Miguel de Molina

Miguel de Molina
Miguel de Molina
Genel bilgiler
Unvanı	Miguela
Doğum	Miguel Frías de Molina 10 Nisan 1908 Málaga, Endülüs, İspanya
Ölüm	4 Mart 1993 (84 yaşında) Buenos Aires, Arjantin
Başladığı yer	İspanyol
Tarzlar	Flamenko, Copla, Latin
Meslekler	Şarkıcı, aktör
Çalgılar	Vokal
Etkin yıllar	1930'lar-1960'lar
Resmî site	http://www.fundacionmigueldemolina.org

Miguel Frías de Molina (10 Nisan 1908, Málaga, Endülüs, İspanya - 4 Mart 1993, Buenos Aires, Arjantin), İspanyol Flamenko şarkıcısı, aktör.

Yoksul bir muhitten gelen Molina, İspanya'nın en ünlü Flamenco şarkıcılarından biri olmayı başardı. O zamana kadar hiçbir yenilik getirilmediği için artık özgünlüğünü yavaş yavaş yitirmekte olan bu modası geçmeye yüz tutmuş geleneksel müzik türüne, çılgın dansları ve kendine has romantik şarkı söyleme tarzıyla taze bir soluk getirdi, Flamenko'yu adeta yeniden keşfetti. Geleneksel İspanyol halk müziği "Copla"yı Flamenko tarzıyla bütünleştirdi.

İspanya İç Savaşı sırasında Cumhuriyetçileri destekleyen Molina hayatı boyunca eşcinselliğini hiç gizleme gereği duymadı. Miguel de Molina, General Franko'nun diktatörlük rejimi sırasında ülkesi İspanya'yı terk etmeye zorlanınca Arjantin'e gitti. Çalışmalarına Buenos Aires'te sürgünde devam etti. 1993'teki ölümüne kadar bu ülkede yaşadı ve burada gömüldü. Bu Endülüslü şarkıcının en tanınmış şarkılarından bazıları "La Bien Pagá", "Ojos Verdes" ve "La hija de Don Juan Alba"dır.

Biyografisi

Çocukluğu

Miguel de Molina 10 Nisan 1908 tarihinde İspanya'nın Akdeniz kıyısındaki Endülüs Özerk Topluluğu içinde bulunan Málaga kentinde doğdu. Doğduğunda verilen adı Miguel Frías de Molina'ydı. Yatağa bağlı felçli babası, annesi, anneannesi, kızkardeşi ve dört teyzesiyle birlikte aynı evde yaşıyorlardı. Çocukluğu yoksul bir çevrede zorluklar içinde geçti. Ailesinin maddi durumu pek iyi değildi. O dönemdeki Endülüs'ün, toprak ağalarının egemenliğinde tarıma dayalı bir ekonomisi vardı ve dinin toplum üzerindeki etkisi oldukça belirleyiciydi. Büyük çoğunluğunun eğitim düzeyi düşük olan halk arasında hâla feodal ilişkiler egemendi. Küçük Miguel hayatın kendisi için çok zor geçeceğini anlamakta gecikmedi.

Sekiz yaşındayken arkadaşlarıyla oluşturdukları dans grubunda dört erkek iki de kız çocuğu vardı. Bu durumda üç çift oluşturmak mümkün olamayacağı için Miguel arkadaşlarının önerisi üzerine kız kıyafetleri giymeyi kabul etti ve böylelikle dans gösterilerine devam edebildiler. Karşı cinsin kıyafetlerini giyme durumu Miguel'e son derece doğal gelmişti. Bunda, içinde yaşadığı geniş ailede etrafının tamamiyle kadınlarla çevrelenmiş olmasının da etkisi vardır.

Oğlunun eğitimi ile ilgili kaygıları olan annesi, küçük Miguel'i bir din okuluna yazdırdı. Okulda rahiplerden biri Miguel'i dudaklarından öpmeye kalkışınca çok utanan çocuk rahibin alnına mürekkep hokkasıyla vurdu ve bu onun okuldan uzaklaştırılmasıyla sonuçlandı. Sonra nispeten daha rahat edeceği başka bir rahibe okuluna yazıldı. Tatillerde ve boş zamanlarında sokaklarda şekerleme satıyor, kazandığı parayla da açık havada düzenlenen çeşitli gösterileri izlemeye gidiyordu. Okulda yeterince fazla şey öğrendiğine kanaat getirerek 13 yaşında okuldan ayrılmaya ve yeni arayışlar için ailesinden ayrılmaya karar verdi.

