ประเทศนิวซีแลนด์ในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020
| ประเทศนิวซีแลนด์ ในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 | |
|---|---|
 | |
| รหัสประเทศ | NZL |
| เอ็นโอซี | คณะกรรมการโอลิมปิกนิวซีแลนด์ |
| เว็บไซต์ | www |
| ณ โตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น 23 กรกฎาคม ค.ศ. 2021 – 8 สิงหาคม ค.ศ. 2021 | |
| นักกีฬา | 212 คน ใน 21 ชนิดกีฬา |
| ผู้เชิญธงชาติ (พิธีเปิด) | Sarah Hirini David Nyika[2][3] |
| ผู้เชิญธงชาติ (พิธีปิด) | Valerie Adams[1] |
| เหรียญ อันดับ 13 |
|
| การเข้าร่วมแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน | |
| การเข้าร่วมในนามของชาติอื่น | |
 ออสตราเลเชีย (1908–1912) | |
ประเทศนิวซีแลนด์ เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 ที่โตเกียว เดิมกำหนดให้จัดการแข่งขันระหว่างวันที่ 24 กรกฎาคม ถึง 9 สิงหาคม 2020 แต่ถูกเลื่อนออกไปเป็นวันที่ 23 กรกฎาคม ถึง 8 สิงหาคม 2021 เนื่องจากการระบาดทั่วของโควิด-19[4] นับเป็นครั้งที่ 24 ที่ประเทศนิวซีแลนด์เข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนในฐานะประเทศเอกราช โดยเปิดตัวครั้งแรกในการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 1920 ที่เมืองแอนต์เวิร์ป และเข้าร่วมการแข่งขันทุกครั้งนับตั้งแต่นั้นมา ทีมนิวซีแลนด์ประกอบด้วยนักกีฬา 212 คน เป็นชาย 112 คน และหญิง 100 คน ใน 21 ชนิดกีฬา
ทีมนิวซีแลนด์ได้เหรียญรางวัลรวม 20 เหรียญ โดยแบ่งเป็น 7 เหรียญทอง 6 เหรียญเงิน และ 7 เหรียญทองแดง จากการแข่งขันครั้งนี้ ทำลายสถิติเดิมที่ 18 เหรียญในโอลิมปิกฤดูร้อน 2016 7 เหรียญทองที่ได้รับเป็นรองเพียง 8 เหรียญจากการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนปี 1984 เท่านั้น กีฬาเรือพายเป็นกีฬาที่คว้าเหรียญรางวัลสูงสุด 5 เหรียญ รองลงมาคือกีฬาเรือแคนู 3 เหรียญ รางวัล 2 เหรียญจากกีฬารักบี้ 7 คน จักรยาน และกรีฑา และรางวัล 1 เหรียญจากกีฬาเรือใบ กอล์ฟ มวยสากลสมัครเล่น แทรมโพลีน เทนนิส และไตรกีฬา นับเป็นครั้งแรกที่นิวซีแลนด์คว้าเหรียญรางวัลจากการแข่งขันแทรมโพลีน (และยิมนาสติกทั่วไป) และเทนนิส
Lisa Carrington นักพายเรือแคนูประเภทวิ่งระยะสั้น คว้าเหรียญทองในการแข่งขัน K-1 200 เมตร หญิง K-1 500 เมตร หญิง และร่วมกับ Caitlin Regal ในการแข่งขัน K-2 500 เมตร หญิง ทำให้เขากลายเป็นนักกีฬาโอลิมปิกที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในนิวซีแลนด์ โดยคว้าเหรียญรางวัลมาได้ทั้งหมด 6 เหรียญ รวมทั้งเหรียญทอง 5 เหรียญ นักพายเรือ Emma Twigg คว้าเหรียญทองในการแข่งขันเรือกรรเชียงเดี่ยวหญิง