Хазарскі каганат
Хаза́рскі каганат — сярэднявечная дзяржава, створаная качавым цюркамоўным народам хазараў. Дзяржаўнае ўтварэньне вылучылася з Заходне-Цюрскага каганату. Кантралявала тэрыторыю Паўночнага Каўказу, Ніжняга і Сярэдняга Паволжа, сучаснага паўночна-заходняга Казахстану, Прыазоўя, паўночную частку Крыму, а таксама стэпы і лесастэпы Ўсходняй Эўропы да Дняпра.
Цэнтар дзяржавы першапачаткова знаходзіўся ў паўночнай частцы сучаснага Дагестану, пазьней перамясьціўся ў нізоўі Волгі. Частка кіруючай эліты прыняла юдаізм. У палітычнай залежнасьці ад хазараў некаторы час знаходзілася частка ўсходнеславянскіх племянных зьвязаў.