Sanat hayatı

Aynı bölgede yer alan Algeciras kentinde "Temiz Pepa" lakaplı bir muhabbet tellalı tarafından işletilen genelevde iş buldu. Genelevin yemeklerini pişiren Miguel aynı zamanda alışveriş ve temizlik işlerinden de sorumluydu. Bir gece burada çalışan hayat kadınlarından biri onunla yatmak istedi, ancak Miguel onunla cinsel ilişkiye giremedi. Karşı cinsle cinsel ilişkiyi kendi doğasına ve yetiştirilme tarzına aykırı bulmuştu. Miguel cinsel tercihini çok daha önceden belirlemişti. Eşcinsel eğilimleri giderek daha da belirgin hale geliyordu.

"Temiz Pepa" ve aşığı, Miguel'i Granada'da Manuel de Falla ve Federico García Lorca'nın birlikte düzenledikleri bir gösteriye davet ettiler. Miguel, sonradan şahsen tanışacağı ve şiirlerinden hayatı boyunca etkileneceği Lorca'ya karşı nedeni yüzeysel de olsa büyük bir hayranlık besliyordu. Genelevdeki işinden sıkılan Miguel önce Tetuán'a, oradan da Granada'ya gitti ve buralarda turistler için gösteriler düzenlemeye başladı. Ancak hâla yeteneklerini gösterememişti. Sempatik tavırları ve işini iyi yapması Sevilla'dan gelen bir izleyicinin dikkatini çekmeyi başardı. Miguel, Endülüs'ün merkezi Sevilla'da 1929'da düzenlenecek "uluslararası sergi" için bir davet aldı. Burada da turistler için gösterilerini sürdürdü.

20 yaşına yeni girmişti ve o günlerde Sevilla'da büyük sükse yapmış Samido adındaki bir Arap sanatçıyla ilk gerçek cinsel deneyimini yaşadı. Bu eşcinsel ilişkiyi hiç yadırgamadı, zira durumunu uzunca bir süredir kabullenmişti. Bundan sonra da eşcinselliğini ne bastırmaya çalıştı, ne de gizledi.

1930'da askere alınıp Madrid'e gönderilinceye kadar Sevilla'daki turistik gösteri işine devam etti. Askerdeyken önce Algeciras'a pasif göreve gönderildi, orada da "Temiz Pepa"nın özel bağlantıları sayesinde çürüğe ayrıldı ve erken terhis edildi.

Bir yıl sonra, 1931'de İspanya'da "İkinci Cumhuriyet" ilân edildiğinde, Miguel kendisini gösteri dünyasına profesyonel anlamda tam olarak adamaya karar vermişti. O günlerde seslendirdiği çok popüler olmuş "El día que nací yo" (Doğduğum Gün) ve "Ojos Verdes" (Yeşil Gözler) şarkılarıyla ve Manuel de Falla'nın eseri "El Amor Brujo" (Büyülü Aşk)'daki danslarıyla müzikal kişiliğini tam olarak bulmuş, "Miguel Frías" artık "Miguel de Molina" olmuştu. Sahnede giydiği, o döneme göre tuhaf bulunan dar ceketleri ve takı olarak kullandığı çiçekler, bir de ince ama asla yapmacık olmayan tavırları onun karakteristiği haline gelmişti.

Madrid'de büyük başarılar kazanmasına rağmen asıl sanatsal olgunluğuna Valensiya'da erişecektir. 1936'da patlayan İspanya İç Savaşı onu Barselona'da ilk filmini çekerken yakaladı. Bu film asla gösterime girmedi. O da Valencia'ya döndü ve yeni aldığı evinde annesiyle yaşamaya başladı. İç savaşa Cumhuriyetçiler safında katıldı, sanatçı olduğu için çeşitli cephelerde moral gösterilerinde yer aldı. Yıllar sonra Carlos Saura filmi Ay Carmela! (1990)'yı seyrettiğinde, filmde anlatılanların benzerini bizzat yaşadığını belirtmişti.

Sürgüne gidiş

Savaşı Franko'nun Milliyetçi güçleri kazanınca, iç savaştaki pozisyonu nedeniyle şantaja uğradı, iş ruhsatının iptali tehdidiyle ucuz kontratlar imzalamak zorunda kaldı. Kontratını yenilemek istemeyince feci şekilde dövüldü ve işkenceye uğradı. Çalışma ruhsatı defalarca iptal edildi. Sonunda emeğinin sömürülmesine göz yumdu ve Valencia Xàtiva'da tekrar işe başladı, burada iyi dostluklar kurdu.

