/z/karta2/index.php?page=784.
- ↑ „Orzeł Biały – 700 lat Państwa Polskiego”, poz. IX, s. 356, Sztandar Państwowego Gimnazjum i Liceum w Łowiczu, Zdzisław Pągowski, Warszawa 1938. Copyright Zamek Królewski w Warszawie 1995, wyd. Arx Regia, ISBN 83-7022-054-1.
- ↑ „Chłopi” – „Wesele Boryny” – reż. Włodzimierz Skoczylas, 1968: http://www.e-teatr.pl/pl/realizacje/31912,szczegoly.html.
- ↑ Wywodzącej się z Poznańskiego (ród Pągowskich, dawniej herbu Pobóg, http://www.wtk.poznan.pl/old/sd/hasla.html?ctIdHasla=238).
- ↑ Informacje dostępne w Archiwum Państwowym m.st. Warszawy, Oddział w Łowiczu, patrz też s.112 w https://web.archive.org/web/20120526071623/http://www.warszawa.ap.gov.pl/pub/informator_lowicz.pdf.
- ↑ Jego dzieła znajdują się m.in. w klasztorze ss. Bernardynek w Łowiczu, patrz też (czwarty akapit): http://www.bernardynki.lowicz.opoka.org.pl/tekst/sa8.html.
- ↑ Por. „Dzieje pomnika Adama Mickiewicza” http://histmag.org/?id=3118, zobacz również https://web.archive.org/web/20071208134700/http://www.zoltowscy.org.pl/kwartalnik/27/jak_rzemioslo.html.
- ↑ Patrz też „Wspomnienie o Leonardzie Pękalskim”, https://archive.is/20120904163640/http://www.muzeumpulaski.pl/html/olszewski.html
- ↑ Por. Eryk Lipiński, Pamiętniki, Wydawnictwo Fakt, Warszawa 1990, s. 49–66 (rozdz. Czasy Akademickie – opisy perypetii Eryka Lipińskiego zw. z egzaminami na ASP).
- ↑ Bieleń Mieczysław et al., Ekslibris Polski czasu wojny i okupacji 1939-1945 ze zbiorów Mieczysława Bielenia, poz. 210, 211, 212, Warszawa 2009, Urząd Dzielnicy Ochota m.st. Warszawy, ISBN 978-83-7585-089-5.
- ↑ „Społeczne echa kultu Św. Wiktorii” – strona Muzeum w Łowiczu https://web.archive.org/web/20091030060636/http://muzeum.low.pl/eed2008.htm.
- ↑ Por. http://www.bernardynki.lowicz.opoka.org.pl/tekst/sa8.html – „Remonty i zmiany dokonane w ciągu ostatniego półwiecza: 1957 r.(...)”.
- ↑ „Przeszłość zaklęta w obrazach” – Gość Niedzielny/Gość Łowicki, nr 52/210, str VI – 27 grudnia 2009.
- ↑ Brata gen. Klimeckiego, który zginął wraz z gen. Sikorskim w katastrofie lotniczej pod Gibraltarem.
- ↑ „Celebrities of Łowicz District” – serwis Powiatu Łowickiego, wersja ang. – http://www.powiat.lowicz.pl/redir:557.
- ↑ „Koło Przewodników PTTK w Łowiczu” – http://pttklowicz.blox.pl/html.
- ↑ Patrz również: Archiwum Państwowe m. st. Warszawy Oddział w Łowiczu, poz. 275, https://web.archive.org/web/20120526071623/http://www.warszawa.ap.gov.pl/pub/informator_lowicz.pdf.
- ↑ Wojtylak M.: Jan Wegner – wybór artykułów [online], Łowicz.eu – Oficjalny portal miejski, http://www.lowicz.eu/serwis/index.php?id=1633.
- ↑ Por. „Anna Świątkowska”, http://www.folklor.lowicz.pl/cms/content/content.php?content.53.
