Zygmunt Maszczyk
Pełne imię i nazwisko |
Zygmunt Paweł Maszczyk | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||
Zygmunt Paweł Maszczyk, ps. „Zyga” (ur. 3 maja 1945 w Siemianowicach Śląskich) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika lub napastnika. Reprezentant Polski, srebrny medalista z mistrzostw świata w 1974, złoty medalista olimpijski z 1972 i srebrny z 1976.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Szkołę średnią ukończył w Siemianowicach Śląskich (metalurg)[1]. Już przed stanem wojennym w 1981 mieszkał i pracował (w fabryce mebli) w Lüdenscheid na terenie RFN porzucając czynne uprawianie sportu, przez 4 lata prowadził też miejscową drużynę[2]. Jego żona Krystyna była piłkarką ręczną Azotów Chorzów i członkinią reprezentacji Polski[3].
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Zygmunt Maszczyk był wychowankiem Siemianowiczanki, w której występował w latach 1955–1962[1]. Do Ruchu Chorzów trafił w 1963, gdzie grał aż do 1976. Dzięki doskonałemu wyszkoleniu i swojej pracowitości szybko stał się najpopularniejszym piłkarzem „Niebieskich” w tamtym czasie. W 14 sezonach na pierwszoligowych boiskach bronił barw Ruchu w 310 meczach, strzelając 41 goli, znacznie przyczyniając się do zdobycia trzech mistrzostw Polski (1968, 1974, 1975), Pucharu Polski w 1974; z drużyną dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA w 1974, a później ćwierćfinału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych w 1975.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Do reprezentacji narodowej trafił w 1968, debiutując w meczu z Turcją, w sumie występując w 36 oficjalnych i 4 nieoficjalnych spotkaniach. Jedyne dwa gole dla biało-czerwonych strzelił 26 kwietnia 1972 w nieoficjalnym meczu z olimpijską reprezentacją Hiszpanii w Szczecinie, wygranym 2:0. Był jednym z ulubionych zawodników kadry Kazimierza Górskiego, występując w prawie każdym meczu pełne 90 minut. Grał bardzo ambitnie, wyraźnie biegając najwięcej ze wszystkich zawodników, czym zresztą imponował wszystkim[1].
Na mistrzostwach świata w 1974 był jedynym reprezentantem aktualnych, klubowych mistrzów Polski[2], w 7 meczach grał w sumie 592 minuty.
lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Rozgrywki | Grał | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 24 kwietnia 1968 | Chorzów | Turcja | 8-0 | towarzyski | 90' | |
2. | 1 maja 1968 | Warszawa | Holandia | 0-0 | towarzyski | do 61' | |
3. | 10 października 1971 | Warszawa | Niemcy | 1-3 | elim. Euro 1972 | 90' | |
4. | 7 maja 1972 | Warszawa | Bułgaria | 3-0 | elim. IO 1972 | do 69' | |
5. | 10 maja 1972 | Poznań | Szwajcaria | 0-0 | towarzyski | od 60' | |
6. | 30 sierpnia 1972 | Ratyzbona | Ghana | 4-0 | IO 1972 | 90' | |
7. | 3 września 1972 | Ratyzbona | Dania | 1-1 | IO 1972 | 90' | |
8. | 5 września 1972 | Augsburg | ZSRR | 2-1 | IO 1972 | 90' | |
9. | 8 września 1972 | Norymberga | Maroko | 5-0 | IO 1972 | od 65' | |
10. | 10 września 1972 | Monachium | Węgry | 2-1 | IO 1972 | 90' | |
11. | 15 października 1972 | Bydgoszcz | Czechosłowacja | 3-0 | towarzyski | 90' | |
12. | 20 marca 1973 | Łódź | Stany Zjednoczone | 4-0 | towarzyski | od 46' | |
13. | 28 marca 1973 | Cardiff | Walia | 0-2 | elim. MŚ 1974 | 90' | |
14. | 17 kwietnia 1974 | Liège | Belgia | 1-1 | towarzyski | 90' | |
15. | 15 czerwca 1974 | Stuttgart | Argentyna | 3-2 | MŚ 1974 | 90' | |