หลังจากจบการแข่งขันในอันดับสี่ในการแข่งขัน 2 ครั้งก่อนหน้านี้[5] นักพายเรือชาย 8 คนคว้าเหรียญทองเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 1972 โดย Hamish Bond เป็นชาวนิวซีแลนด์คนแรกที่คว้าเหรียญทองในการแข่งขันโอลิมปิก 3 ครั้งติดต่อกัน คู่เรือพาย Kerri Gowler และ Grace Prendergast คว้าเหรียญทองในการแข่งขันประเภทหญิงคู่ ก่อนที่จะช่วยให้นักพายเรือหญิง 8 คนคว้าเหรียญเงิน ทีมรักบี้ 7 คนหญิงเอาชนะฝรั่งเศส 26–12 ในรอบชิงชนะเลิศและคว้าเหรียญทองมาได้ โดยทำผลงานได้ดีกว่าเหรียญเงินในการแข่งขันปี 2016
ผู้ที่ได้รับเหรียญรางวัล
[แก้]เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น วันที่และเวลาทั้งหมดเป็นเวลามาตรฐานญี่ปุ่น (UTC+9) ซึ่งช้ากว่าเวลามาตรฐานนิวซีแลนด์ (UTC+12) สามชั่วโมง
เจ้าหน้าที่
[แก้]อดีตนักพายเรือ Rob Waddell เป็นหัวหน้าคณะผู้แทนนิวซีแลนด์ประจำโอลิมปิกที่โตเกียวในปี 2020 โดยเขาทำหน้าที่เดียวกันนี้ในโอลิมปิกที่ริโอในปี 2016[6][7]
จำนวนนักกีฬา
[แก้]ต่อไปนี้คือจำนวนผู้เข้าแข่งขันในกีฬานี้ โดยจะไม่นับรวมนักกีฬาสำรองในกีฬาฮอกกี้ ฟุตบอล และเรือพาย
| กีฬา | ชาย | หญิง | รวม |
|---|---|---|---|
| กรีฑา | 8 | 5 | 13 |
| มวยสากลสมัครเล่น | 1 | 0 | 1 |
| เรือแคนู | 3 | 5 | 8 |
| จักรยาน | 12 | 8 | 19 |
| กระโดดน้ำ | 1 | 0 | 1 |
| ขี่ม้า | 5 | 1 | 6 |
| ฮอกกี้ | 16 | 16 | 32 |
| ฟุตบอล | 22 | 22 | 44 |
| กอล์ฟ | 1 | 1 | 2 |
| ยิมนาสติก | 2 | 1 | 3 |
| คาราเต้ | 0 | 1 | 1 |
| เรือพาย | 15 | 15 | 30 |
| รักบี้ 7 คน | 13 | 13 | 26 |
| เรือใบ | 7 | 3 | 10 |
| ยิงปืน | 0 | 2 | 2 |
| โต้คลื่น | 1 | 1 | 2 |
| ว่ายน้ำ | 2 | 5 | 7 |
| เทควันโด | 1 | 0 | 1 |
| เทนนิส | 2 | 0 | 2 |
| ไตรกิฬา | 2 | 2 | 4 |
| ยกน้ำหนัก | 2 | 3 | 5 |
| รวม | 116 | 104 | 220 |
นักว่ายน้ำวัย 17 ปี Erika Fairweather (เกิดเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 2003) เป็นผู้เข้าแข่งขันที่อายุน้อยที่สุดของนิวซีแลนด์ ในขณะที่ Bruce Goodin นักกระโดดข้ามเครื่องกีดขวางวัย 51 ปี (เกิดเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 1969) เป็นผู้เข้าแข่งขันที่อายุมากที่สุด ผู้เข้าแข่งขัน 33 คน (ร้อยละ 15.6) มีเชื้อสายมาวรี[8]
กรีฑา
[แก้]มวยสากลสมัครเล่น
[แก้]เรือแคนู
[แก้]จักรยาน
[แก้]กระโดดน้ำ
[แก้]ขี่ม้า
[แก้]ฮอกกี้
[แก้]ฟุตบอล
[แก้]กอล์ฟ
[แก้]ยิมนาสติก
[แก้]คาราเต้
[แก้]เรือพาย
[แก้]รักบี้ 7 คน
[แก้]เรือใบ
[แก้]ยิงปืน
[แก้]โต้คลื่น
[แก้]ว่ายน้ำ
[แก้]เทควันโด
[แก้]เทนนิส
[แก้]ไตรกีฬา
[แก้]ยกน้ำหนัก
[แก้]กีฬาที่ปฏิเสธการจัดสรรสิทธิ์
[แก้]ยิงธนู