- ↑ "Nadanie tytułu Zasłużony dla Miasta Łowicza", lowiczanin.info, https://lowiczanin.info/pl/14_kultura/290903_nadanie-tytulu-zasluzony-dla-miasta-lowicza.html
- ↑ "Zdzisław Pągowski pośmiertnie uhonorowany tytułem Zasłużony dla Miasta Łowicza", Oficjalny Portal Miejski - https://www.lowicz.eu/pl/index.php?id=32&idd=5715
- ↑ "Zdzisław Pągowski Zasłużony dla Miasta Łowicza", PTTK Oddział w Łowiczu, http://pttklowicz.pl/2021/11/25/zdzislaw-pagowski-zasluzony-dla-miasta-lowicza/
- ↑ „Historia szkoły” – strona Szkoły Podstawowej nr 1 im. Tadeusza Kościuszki w Łowiczu – http://sp1lowicz.eu/historia2.htm.
- ↑ Kędracka Anna Ewa OSFB „Dzieje łowickich Bernardynek – Architektura i ważniejsze zabytki” – http://www.bernardynki.lowicz.opoka.org.pl/tekst/sa8.html – dzieje Łowickich bernardynek 1650-2000, Bernardynki Łowicz 2000, ISBN 83-9141194-0-1, s. 69.
- ↑ „Helena Miazek” – http://www.lowicz.eu/serwis/index.php?id=1024.
- ↑ „Strusie w łowickim stylu” – Tygodnik Płocki, wydanie internetowe z 4 kwietnia 2007, https://web.archive.org/web/20090619080956/http://www.tp.com.pl/article6172.html.
- ↑ Większość obrazów przedstawiających Kresy spłonęła jednak w 1939 r., w rodzinnym domu zbombardowanym w czasie walk nad Bzurą.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysław Bieleń et al., Ekslibris Polski czasu wojny i okupacji 1939-1945 ze zbiorów Mieczysława Bielenia, poz. 210, 211, 212, Warszawa 2009,
Urząd Dzielnicy Ochota m.st. Warszawy, ISBN 978-83-7585-089-5.
- A. Biernacki: Zdzisław Pągowski 1909-1976, CDN Miesięcznik Społeczno-Kulturalny Vol.2 Nr 3(10) 1998, ISSN 1428-2534.
- A. Biernacki: Zdzisław Pągowski 1909-1976 (monografia), Galeria Browarna, 26 sierpnia 2000, ISBN 83-902172-0-6.
- A. Biernacki, Łowicz: Postacie – Łowicz Pismo Miejskie, nr 8/1/1999 (specjalny), styczeń 1999, ISSN 1507-4382.
- A. Biernacki, Maurycy Klimecki w rysunkach Zdzisława Pągowskiego
- K. Dębowska: Zdzisław Pągowski i wystawa retrospektywna. „Łowicz Pismo Miasta” 2000, nr 27/2, s. 10
- D. Dziekanowska: Ze szkicownikiem nie rozstawał się nigdy – Nowy Łowiczanin, nr 33(412), 17 sierpnia 2000, ISSN 1231-479X.
- D. Dziekanowska, Pągowski zgromadził tłum w „Browarnej” – Nowy Łowiczanin, nr 35(414), 31 sierpnia 2000, ISSN 1231-479X.
- Dziesięć lat działalności Towarzystwa Przyjaciół Łowicza i Ziemi Łowickiej: biuletyn informacyjny, nr 1. Łowicz 1978
- Dwadzieścia lat działalności Towarzystwa Przyjaciół Muzeum w Łowiczu. Łowicz 1980
- B. Fudała, Szlachetny spadek – Dziennik Łódzki, Wiadomości Dnia, Łowicz, nr 199, 25 sierpnia 2000, ISSN 0867-2369.
- Mieczysław Jagoszewski: Wystawa malarstwa Zdzisława Pągowskiego. „Dziennik Łódzki”, 1971, nr 60, s. 3
- M. Jagoszewski: Zdzisław Pągowski: mistrzem pięknej ziemi łowickiej. „Dziennik Łódzki”, 10 X 1963, s [?]
