باب:قرآن
باب:قرآن مجيد
| قرآن |
|---|
القرآن يا قرآن مجيد (عربي: ٱلْقُرْآن؛ لفظي طور؛ تلاوت) اسلام جو بُنيادي ڪتاب آهي، جنهن کي مسلمان مڃيندا آهن ته اللہ تعالٰي جي طرفان وحي آهي. اهو 114 بابن (سُورَة) ۾ ترتيب ڏنل آهي، جيڪو آيتن تي مشتمل آهي (آيَات واحد: آيَة). ان جي مذهبي اهميت کان علاوه، ان کي وڏي پيماني تي عربي ادب ۾ بهترين ڪم قرار ڏنو وڃي ٿو، ۽ عربي ٻوليءَ تي تمام گهڻو اثر ڪيو آهي.
اسلامي عقيدي مطابق قرآن عربي ٻوليءَ ۾ تقريباً 23 سالن جي عرصي ۾ حضرت محمد صلي الله عليه وآله وسلم جَن تي نازل ٿيو. قرآن جي نازل ٿيڻ جي عمل کي وحي چيو ويندو آهي ۽ هِي ڪتاب مشهور فرشتي حضرت جبرئيل عليه السلام جي ذريعي محمد صلي الله عليه و آله وسلم جَن تي نازل ٿِيو. قرآن شريف ۾ 30 سيپارا آهن. جن ۾ نيڪي ۽ حڪمت جون ڳالهيون بيان ٿيل آهن. قرآن شريف اسلامي قانون جو پهريون ماخذ بہ آهي. مسلمانن جو بنيادي عقيدو آهي تہ قرآن ۾ اڄ تائين ڪابہ کوٽ ناهي ٿي سگھي ۽ هِن کي دُنيا جو اڪيلو محفوظ ڪتاب هئڻ جي حيثيت حاصل آهي جنهن جو حقيقي مفهوم تبديل ناهي ٿي سگھيو ۽ پُوري دُنيا ۾ ڪروڙن جي تعداد ۾ ڇپجڻ جي باوجود بہ هِن جو متن هڪجهڙو آهي. هِن جي ترتيب نزولي نہ پر محمد صلي الله عليه وسلم جِي ڏسيل ترتيب مطابق اسلام جي پهرين خليفي ابوبڪر صديق رضی اللہ تعالٰي عنہ جي خلافت جي دور ۾ هِن کي سهيڙيو ويو. هِن ڪَم جي اڳواڻي زيد بِن ثابت انصاري رضی اللہ تعالٰي عنہ ڪَئي. قرآن جو سڀ کان پهريون ترجمو حضرت سلمان فارسي رضی اللہ تعالٰي عنہ ڪيو، جيڪو سورة الفاتحه جو فارسي ترجمو هو.
قرآن کي دنيا جي واحد ڪتاب جي حيثيت پڻ حاصل آهي جيڪو لکين ماڻهن کي زباني ياد آهي ۽ هِي دنيا ۾ سڀ کان وڌيڪ پڙهيو ويندڙ ڪتاب آهي، جنهن کي مسلمان هر نماز ۾ پڙهندا آهن ۽ انفرادي طور تي تلاوت پڻ ڪندا آهن. قرآن جي تشريح کي اسلامي اصطلاح ۾ تفسير چيو ويندو آهي، جيڪو مختلف ٻولين ۾ ڪيو پيو وڃي. قرآن جو ترجمو پڻ دُنيا جي اهم ٻولين ۾ ٿِي چُڪو آهي. جڏهن تہ صرف سِنڌي ٻوليءَ ۾ ترجمن جو چڱو تعداد آهي۔ مسلمان هر سال رمضان جي مهيني ۾ تراويح دوران گھٽ ۾ گھٽ هڪ ڀيرو مڪمل قرآن جماعت ساڻ ٻُڌندا آهن.
قرآن اسلامي دُنيا ۾ مسلمانن جي عام زندگي، عقيدن ۽ نظرين، اسلامي فلسفي، اسلامي سياست، سماجيات، اخلاقيات، فني علمن جي تشڪيل ۾ بنيادي ڪردار ادا ڪيو آهي.
عرب جڏھن سنڌ ۾ آيا تہ پاڻ سان گڏ اسلام جي تعليم لاءِ قرآن شريف بہ کڻي آيا. ان ڏس ۾ ڪيترن ئي مستند روايتن ۾ اچي ٿو تہ قرآن شريف جو پهريون ترجمو سنڌيءَ ۾ ڪيو ويو. قران پاڪ جو پھريون منظوم سنڌي ترجمو مولوي احمد ملاح (1877-1970ع) ڪيو. ان کان علاوه ڪيترن ئي عالمن قرآن شريف جا سنڌيءَ ۾ ترجما ۽ تفسير لکيا آهن.
|}