[แก้]นิวซีแลนด์เคยแข่งขันยิงธนูครั้งสุดท้ายที่โอลิมปิกเอเธนส์ในปี 2004 โดยประเทศได้ส่งนักยิงธนูชายและหญิงเข้าแข่งขันในแปซิฟิกเกมส์ 2019 ที่อาปีอา ประเทศซามัว โดย Olivia Hodgson และ Adam Kaluzny เอาชนะคู่แข่งจากออสเตรเลียได้[9] หากต้องการได้รับการเสนอชื่อเข้าแข่งขันในโอลิมปิก นักกีฬาจะต้องได้รับการเสนอชื่อจากอาร์เชอรี่นิวซีแลนด์ (ANZ) ไปยังคณะกรรมการโอลิมปิกนิวซีแลนด์ แต่ทางองค์กรโต้แย้งว่าไม่มีนักยิงธนูชาวนิวซีแลนด์คนใดที่ตรงตามเกณฑ์ของตน นักยิงธนูหญิงสองคน คือ ฮอดจ์สันและโอลิเวีย สโลน ได้ยื่นอุทธรณ์ต่อศาลกีฬาเพื่อขอให้พลิกคำตัดสินของ ANZ ศาลซึ่งประกอบด้วยประธานคือ Bruce Robertson Robbie Hart และ Pippa Hayward ได้ยืนตามคำตัดสินของ ANZ ในเดือนมิถุนายน 2021[10]
ระบำใต้น้ำ
[แก้]นิวซีแลนด์ผ่านการคัดเลือกให้เข้าแข่งขันประเภทคู่หญิง โดยได้สิทธิ์เป็นคู่ที่มีอันดับสูงสุดในโอเชียเนียที่การแข่งขันกีฬาทางน้ำชิงแชมป์โลก 2019 ที่เมืองควังจู ประเทศเกาหลีใต้ โดยถือเป็นการกลับมาแข่งขันกีฬาประเภทนี้อีกครั้งเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปักกิ่ง 2008[11] ต่อมาอาร์ทีสติกสวิมมิ่งเอ็นแซดปฏิเสธที่จะรับตำแหน่งดังกล่าว และตำแหน่งดังกล่าวจะถูกโอนไปยังประเทศอื่นโดย FINA (สหพันธ์ว่ายน้ำนานาชาติ)[12]
แบดมินตัน
[แก้]โอเชียเนียได้รับสิทธิ์ให้เข้าแข่งขันโอลิมปิก 1 ครั้ง และตำแหน่งดังกล่าวได้รับการจัดสรรให้กับนิวซีแลนด์ Abhinav Manota ซึ่งเกิดในอินเดีย เป็นตัวเลือกของนิวซีแลนด์สำหรับการแข่งขันประเภทชายเดี่ยวในฐานะนักแบดมินตันอันดับสูงสุดของประเทศ[13] เมื่อคณะกรรมการโอลิมปิกนิวซีแลนด์ปฏิเสธตำแหน่งดังกล่าว จึงไม่สามารถจัดสรรตำแหน่งดังกล่าวใหม่ภายในภูมิภาคได้ แต่ตำแหน่งดังกล่าวได้รับการจัดสรรให้กับผู้เล่นอันดับสูงสุดที่ยังไม่ผ่านการคัดเลือกแทน นั่นคือ Gergely Krausz จากฮังการี[14]
ปัญจกีฬาสมัยใหม่
[แก้]นิวซีแลนด์ส่งนักปราชญ์สมัยใหม่เข้าแข่งขันประเภทหญิง 1 คน ซึ่งถือเป็นการกลับมาเล่นกีฬาชนิดนี้อีกครั้งในรอบ 4 ทศวรรษ Rebecca Jamieson ได้รับเลือกให้เป็นนักปราชญ์สมัยใหม่อันดับหนึ่งของโอเชียเนียในการแข่งขันชิงแชมป์เอเชียและโอเชียเนีย 2019 ที่เมืองคุนหมิง ประเทศจีน[15] Marina Carrier จากออสเตรเลียเข้าเส้นชัยเป็นอันดับ 2 จึงไม่ผ่านการคัดเลือก[16]
ในเดือนกุมภาพันธ์ 2020 นิวซีแลนด์ได้ปฏิเสธโควตาของตน ทำให้สิทธิ์ของผู้ให้บริการขนส่งสำหรับโอลิมปิกย้อนหลังกลายเป็นเรื่องแทน[17]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Tokyo Olympics: Dame Valerie Adams named New Zealand's flagbearer for Games' closing ceremony". Newshub. 8 August 2021. สืบค้นเมื่อ 8 August 2021.
