İçeriğe atla

David MacMillan

Vikipedi, özgür ansiklopedi
David MacMillan
DoğumDavid William Cross MacMillan
16 Mart 1968 (56 yaşında)
Bellshill, İskoçya, Birleşik Krallık
Milliyetİskoç
VatandaşlıkBirleşik Krallık
Amerika Birleşik Devletleri
EğitimGlasgow Üniversitesi
Irvine Kaliforniya Üniversitesi
ÖdüllerCorday-Morgan Ödülü (2004)
Nobel Kimya Ödülü (2021)
Kariyeri
DalıOrganik kimya
Çalıştığı kurumlarPrinceton Üniversitesi
Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü
Berkeley Kaliforniya Üniversitesi
Harvard Üniversitesi
TezStereocontrolled Formation of Bicyclic Tetrahydrofurans and Enantioselective Total Synthesis of Eunicelling Diterpenes (1996)
Doktora
danışmanı		Larry E. Overman

David William Cross MacMillan (d. 16 Mart 1968, Bellshill) İskoç organik kimyager ve bilim insanı. Asimetrik organokataliz alanını kavramsallaştırmasına dair çalışmaları ile tanınmaktadır. MacMillan, Alman kimyager Benjamin List ile birlikte 2021 Nobel Kimya Ödülünü kazandı. Nobel Komitesi yaptığı açıklamada "asimetrik organokataliz" olarak bilinen, molekülleri oluşturmak için geliştirdikleri yeni yönteme dair çalışmaları nedeniyle ödüle layık görüldüklerini açıkladı.

İlk yılları ve eğitimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

David MacMillan 16 Mart 1968'de Birleşik Krallık'a bağlı İskoçya'nın Bellshill şehrinde doğdu.[1] 1991 yılında Glasgow Üniversitesi'nden lisans derecesi (BSc) ile mezun oldu.[2] 1996 yılında Larry E. Overman'ın danışmanlığında Irvine Kaliforniya Üniversitesi'den doktora derecesini aldı.[3]

Kariyeri ve çalışmaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Doktorasını aldıktan sonra, Harvard Üniversitesinde profesör David Evans ile çalışmaya başladı. Çalışmalarında enantioselektif kataliz, özellikle Sn(II)-türevli bisoksazolin komplekslerinin (Sn(II)box) tasarımı ve geliştirilmesi üzerine odaklandı.[4] 1998-2000 yılları arasında Berkeley Kaliforniya Üniversitesi Kimya Fakültesinde bağımsız araştırmalarını sürdürdü. 2000-2004 yılları arasında kariyerine Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü Kimya Departmanında devam etti ve burada grubunun araştırma ilgi alanlarından birisi olan enantiyoselektif kataliz için yeni yaklaşımlar üzerine yoğunlaştı. 2006'dan beri Princeton Üniversitesi'nde profesör olarak çalışmakta ve buradaki Merck Kataliz Merkezinin direktörlüğünü yürütmektedir.[4]

Organokatalizin kurucularından biri olarak kabul edilen David MacMillan,[5] 2000 yılında elektronları sağlayabilen veya kabul edebilen ve dolayısıyla reaksiyonları etkin bir şekilde katalize edebilen küçük organik moleküller tasarladı.[5] MacMillan'ın araştırma grubu, asimetrik organokataliz alanında birçok ilerleme kaydetti ve bu yeni yöntemleri bir dizi karmaşık doğal ürünün sentezine uyguladılar.[5][6] Kiral imidazolidinon katalizörleri geliştiren MacMillan'ın katalizörleri çeşitli asimetrik sentezlerde kullanılmaktadır. Örnekler arasında Diels-Alder tepkimeleri[6], 1,3-dipolar siklo ilaveleri[7], Friedel-Crafts tepkimesi[8] veya Michael reaksiyonu yer alır.[9]

MacMillan, 2010-2014 yılları arasında Kraliyet Kimya Derneği tarafından yayımlanan Chemical Science dergisinin kurucu genel yayın yönetmenliği pozisyonunda yer aldı.[4]