- Witold Jaworski: Zdzisław Pągowski: malarz Łowicza. „Masovia Mater” 1995, nr 13, s. 4
- W. Jaworski, Zdzisław Pągowski malarz Łowicza, Nowy Łowiczanin, listopad 1989
- Jan Kołaczyński: Zygmunt, Zdzisław, Stefan: sylwetki trzech tak mocno związanych z Łowiczem braci Pągowskich przedstawia Jan Kołaczyński. „Nowy Łowiczanin” 2001, nr 6, s. 25
- Kurier Warszawski, "Międzynarodowa Wystawa w Paryżu, Maj - Listopad 1937" - https://polona.pl/preview/a6288ce2-f7e3-433d-afa8-00b16faa0554
- Lowicz.eu – Oficjalny Portal Miejski – „Zdzisław Pągowski 1909-1976” – 4 sierpnia 2009
- M.J.: Zmarł Z. D. Pągowski. „Dziennik Popularny”, 20 VIII 1976, s. [?]
- Miejska Biblioteka Publiczna w Łowiczu 1877-1977: informator dla czytelników; oprac. Alina Owczarek-Cichowska; klisze w tekście według projektu Zdzisława Pągowskiego. Łowicz 1977
- Muzeum w Łowiczu: „Wystawa: „Zdzisław Pągowski (1909-1976). W setną rocznicę urodzin.” – https://web.archive.org/web/20090902161329/http://muzeum.low.pl/news58.htm
- (mwk): Orzeł Pągowskiego. „Nowy Łowiczanin” 2004, nr 13, s. 8
- A. Napiórkowska (red.): Nie tylko folklorysta – Gość Niedzielny/Gość Łowicki, nr 33/190, 16 sierpnia 2009
- A. Napiórkowska: Przeszłość zaklęta w obrazach – Gość Niedzielny/Gość Łowicki, nr 52/210 – 27 grudnia 2009
- Ł. Pelski, Obraz i dźwięk – Głos Łowicza i okolicy, nr 28, 31 sierpnia 2000, ISSN 1640-0003.
- (red. niezn.) „Brawo łowiccy malarze” - Polska Narodowa 1937-06-27, R2 Nr 22 str. 3 -https://bc.wbp.lodz.pl/dlibra/publication/21367/edition/20306/content
- (red. niezn.) – Zdzisław Pągowski. „Łowicz Pismo Miejskie: Numer Specjalny” 1999, nr 8/1. s. 21
- (red. niezn.) – Ziemia Łódzka w plastyce 1959: pierwsza wystawa objazdowa. Muzeum Narodowe – Oddział w Łowiczu 1959
- G. Romanowski: Zdzisław Pągowski (1909-1976). „Głos Robotniczy”, 26 VIII 1976, s. [?]
- Zbigniew Skiełczyński: Kardynał Wyszyński w prymasowskim Łowiczu. Łowicz 2002
- R. Stępniewski, Pągowski w „Browarnej” – Łowicz Pismo Miasta, nr 28/2, 30 sierpnia 2000, ISSN 1507-4382.
- J. Sylwestrowicz-Gomulińska, Moja fascynacja artystą i człowiekiem – Nowy Łowiczanin, nr 36(415), 7 września 2000, ISSN 1231-479X.
- W. Uczciwek: Celebrities of Łowicz District – serwis Powiatu Łowickiego, wersja ang. – http://www.powiat.lowicz.pl/redir:557
- (W.): Wystawa prac Zdzisława Pągowskiego. „Głos Robotniczy”, 19 X 1963, nr [?]
- Wiesław Jan Wysocki: Leksykon prasy łowickiej. Łowicz 1997
- H. Zasępa (red.) – Biuletyn Informacyjny nr 23. Łowicz 2002
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Obraz „Architektura Łowicza” Zdzisława Pągowskiego oraz „Widok na Bzurę w Łowiczu” Aleksandra Krawczyka (jego nauczyciela rysunku w szkole średniej). muzeumlowicz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-04)].
- „Galeria Browarna”