ข้ามไปเนื้อหา

หีบแห่งพันธสัญญา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โยชูวากำลังผ่านแม่น้ำจอร์แดนพร้อมกับหีบแห่งพันธสัญญา
ลักษณะหีบแห่งพันธสัญญาตามสันนิษฐาน โดย James Tissot

หีบแห่งพันธสัญญา[1][2] หรือ หีบแห่งพระบัญญัติ (อังกฤษ: Ark of the Covenant; ฮีบรู: אָרוֹן הַבְּרִית ʾĀrôn Habbərît, ออกเสียง อะรอน ฮะบริท; กรีก: Κιβωτός της Διαθήκης; อาหรับ: تابوت العهد) เป็นหีบที่กล่าวถึงใน หนังสืออพยพ[3] บรรจุแผ่นศิลาพระโอวาทที่ได้สลักบัญญัติ 10 ประการเอาไว้ และใน จดหมายถึงชาวฮีบรู[4] ระบุว่า "หีบ‍พันธ‌สัญญา​หุ้ม​ด้วย​ทอง‍คำ​ทุก​ด้าน ภาย‍ใน​นั้น มี​โถ​ทอง‍คำ​บรร‌จุ​มานา มี​ไม้เท้าของอาโรนที่​ออก‍ดอก‍ตูม และ​มี​แผ่น​ศิลา​จา‌รึก​พันธ‌สัญญา" อย่างไรก็ตาม ใน หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 ได้บันทึกไว้ว่า ในยุคของมหากษัตริย์ซาโลมอน หีบแห่งพันธสัญญาบรรจุไว้แค่ แผ่นศิลาพระบัญญัติจำนวนสองแผ่นเท่านั้น[5] หนังสืออพยพ ยังอธิบายว่า หีบแห่งพันธสัญญาสร้างขึ้นรูปแบบที่พระยาห์เวห์ทรงชี้แนะต่อโมเสสที่ภูเขาซีนาย[6] โมเสสสามารถเข้าเฝ้าพระเจ้าได้จากพลับพลานมัสการซึ่งบรรจุหีบใบนี้ โดยพระเจ้าจะทรงประทับบนพระที่นั่งกรุณาที่ทั้งสองข้างมีเครูบกางปีกปกไว้[7]

คัมภีร์ไบเบิลระบุว่า ราวหนึ่งปีภายหลังชนชาวอิสราเอลได้อพยพจากอียิปต์ ก็ได้สร้างตัวหีบขึ้นตามรูปแบบที่พระเจ้าตรัสไว้ผ่านโมเสสในระหว่างที่พวกเขาตั้งค่ายที่เชิงเขาซีนาย (ตรงกับ 1513 ปีก่อนคริสตกาล) ต่อมา ปุโรหิตเผ่าเลวีหามหีบแห่งพันธสัญญานำขบวนอพยพของชนชาวอิสราเอลทิ้งระยะห่าง 2,000 ศอก[8] ทันทีที่เท้าของปุโรหิตผู้หามหีบแตะผิวน้ำของแม่น้ำจอร์แดนซึ่งอยู่ในฤดูน้ำหลาก สายน้ำก็แยกออกจากกันจนเหลือพื้นแห้งให้ขบวนอพยพเดินทางข้ามไปได้[9] เมื่อการมหัศจรรย์นี้แพร่กระจายออกไป ทำให้เหล่ากษัตริย์ชาวอาโมไรต์ทั้งหมดทางฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดนและกษัตริย์ชาวคานาอันทั้งหมดตามชายฝั่งทะเลต่างเกรงกลัวในอำนาจของพระเจ้า ประตูเมืองเยรีโคถูกสั่งปิดตายเนื่องจากเกรงกลัวชาวอิสราเอล พระเจ้าตรัสกับโยชูวาให้ปุโรหิตหามหีบเดินขบวนรอบเมืองวันละหนึ่งรอบเป็นเวลาหกวัน และหามวนเจ็บรอบในวันที่เจ็ดพร้อมเป่าเขาแกะ[10] เมื่อครบเจ็ดรอบ ชาวอิสราเอลก็ส่งเสียงโห่ร้องและกำแพงของเมืองเยรีโคก็พังทลายลงมา กองทัพของชาวอิสราเอลบุกเข้าเมือง เข่นฆ่าทุกคนไม่เว้น ชาย หญิง คนชรา เด็ก สัตว์เลี้ยง และเผาเมืองจนพินาศสิ้น[11]

ลักษณะ

[แก้]

