Roy Orbison
Roy Orbison | |
---|---|
Genel bilgiler | |
Doğum | Roy Kelton Orbison 23 Nisan 1936 Vernon, Teksas, ABD |
Ölüm | 6 Aralık 1988 (52 yaşında) Hendersonville, Tennessee, ABD |
Tarzlar | Rockabilly, pop |
Meslekler | Müzisyen, şarkıcı, şarkı yazarı |
Çalgılar | Gitar, vokal |
Etkin yıllar | 1954–1988 |
Müzik şirketi | Sun, Monument, MGM, London, Mercury, Asylum, PolyGram, Virgin |
İlişkili hareketler | Traveling Wilburys, Teen Kings, The Wink Westerners, Class of '55 |
Resmî site | www.royorbison.com |
Önemli çalgılar | |
Roy Kelton Orbison (23 Nisan 1936 - 6 Aralık 1988) Amerikalı şarkıcı, söz yazarı ve müzisyendir.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Teksas'ta doğup büyüyen Orbison, anne ve babasının Büyük Bunalım nedeniyle sık sık değiştirdiği işleri yüzünden gençliğinde çok fazla sayıda şehir değiştirdi. Kalın çerçeveli gözlükleri, sarıya yakın renkteki gözleri ve sivri kulakları Orbison'un gençlik yıllarında görünüşünden duyduğu rahatsızlığın nedeni oldu ve çok sayıda kompleks geliştirmesine sebep oldu. Açık renkteki, beyaza yakın sarı saçlarını simsiyah boyamaya başladı ve Orbison çok geçmeden sesini keşfederek yakın çevresinin ilgi odağı haline geldi. Babasının ona altıncı yaşgününde hediye ettiği gitarı eline aldığı andan itibaren müziğin peşini bir daha hiç bırakmadı. Lise yıllarını verdiği küçük konserlerle geçiren sanatçı, bir keresinde bir Elvis Presley konseri için Dallas'a 571 km araba kullanarak ulaştı. Teen Kings adındaki grupları Orbison'un yoğun uraşları sonucunda Sun Records tarafından ilk albümünü piyasaya sürdü. En büyük ilham kaynağı Elvis olan bu gençler çok geçmeden kendi yollarına gitmeyi seçtiler ve Orbison müzik kariyerine hep Elvis'e ulaşma idealiyle devam etti. Kısa sürede Monument Records'un ilgisini üzerine çeken Orbison, Joe Melson ile birlikte şarkı yazmaya başladı. "Only the Lonely" isimli şarkıları ile dikkatleri üzerlerine toplamayı başardılar. Bu şarkıyı Elvis için yazmış olmasına rağmen Elvis'in ilgisini çekmemesi onu şarkıyı söyleyerek listelerde üst basamaklara yerleşmesini sağladı. Böylelikle Orbison şöhretin kapısını aralamış oldu. "Running Scared", "Crying", "Candy Man" ve "Dream Baby" gibi eserleri de liste başlarında yer aldı. Görünüşüyle bir türlü barışamaması nedeniyle, diğer rock efsanelerinin aksine Orbison dergilere yüzünü göstermeyerek "gizli kimlikli ünlü" unvanına layık görüldü. 1960'larda bir sürü hit'e imza attı: "In Dreams", "Falling", "Mean Woman Blues" ve "Blue Bayou". Henüz yeni yeni ünlenen The Beatles ile aynı sahneyi paylaştı. Karısının terk ettiği zamanlarda Orbison ününün altın çağına erişmişti. Aynı yıl "It's Over" ve efsanevi şarkı "Oh, Pretty Woman"'ı seslendirmesiyle döneminin ve hatta günümüzün en önemli sanatçılarından biri olacağını kanıtladı. Fakat bu parlak dönemin ardından eşinden ayrılması sanatçıyı sessiz bir dönem geçirmeye zorladı. 1970 ve 80'lerde birçok sayıda cover albüm ve yeni şarkılar seslendirmeye gayret etti. 1987'de "In Dreams: Greatist Hits" albümüyle tekrar ilgi toplamaya başladı. "Mystery Girl" ve "Traveling Wilburys Vol. 1" ile Orbison eski tahtına tekrar kavuştu fakat sürekli konser talepleri, turlar ve basının ilgisi sanatçıyı bir hayli zorlamaya başladı. Yeni bir imaj için kilo veren Orbison tüm bu koşuşturmanın içerisinde annesinin evinde yediği yemeğinden sonra henüz 52 yaşında kalp krizi sonucu hayatı sona erdi. Ölümü tüm dünyayı sarstığı gibi, dünya basınının da yoğun ilgisini topladı.
Diskografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Stüdyo Albümleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Roy Orbison at the Rock House (1961)
- Lonely and Blue (1961)
- Crying (1962)
- In Dreams (1963)
- There Is Only One Roy Orbison (1965)
- Orbisongs (1965)
- The Orbison Way (1966)
- The Classic Roy Orbison (1966)
- Roy Orbison Sings Don Gibson (1967)
- The Fastest Guitar Alive Original Soundtrack (1967)
- Cry Softly Lonely One (1967)
- Roy Orbison's Many Moods (1968)
- Hank Williams the Roy Orbison Way (1970)
- The Big O (1970)
- Roy Orbison Sings (1972)
- Memphis (1972)
- Milestones (1973)
- I'm Still in Love with You (1976)
- Regeneration (1977)
- Laminar Flow (1979)
- Class of '55 (1985)
- Mystery Girl (1989)
- King of Hearts (1992)
Derleme/ Seçki albümleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Roy Orbison's Greatest Hits (1962)
- More of Roy Orbison's Greatest Hits (1964)
- Early Orbison (1964)
- The Very Best of Roy Orbison (1966)
- The Great Songs of Roy Orbison (1970)
- The Living Legend of Roy Orbison (1975)
- All-Time Greatest Hits (1977)
- In Dreams: The Greatest Hits (1987)
- For the Lonely: 18 Greatest Hits (1988)
- The Legendary Roy Orbison (1989)
- 20 Original Hits/Original Recordings (1989)
- Best Loved Standards (1989)
- The Legendary Roy Orbison (box set) (1990)
- Super Hits (1995)
- The Very Best of Roy Orbison (1996)
- Oh, Pretty Woman: The Greatest Hits (1998)
- 16 Biggest Hits (1999)
- 20 Golden Hits (2000)
- The Best of Roy Orbison (2003)
- The Essential Roy Orbison (2006)
- The Very Best of Roy Orbison (2006)
- Playlist: The Very Best of Roy Orbison (2008)
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Roy Orbison5 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- http://www.myspace.com/royorbison14 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- http://www.history-of-rock.com/roy_orbison.htm1 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- 1936 doğumlular
- Teksas doğumlular
- 1988 yılında ölenler
- Amerikalı erkek rock şarkıcıları
- Mercury Records sanatçıları
- RCA Victor sanatçıları
- Monument Records sanatçıları
- MGM Records sanatçıları
- Virgin Records sanatçıları
- Asylum Records sanatçıları
- Kalp krizinden ölenler
- Teksas doğumlu şarkıcılar
- Amerikalı erkek gitaristler
- Amerikalı country gitaristleri
- Amerikalı tenorlar
- Amerikalı erkek şarkıcı-şarkı yazarları
- Balad müzisyenleri
- Grammy Yaşam Boyu Başarı Ödülü sahipleri
- En İyi Erkek Pop Vokal Performansı Grammy Ödülü sahipleri
- Amerikalı country şarkıcı-şarkı yazarları
- Rock and Roll Hall of Fame
- En İyi Sesli Kitap, Anlatım ve Hikaye Anlatımı Kaydı dalında Grammy Ödülü sahipleri