ข้ามไปเนื้อหา

จังหวัดของประเทศเกาหลีใต้

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัด
도 (道)
โท
หมวดหมู่รัฐเดี่ยว
ที่ตั้งสาธารณรัฐเกาหลี
จำนวน22 แห่ง (เป็นของเกาหลีใต้ 15 แห่ง, เกาหลีเหนือ 5 แห่ง, และคาบเกี่ยวสองประเทศ 2 แห่ง)
ประชากรน้อยที่สุด: นครเซจง 276,589 คน
มากที่สุด: จังหวัดคย็องกี 12,239,862 คน
พื้นที่เล็กที่สุด: จังหวัดเชจู 4,790 km2 (1,849 sq mi)
ใหญ่ที่สุด: จังหวัดคังว็อน 53,270 km2 (20,569 sq mi)
เขตการปกครอง
ของประเทศเกาหลีใต้
ระดับจังหวัด
ระดับเทศบาล
ระดับย่อยของเทศบาล

เขตการปกครองระดับจังหวัด เป็นเขตการปกครองระดับแรกสุดของประเทศเกาหลีใต้ แบ่งออกเป็น 5 ประเภท ได้แก่ จังหวัด จังหวัดปกครองตนเองพิเศษ นครพิเศษ นครปกครองตนเองพิเศษ และมหานคร

ประเภท

[แก้]
  • จังหวัดปกครองตนเองพิเศษ (ทึกบย็อลจาชี-โด, 특별자치도, 特別自治道) เป็นจังหวัดที่มีอิสระในการปกครองตนเองในด้านเศรษฐกิจ และให้อำนาจในการบริหารจังหวัดมากขึ้น มีทั้งหมด 3 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดเชจู จังหวัดคังว็อน และจังหวัดช็อนบุก
  • มหานคร (ควังย็อก-ซี, 광역시, 廣域市) เป็นเมืองเอกที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัด มีความคงอยู่แบบเป็นเอกเทศและมีระบบการปกครองตนเอง โดยอาจเปรียบเทียบกับนครปกครองโดยตรงของประเทศจีน หรือเทศมณฑลมหานครของประเทศอังกฤษ ประเทศเกาหลีใต้มีมหานคร 6 แห่ง และมีสถานะเทียบเท่าจังหวัด โดยก่อน ค.ศ. 1995 จะเรียกว่า "นครควบคุมโดยตรง" (직할시, 直轄市)
  • นครพิเศษ (ทึกบย็อล-ชี, 특별시, 特別市) มีเพียงแห่งเดียว คือ โซล เคยได้รับการจัดตั้งเป็น "นครอิสระพิเศษ" (특별자유시; 特別自由市) โดยแยกการปกครองออกมาจากจังหวัดคย็องกี เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1946 และเปลี่ยนสถานะเป็น "นครพิเศษ" เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1949[1]
  • นครปกครองตนเองพิเศษ (ทึกบย็อลจาชี-ชี, 특별자치시, 特別自治市) มีเพียงแห่งเดียว คือ นครเซจง

ผู้บริหารสูงสุดของจังหวัด คือ ผู้ว่าการจังหวัด ส่วนของนครพิเศษและมหานครจะเป็น นายกเทศมนตรี ซึ่งทั้งผู้ว่าการจังหวัดและนายกเทศมนตรีจะได้รับการเลือกตั้งในทุก ๆ สี่ปี

รายชื่อเขตการปกครองระดับจังหวัด

[แก้]

จังหวัดและจังหวัดปกครองตนเองพิเศษ

[แก้]
จังหวัดใน
ประวัติศาสตร์ 		ตราประจำ
จังหวัด 		ชื่อ ฮันกึล ฮันจา ประเภท ISO ประชากร
ค.ศ. 2011
(คน)[2]		 พื้นที่
(ตร.กม.)		 ความหนาแน่น
(คน/ตร.กม.)		 เมืองหลวง ภูมิภาค คำย่อ
ชุงช็อง ชุงช็องเหนือ 충청북도 忠淸北道 จังหวัด KR-43 1,588,633 7,433[3] 213 ช็องจู โฮซอ ชุงบุก 충북 忠北
ชุงช็องใต้ 충청남도 忠淸南道 จังหวัด KR-44 2,064,665 8,204[4] 251 ฮงซ็อง ชุงนัม 충남 忠南
คังว็อน คังว็อน 강원특별자치도 江原特別自治道 จังหวัดปกครองตนเองพิเศษ KR-42 1,549,780 20,569[5] 75 ชุนช็อน ควันดง คังว็อน 강원 江原
คย็องกี คย็องกี 경기도 京畿道 จังหวัด KR-41 12,239,862 10,171[6] 1,203 ซูว็อน ซูโดกว็อน คย็องกี 경기 京畿
คย็องซัง คย็องซังเหนือ 경상북도 慶尙北道 จังหวัด KR-47 2,739,179 19,030[7] 144 อันดง ย็องนัม คย็องบุก 경북 慶北
คย็องซังใต้ 경상남도 慶尙南道 จังหวัด KR-48 3,374,725 10,532[8] 320 ชังว็อน คย็องนัม 경남 慶南
ช็อลลา ช็อนบุก 전라북도 全羅北道 จังหวัดปกครองตนเองพิเศษ KR-45 1,895,882 8,043 236 ช็อนจู โฮนัม ช็อนบุก 전북 全北
ช็อลลาใต้ 전라남도 全羅南道 จังหวัด KR-46 1,938,136 11,858 163 มูอัน ช็อนนัม 전남 全南
เชจู 제주특별자치도 濟州特別自治道 จังหวัดปกครองตนเองพิเศษ KR-49 583,284 1,849[9] 315 เชจู เชจู เชจู 제주 濟州