ในหนังสืออพยพ บทที่ 25 พระเจ้าทรงบัญชาโมเสสว่า "ให้​พวก‍เขา​ทำ​หีบ​ใบ​หนึ่ง ด้วย​ไม้​กระ‌ถิน‍เทศ​ยาว 110 เซนติ‌เมตร กว้าง 66 เซนติ‌เมตร และ​สูง 66 เซนติ‌เมตร เจ้า​จง​หุ้ม​หีบ​นั้น​ด้วย​ทอง‍คำ​บริ‌สุทธิ์​ทั้ง​ด้าน‍ใน​และ​ด้าน‍นอก แล้ว​จง​ทำ​ขอบ​ด้วย​ทอง‍คำ​ล้อม‍รอบ​หีบ​นั้น เจ้า​จง​หล่อ​ห่วง​ทอง‍คำ​สี่​ห่วง​สำหรับ​หีบ​นั้น​ติด​ไว้​ที่​มุม​ทั้ง​สี่ ด้าน​นี้​สอง​ห่วง​และ​ด้าน​นั้น​สอง​ห่วง ให้​ทำ​คาน‍หาม​ด้วย​ไม้​กระ‌ถิน‍เทศ​หุ้ม​ด้วย​ทอง‍คำ แล้ว​สอด​คาน‍หาม​เข้า​ที่​ห่วง​ข้าง​หีบ​สำหรับ​ใช้​ยก​หาม​หีบ​นั้น ไม้‍คาน‍หาม​ให้​สอด​ไว้​ใน​ห่วง​ของ​หีบ ห้าม​ถอด​ออก เจ้า​จง​เก็บ​พระ‍โอ‌วาท​ที่​เรา​จะ​ให้​แก่​เจ้า​ไว้​ใน​หีบ​นั้น แล้ว​เจ้า​จง​ทำ​พระ‍ที่‍นั่ง‍กรุณา​ด้วย​ทอง‍คำ​บริ‌สุทธิ์​ยาว 110 เซนติ‌เมตร กว้าง 66 เซนติ‌เมตร เจ้า​จง​ทำ​เค‌รูบ​ทอง‍คำ​สอง​รูป โดย​ใช้​ค้อน​เป็น​เครื่อง‍มือ​ทำ​และ​ตั้ง​ไว้​ที่​ปลาย​ทั้ง‍สอง​ข้าง​ของ​พระ‍ที่‍นั่ง‍กรุณา เจ้า​จง​ทำ​เค‌รูบ​ไว้​ที่​ปลาย​พระ‍ที่‍นั่ง‍กรุณา​ข้าง​ละ​รูป และ​ให้​เค‌รูบ​ติด​เป็น​เนื้อ​เดียว​กับ​ปลาย​ทั้ง‍สอง​ข้าง​ของ​พระ‍ที่‍นั่ง‍กรุณา ให้​เค‌รูบ​กาง​ปีก​ขึ้น​สูง​ปก​พระ‍ที่‍นั่ง‍กรุณา​ไว้ และ​ให้​หัน‍หน้า​เข้า‍หา​กัน โดย​หน้า​ของ​เค‌รูบ​มอง​ตรง​มา​ยัง​พระ‍ที่‍นั่ง‍กรุณา แล้ว​จง​ตั้ง​พระ‍ที่‍นั่ง‍กรุณา​นั้น​ไว้​บน​หีบ จง​เก็บ​พระ‍โอ‌วาท​ซึ่ง​เรา​จะ​ให้​แก่​เจ้า​ไว้​ใน​หีบ​นั้น เรา​จะ​พบ​กับ​เจ้า ณ ที่​นั้น คือ​ที่​เหนือ​พระ‍ที่‍นั่ง‍กรุณา​ระหว่าง​กลาง​เค‌รูบ ซึ่ง​อยู่​บน​หีบ‍แห่ง‍สักขี‍พยาน และ​เรา​จะ​บอก​กับ​เจ้า​ทุก‍สิ่ง​ที่​เรา​จะ​สั่ง​เจ้า​ให้​ประ‌กาศ​แก่​ชน‍ชาติ​อิสรา‌เอล"[12]

หายสาบสูญ

[แก้]

มีสมมติฐานว่าหีบแห่งพันธสัญญาที่จริงนั้นมีอยู่สองใบ คือ ใบดั้งเดิม กับใบที่สร้างขึ้นทีหลัง พระราชินีแห่งชีบาเป็นมเหสีของซาโลมอน โอรสของพระนางจะต้องกลับไปครองเอธิโอเปีย ตำนานว่าโอรสของพระนางได้นำหีบใบหนึ่งกลับไปด้วย กษัตริย์ซาโลมอนอาจสร้างหีบแห่งพันธสัญญาขึ้นมาอีกใบในเหตุการณ์นี้ ซึ่งไม่อาจทราบว่า หีบใบที่เจ้าชายเมเนเลกนำไปยังเอธิโอเปียนั้น เป็นหีบใบจริงหรือใบที่สร้างขึ้นมาทีหลัง