16. | 19 czerwca 1974 | Monachium | Haiti | 7-0 | MŚ 1974 | do 63' | |
17. | 23 czerwca 1974 | Stuttgart | Włochy | 2-1 | MŚ 1974 | 90' | |
18. | 26 czerwca 1974 | Stuttgart | Szwecja | 1-0 | MŚ 1974 | 90' | |
19. | 30 czerwca 1974 | Frankfurt nad Menem | Jugosławia | 2-1 | MŚ 1974 | 90' | |
20. | 3 lipca 1974 | Frankfurt nad Menem | Niemcy | 0-1 | MŚ 1974 | do 79' | |
21. | 6 lipca 1974 | Monachium | Brazylia | 1-0 | MŚ 1974 | 90' | |
22. | 1 września 1974 | Helsinki | Finlandia | 2-1 | elim. Euro 1976 | 90' | |
23. | 4 września 1974 | Warszawa | NRD | 1-3 | towarzyski | 90' | |
24. | 7 września 1974 | Wrocław | Francja | 0-2 | towarzyski | od 46' | |
25. | 13 listopada 1974 | Praga | Czechosłowacja | 2-2 | towarzyski | 90' | |
26. | 19 kwietnia 1975 | Rzym | Włochy | 0-0 | elim. Euro 1976 | 90' | |
27. | 28 maja 1975 | Halle | NRD | 2-1 | towarzyski | do 55' | kpt. |
28. | 6 lipca 1975 | Montreal | Kanada | 8-1 | towarzyski | do 45' | kpt. |
29. | 9 lipca 1975 | Toronto | Kanada | 4-1 | towarzyski | do 45' | |
30. | 10 września 1975 | Chorzów | Holandia | 4-1 | elim. Euro 1976 | 90' | |
31. | 8 października 1975 | Łódź | Węgry | 4-2 | towarzyski | 90' | kpt. |
32. | 15 października 1975 | Amsterdam | Holandia | 0-3 | elim. Euro 1976 | 90' | kpt. |
33. | 18 lipca 1976 | Montreal | Kuba | 0-0 | IO 1976 | od 51' | |
34. | 22 lipca 1976 | Montreal | Iran | 3-2 | IO 1976 | 90' | |
35. | 25 lipca 1976 | Montreal | Korea Północna | 3-2 | IO 1976 | do 70' | |
36. | 31 lipca 1976 | Montreal | NRD | 1-3 | IO 1976 | 90' |
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974), Złoty oraz Srebrny Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, przez organizacje sportowe został uznany Zasłużonym Mistrzem Sportu (1973). Złota Odznaka PZPN (wrzesień 1972)[4]. Złoty Krzyż Zasługi (1972)[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Zygmunt Maszczyk – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
- ↑ a b Marek Wawrzynkowski, Łukasz Olkowicz. Wczoraj i Dziś Bohaterowie niemieckiego mundialu. „Przegląd Sportowy”. 156, s. 14–17, 6.07.09. Warszawa. ISSN 0137-9267.
- ↑ ZYGMUNT MASZCZYK (ur. 1945, Siemianowice Śląskie, pomocnik, Ruch Chorzów) [online], Dziennik Polski [dostęp 2023-01-31] (pol.).
- ↑ Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972.
- ↑ Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Polski Komitet Olimpijski: Zygmunt Maszczyk – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-04)]. (pol.).
- Zygmunt Maszczyk Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-17] (ang.).
- Ludzie urodzeni w Siemianowicach Śląskich
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1972
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1976
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Piłkarze Ruchu Chorzów
- Piłkarze Valenciennes FC
- Piłkarze FC Montceau Bourgogne
- Piłkarze CKS Czeladź
- Piłkarze nożni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972
- Piłkarze nożni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976
- Polscy medaliści olimpijscy
- Polscy olimpijczycy (Monachium 1972)
- Polscy olimpijczycy (Montreal 1976)
- Polscy piłkarze na igrzyskach olimpijskich
- Reprezentanci Polski w piłce nożnej
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1974
- Urodzeni w 1945
- Ludzie sportu związani z Siemianowicami Śląskimi