มหานคร นครพิเศษ และนครปกครองตนเองพิเศษ

[แก้]
ตราประจำ
จังหวัด 		ชื่อ ฮันกึล ฮันจา ประเภท ISO ประชากร
ค.ศ. 2017
(คน)		 พื้นที่
(ตร.กม.)		 ความหนาแน่น
(คน/ตร.กม.)		 ศูนย์กลาง
การปกครอง 		ภูมิภาค จังหวัดที่
แยกออกมา		 ปีที่แยก
ออกมา
ปูซาน
(พูซัน)		 부산광역시 釜山廣域市 มหานคร KR-26 3,416,918 769.89 4,438.18 เขตย็อนเจ ย็องนัม คย็องซังใต้ 1963
แทกู 대구광역시 大邱廣域市 มหานคร KR-27 2,453,041 883.56 2,776.31 เขตชุง ย็องนัม คย็องซังเหนือ 1981
อินช็อน 인천광역시 仁川廣域市 มหานคร KR-28 2,925,967 1,062.60 2,753.59 เขตนัมดง ซูโดกว็อน คย็องกี 1981
ควังจู 광주광역시 光州廣域市 มหานคร KR-29 1,496,172 501.24 2,984.94 เขตซอ โฮนัม ช็อลลาใต้ 1986
แทจ็อน 대전광역시 大田廣域市 มหานคร KR-30 1,525,849 539.35 2,829.05 เขตซอ โฮซอ ชุงช็องใต้ 1989
เซจง 세종특별자치시 世宗特別自治市 นครปกครองตนเองพิเศษ KR-50 276,589 465.23 594.52 แขวงโพรัม โฮซอ ชุงช็องใต้ 2012
โซล
(ซออุล)		 서울특별시 서울特別市 นครพิเศษ KR-11 9,741,381 605.21 16,095.86 เขตชุง ซูโดกว็อน คย็องกี 1946
อุลซัน 울산광역시 蔚山廣域市 มหานคร KR-31 1,157,077 1,060.79 1,090.76 เขตนัม ย็องนัม คย็องซังใต้ 1997

จังหวัดอ้างสิทธิ์

[แก้]

ประเทศเกาหลีใต้อ้างสิทธิ์จังหวัด 5 จังหวัดที่อยู่ในพื้นที่ของประเทศเกาหลีเหนือ จังหวัดอ้างสิทธิ์เหล่านี้บริหารจัดการโดยคณะกรรมการ 5 จังหวัดภาคเหนือเกาหลี (เกาหลี: 이북5도위원회; ฮันจา: 以北五道委員會) โดยจังหวัดทั้งห้านี้ยึดอาณาเขตในสมัยที่ญี่ปุ่นปกครองเกาหลี และแตกต่างจากจังหวัดของประเทศเกาหลีเหนือในปัจจุบัน

จังหวัดในประวัติศาสตร์ ชื่อ ฮันกึล ฮันจา พื้นที่ (ตร.กม.) เมืองหลวง ภูมิภาค คำย่อ
ฮัมกย็อง ฮัมกย็องเหนือ 함경북도 咸鏡北道 20,345 ช็องจิน ควันบุก ฮัมบุก 함북 咸北
ฮัมกย็องใต้ 함경남도 咸鏡南道 31,977 ฮัมฮึง ควันนัม ฮัมนัม 함남 咸南
พย็องอัน พย็องอันเหนือ 평안북도 平安北道 28,443 ชินอึยจู ควันซอ พย็องบุก 평북 平北
พย็องอันใต้ 평안남도 平安南道 14,944 เปียงยาง (พย็องยัง) พย็องนัม 평남 平南
ฮวังแฮ ฮวังแฮ 황해도 黃海道 16,744 แฮจู แฮซอ ฮวังแฮ 황해 黃海

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 행정연혁 (ภาษาเกาหลี). Seoul Metropolitan Government. สืบค้นเมื่อ 15 March 2013.
  2. ↑ "South Korea Administrative Districts". CityPopulation.de. สืบค้นเมื่อ 2013-03-14.
  3. ↑ 충북면적 (ภาษาเกาหลี). North Chungcheong Province. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 February 2014. สืบค้นเมื่อ 18 March 2013.
  4. ↑ 일반현황 (ภาษาเกาหลี). South Chungcheong Province. สืบค้นเมื่อ 18 March 2013.
  5. ↑ "Natural Environment". Gangwon Province. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 July 2013. สืบค้นเมื่อ 18 March 2013.
  6. ↑ 위치와 자연환경 (ภาษาเกาหลี). Gyeonggi Province. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 March 2014. สืบค้นเมื่อ 18 March 2013.
  7. ↑ 경북현황 (ภาษาเกาหลี). North Gyeongsang Province. สืบค้นเมื่อ 18 March 2013.
  8. ↑ 일반 현황 (ภาษาเกาหลี). South Gyeongsang Province. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 February 2014. สืบค้นเมื่อ 18 March 2013.
  9. ↑ "Geography". Jeju Province. สืบค้นเมื่อ 18 March 2013.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=จังหวัดของประเทศเกาหลีใต้&oldid=11394309"