อย่างไรก็ตาม 587 ปีก่อนคริสตกาล ในคราวที่กองทัพบาบิโลเนียบุกเข้าทำลายเยรูซาเลมและวิหารซาโลมอนอันเป็นที่ประดิษฐานของหีบแห่งพันธสัญญา ในหนังสือพงศ์กษัตริย์นั้น มีบัญชีสิ่งของที่พวกบาบิโลนนำกลับออกไปด้วยอยู่ ก็ไม่ปรากฏว่ามีหีบใบนี้อยู่ในบัญชีดังกล่าวแต่อย่างใด[13][14] แม้แต่พงศาวดารอิสราเอลอื่น ๆ ก็ไม่ระบุถึงหีบในเหตุการณ์นี้เช่นกัน แต่เรื่องของหีบนี้กลับไปปรากฏอยู่ในหนังสือเอสดราส ฉบับที่ 1[15]ของกรีก ซึ่งระบุไว้ว่า

"...แลพวกเขาก็ยึดเอาบรรดาภาชนะศักดิ์สิทธิ์ของพระผู้เป็นเจ้าทั้งชิ้นเล็กชิ้นใหญ่เสียหมดสิ้น พร้อมทั้งภาชนะหีบแห่งพระเจ้าตลอดจนทรัพย์สมบัติ แลเอาไปยังบาบิโลน"
—หนังสือเอสดราส ฉบับที่ 1 บรรทัดที่ 54

อย่างไรก็ตาม มีนักโบราณคดีและนักวิชาการบางส่วนเห็นว่า เป็นไปได้ยากที่จะไม่หลงเหลือหลักฐานใดเลยหากหีบถูกนำไปยังบาบิโลนจริง ดังนั้นหีบน่าจะถูกนำออกจากเยรูซาเลมไปแล้วก่อนเมืองถูกโจมตี โดยผ่านอุโมงค์ใต้เยรูซาเลมออกไปนอกกำแพงเมือง ทั้งนี้ มีการพบบันทึกพาไพรัสในอียิปต์ ซึ่งเขียนราว ๆ 400 ปีก่อนคริสกาล ในบันทึกระบุว่า มีการสร้างวิหารสำหรับพระเจ้าของพวกยิวในเกาะทางภาคใต้ของอียิปต์ ซึ่งมีความเป็นไปได้ว่า เหล่าปุโรหิตสามารถนำหีบหนีออกมาได้ถึงเกาะนี้ และวิหารแห่งนี้สร้างเพื่อเก็บรักษาหีบ ถ้าเป็นเช่นนั้น หีบอาจจะเคยอยู่ที่อียิปต์ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ เนื่องจากการเปลี่ยนถ่ายอำนาจในอียิปต์จะทำให้ชาวยิวเหล่านี้ต้องออกจากอียิปต์ และจุดหมายปลายทางที่พวกเขาน่าจะเดินทางต่อไปคือเอธิโอเปียซึ่งเป็นบ้านเกิดของพระราชินีแห่งชีบา มเหสีของกษัตริย์ซาโลมอน โดยการล่องเรือทวนแม่น้ำไนล์ ซึ่งก็มีการพบชุมชนชาวคริสต์เก่าแก่บริเวณทะเลสาบต้นสาขาของแม่น้ำไนล์ในเอธิโอเปีย และในบรรดาสมบัติเก่าแก่ก็พบเครื่องใช้โบราณของอิสราเอลที่มีอายุกว่าสองพันปี

อ้างอิง

[แก้]
  1. หนังสืออพยพ 25:10-22, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  2. หนังสือซามูเอล ฉบับที่ 1 บทที่ 4, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  3. หนังสืออพยพ 25:10-22, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  4. จดหมายถึงชาวฮีบรู 9:4, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  5. หนังสือพงศ์กษัตริย์ 8:9, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  6. หนังสืออพยพ 25:10-16, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  7. หนังสืออพยพ 25:22, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  8. หนังสือกันดารวิถี 4:5-6, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  9. หนังสือโยซูวา 3:15-16,4:7-18, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  10. หนังสือโยซูวา 6:4-20, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  11. หนังสือโยซูวา 6:4-21, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  12. หนังสืออพยพ 25:10-22, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
  13. 2 พงศ์กษัตริย์ 25:13-17
  14. 1 พงศ์กษัตริย์ 8:6
  15. หนังสือเอสดราส ฉบับที่ 1, คัมภีร์สารบบที่สอง, คัมภีร์ไบเบิลออร์ทอดอกซ์

ดูเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]