Engellemeler ve yasaklardan bıkan Miguel de Molina'nın bir an önce para kazanması gerekiyordu. 1942 yılında 34 yaşındayken bir arkadaşının yardımıyla pasaport çıkartarak Arjantin'in başkenti Buenos Aires'e gitti. Burada bazı filmlerde de rol aldı. Franko rejimi Arjantin'de de peşini bırakmadı, İspanya elçiliğinin baskısıyla hiçbir gerekçe gösterilmeden ülkeyi terk etmesi istendi, paralarına ve mal varlığına el kondu. Arjantin'i terkedip Meksika'ya gitti ancak burada da sorunlar peşini bırakmadı. Önceleri Meksika'daki her gösterisi büyük başarılar kazanıyordu. Ancak tiyatro salonlarını kontrol eden büyük sendikanın katı kurallarına uymak istemeyince Molina'nın gösterileri sert bir şekilde sabote edilmeye başladı.

Bu arada Arjantin'de hükûmet değişmişti. Eva Perón'dan kişisel bir davet alınca Buenos Aires'e döndü ve birçok yeni kontrat imzaladı. İşleri tekrar düzene girmişti. Bu sakin durum 14 yıl kadar sürdü.

Miguel de Molina 1957'de bir süreliğine İspanya'ya geri döndü. Tüm ülkeyi kapsayan gösteriler yaptı. Eşcinsel olduğu ve iç savaş sırasında Cumhuriyetçileri desteklediği şeklinde basında hakkında yapılan tüm aleyhte yayınlara katlanmak zorunda kaldı. Basın, rencide etmek amacıyla, ona kadınlar için kullanılan Miguela adını takmıştı.

Sanat hayatının sonu

Miguel de Molina, 1960 yılında 52 yaşındayken kendisini gösteri dünyasından emekli etti ve Arjantinde yaşamaya devam etti.

1992 yılı Aralığında 84 yaşındayken, İspanya Kralı Juan Carlos tarafından bağışlandı ve kendisi gibi Endülüslü olan Felipe González'in başında olduğu Sosyalist hükûmet İspanya adına kendisinden özür diledi ve itibarını iade etti. İspanya halk müziğine verdiği eşsiz katkı ve hizmetlerden ötürü bir de madalyayla ödüllendirildi. Bundan sadece üç ay sonra, 4 Mart 1993 tarihinde Buenos Aires'te 84 yaşındayken öldü. Buenos Aires'te genellikle sanatçıların defnedildiği La Chacarita mezarlığında yatmaktadır.

Şarkıları

• La Bien Paga (İyi Para)
• Ojos Verdes (Yeşil Gözler) 1931
• La hija de Don Juan Alba (Don Juan Alba'nın Kızı)
• El día que nací yo (Doğduğum Gün) 1931
• Trinia
• Quintilla Gitana
• Te Quiero
• Te Lo Juro Yo
• Nana Del Cabrerillo
• Don Triquitraque
• Aguita Del Querer
• La Rosa Y El Viento
• Mi Rita Bonita
• El Zorongo
• Sevillanas del Espartero
• Niña Caracola
• Mi Pena
• Manolo Reyes
• La Niña de La Ventera
• El Perrillo
• Dos Cruce
• Catalina
• Salomé
• Bulerías
• Anilla La Descará
• Araceli, Flor de Nardo
• El Avellanero
• El Cariño Que Te Tengo

.

Filmleri

• 1940 - "Alhambra", İspanyol filmi.
• 1952 - "Ésta es mi vida", Arjantin filmi.
• 1956 - "Luces de candilejas", Arjantin filmi.

Kitaplar

• "Botín de guerra: autobiografía", Miguel de Molina, Salvador Valverde, Alejandro Salad, Planeta, 1988.
• "Miguel de Molina: La Copla Quebrada", Borja Ortiz de Gondra, Ñaque Editora, 2008.
• "Miguel de Molina", José Blas Vega, Comunidad Autónoma, 2009.

Dış bağlantılar

• Resmi web sitesi 25 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca)
• IMDb'de Miguel de Molina
• Allmusic.com'da "Miguel de Molina" 18 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Casamaki.com'da "Miguel de Molina" 10 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)