Üyelik ve ödülleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Laura Peterson (7 Ekim 2021). "Glasgow graduate wins Nobel prize with 'magic wand' for making drugs". The Times. 20 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  2. ^ "Bellshill man and former Glasgow University student David WC MacMillan wins the Nobel prize for chemistry". Glasgow Times. 6 Ekim 2021. 9 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 
  3. ^ "Alumnus David MacMillan wins Nobel Prize in chemistry" (İngilizce). Irvine Kaliforniya Üniversitesi. 6 Ekim 2021. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 
  4. ^ a b c d "David MacMillan (Princeton Üniversitesi)". Ulusal Bilimler Akademisi. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  5. ^ a b c Davide Castelvecchi; Emma Stoye (6 Ekim 2021). ""'Elegant' catalysts that tell left from right scoop chemistry Nobel"". Nature (İngilizce). Springer Science and Business Media LLC. doi:10.1038/d41586-021-02704-2. ISSN 0028-0836. PMID 34616090. 10 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 
  6. ^ a b Kateri A. Ahrendt, Christopher J. Borths, and David W. C. MacMillan (15 Nisan 2000). "New Strategies for Organic Catalysis: The First Highly Enantioselective Organocatalytic Diels−Alder Reaction". Amerikan Kimya Derneği Dergisi (İngilizce). 122 (17). ss. 4243-4244. doi:10.1021/ja000092s. ISSN 0002-7863. 19 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 
  7. ^ Wendy S. Jen; David W. C. MacMillan; John J. M. Wiener, (26 Eylül 2000). "New Strategies for Organic Catalysis:  The First Enantioselective Organocatalytic 1,3-Dipolar Cycloaddition". Amerikan Kimya Derneği Dergisi (İngilizce). 122 (40). Amerikan Kimya Derneği. ss. 9874-9875. doi:10.1021/ja005517p. ISSN 0002-7863. 7 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 
  8. ^ Nick A. Paras; David MacMillan (13 Nisan 2001). "New Strategies in Organic Catalysis:  The First Enantioselective Organocatalytic Friedel−Crafts Alkylation" (İngilizce). 123 (18). ss. 4370-4371. doi:10.1021/ja015717g. ISSN 0002-7863. PMID 11457218. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 
  9. ^ David W.C. MacMillan; Nick A. Paras (12 Haziran 2002). "The Enantioselective Organocatalytic 1,4-Addition of Electron-Rich Benzenes to α,β-Unsaturated Aldehydes". Amerikan Kimya Derneği Dergisi (İngilizce). 124 (27). ss. 7894-7895. doi:10.1021/ja025981p. ISSN 0002-7863. PMID 12095321. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 
  10. ^ "MacMillan Awarded Sloan Research Fellowship" (İngilizce). Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü. 1 Ağustos 2002. 27 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  11. ^ "Corday-Morgan Prizes Previous winners" (İngilizce). Kraliyet Kimya Derneği. 25 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  12. ^ "David MacMillan" (İngilizce). Royal Society. 16 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  13. ^ "Professor David W.C. MacMillan". Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi. 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  14. ^ "Professor David William Cross MacMillan FRS, CorrFRSE". Royal Society of Edinburgh. 2 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  15. ^ "Past Recipients of the Harrison Howe Award". Rochester Section ACS. 29 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  16. ^ "Ryoji Noyori Prize" (PDF). Sentetik Organik Kimya Derneği. 18 Ekim 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  17. ^ Sabrina Imbler, Marc Santora and Cora Engelbrecht (6 Ekim 2021). "Nobel Prize in Chemistry Awarded to Scientists for Tool That Builds Better Catalysts". The New York Times. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  18. ^ "Press release: The Nobel Prize in Chemistry 2021" (İngilizce). Nobel Komitesi. 6 Ekim 2021. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=David_MacMillan&oldid=33995661" sayfasından alınmıştır