- ↑ "Sarah Hirini and Hamish Bond named New Zealand Team Flagbearers for Tokyo Olympic Games". New Zealand Olympic Committee. 23 June 2021. สืบค้นเมื่อ 27 June 2021.
- ↑ "Tokyo Olympics 2020: Hamish Bond forced to hand over flagbearer duties to David Nyika for opening ceremony". The New Zealand Herald. 23 July 2021. สืบค้นเมื่อ 23 July 2021.
- ↑ "Joint Statement from the International Olympic Committee and the Tokyo 2020 Organising Committee". Olympics. 24 March 2020. สืบค้นเมื่อ 28 March 2020.
- ↑ Hinton, Marc (30 July 2021). "Tokyo Olympics: Fourth time lucky as single sculler Emma Twigg powers to gold medal". Stuff.co.nz. สืบค้นเมื่อ 30 July 2021.
- ↑ "Rob Waddell named NZ's new chef de mission". Stuff. 14 December 2012. สืบค้นเมื่อ 23 June 2021.
- ↑ Regan, James (30 March 2020). "Tokyo Olympics: NZ chef de mission Waddell full of praise for resilient NZ Olympians". Newshub. สืบค้นเมื่อ 23 June 2021.
- ↑ "New Zealand finalises biggest ever Olympic team". RNZ. 2021-07-12. สืบค้นเมื่อ 2021-07-13.
- ↑ Wells, Chris (10 July 2019). "New Zealand qualifies two quota places for Tokyo 2020 Olympic Games". World Archery Federation. สืบค้นเมื่อ 10 July 2021.
- ↑ "Tokyo Olympics: Archers' appeal over non-selection knocked back by Sports Tribunal". Stuff. 24 June 2021. สืบค้นเมื่อ 10 July 2021.
- ↑ "Tokyo Olympics 2021: Everything you need to know about the weirdest Games ever". The New Zealand Herald. 15 April 2021. สืบค้นเมื่อ 11 May 2021.
- ↑ "Qualified Duets (22)". FINA. สืบค้นเมื่อ 11 May 2021.
- ↑ "Race to Tokyo – BWF Olympic Qualification". สืบค้นเมื่อ 28 May 2021.
- ↑ "Krausz Gergely lesz az első magyar férfi tollaslabdázó az ötkarikás játékokon" [Gergely Krausz will be the first Hungarian male badminton player at the Olympic Games]. www.origo.hu (ภาษาฮังการี). 5 July 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 July 2021. สืบค้นเมื่อ 6 July 2021.
- ↑ Palmer, Dan (11 November 2019). "South Korea's Kim wins women's title at Modern Pentathlon Asian Championships". Inside the Games. สืบค้นเมื่อ 15 November 2019.
- ↑ "Aussie pentathlete pipped in Olympic bid". Nine.com.au. 12 November 2019. สืบค้นเมื่อ 16 February 2020.
- ↑ Larkin, Steve (11 February 2020). "Aussie pentathlete gets Olympic selection". Southern Highland News. สืบค้นเมื่อ 16 February 2020.
 | บทความกีฬา นักกีฬา หรือทีมกีฬานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |