Рыгор Фёдаравіч Самайловіч

Рыгор Фёдаравіч Самайловіч
Дата нараджэння	23 лістапада 1914(1914-11-23)
Месца нараджэння	Масальскі павет[d], Калужская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	20 жніўня 2002(2002-08-20) (87 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Траякураўскія могілкі
Альма-матар	Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі (1957) Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзэ (1950)
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Званне	Генерал-лейтэнант
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Рыгор Фёдаравіч Самайловіч (23 лістапада 1914 — 20 жніўня 2002) — савецкі военачальнік, генерал-лейтэнант інжынерных войскаў (1965), Герой Савецкага Саюза (1944). Кандыдат ваенных навук, дацэнт.

У гады Вялікай Айчыннай вайны камандаваў 180-м асобным сапёрным батальёнам 167-й стралковай дывізіі.

Біяграфія

Нарадзіўся 23 лістапада 1914 года ў вёсцы Чарвлёнава ў сям’і Фёдара Дзмітрыевіча і Соф’і Рыгораўны Самайловічаў, якія пераехалі з Беларусі (вёска Роскаш Навагрудскага павета Мінскай губерні, цяпер Навагрудскага раёна Гродзенскай вобласці). Беларус. Жылі сваім хутарам з 40 дзесяцінамі зямлі.

Быў ахрышчаны ў вёсцы Бацішчава (цяпер вёска) Масальскага павета Калужскай губерні. Вучыўся ў Сянькове. З 14-ці гадоў працаваў на маскоўскіх будоўлях. У 1929 годзе сям’я была раскулачена і саслана ў Сібір. Размесціліся ў г. Анжэра-Суджанск. Рыгору пашанцавала, ён застаўся працаваць у Маскве.

Скончыў Маскоўскі будаўнічы тэхнікум. Працаваў інжынерам на будоўлях.

У 1937 годзе па ілжывым даносе быў арыштаваны, як вораг народа (Артыкул 58). На працягу года сядзеў у Бутырскай турме, падвяргаўся катаванням, але не падпісаў прызнальныя паказанні. У 1938 годзе адпушчаны за недаказанасцю прад’яўленых абвінавачванняў і па апраўдальнаму прысуду на судзе.

У Чырвонай Арміі са жніўня 1941. У сакавіку 1942 скончыў тэрміновыя афіцэрскія курсы ў Кастраме (на той момант там базіравалася Ленінградскае ваенна-інжынернае вучылішча).

На франтах Вялікай Айчыннай вайны з красавіка 1942 года. Ваяваў на Бранскім, Варонежскім, 1-м і 4-м Украінскіх франтах, праявіў сябе выдатным спецыялістам, валявым і бясстрашным камандзірам. Вызначыўся на пасадзе камандзіра 180-га асобнага сапёрнага батальёна. У баі за вызваленне Кіева 4—5 лістапада 1943, забяспечваючы дзеянні перадавых падраздзяленняў, у ліку першых уварваўся ў горад. Сапёры пад яго камандаваннем пад шквальным агнём навялі пантонныя пераправы і абясшкодзілі вялікую колькасць варожых мін, чым спрыялі паспяховаму наступу войскаў. Член УКП(б)/КПСС з 1943 года.

За час вайны прайшоў шлях ад радавога добраахвотніка да падпалкоўніка і корпуснага інжынера.

Пасля вайны працягваў службу ў арміі на камандных пасадах. Быў начальнікам інжынерных войскаў арміі, ваеннай акругі, групы савецкіх войскаў у Германіі. У 1950 скончыў Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзе, у 1957 — Ваенную акадэмію Генштаба. З 1967 — намеснік начальніка кафедры ваеннай акадэміі Генштаба. Кандыдат ваенных навук, дацэнт. З 1965 — генерал-лейтэнант, з 1979 — у адстаўцы.

Пасля адстаўкі Рыгор Фёдаравіч, як ваенны гісторык і кансультант, прымаў удзел у здымках некалькіх фільмаў пра Пятра I: «Юнацтва Пятра», «У пачатку слаўных спраў» (рэж. С. А. Герасімаў), «Расія Маладая» (9-серыйны тэлевізійны мастацкі фільм Іллі Гурына), міні-серыял «Пётр Вялікі» (рэжысёры: Лоўрэнс Шылер, Марвін Чомскі. ЗША—СССР, 1986 год), а таксама іншых фільмаў, такіх як: «Русь першапачатковая», «І на камянях растуць дрэвы», «Прыступіць да ліквідацыі».

У 1991 годзе стараннямі Рыгора Фёдаравіча быў заснаваны «Маскоўскі Клуб Герояў Савецкага Саюза, Герояў Расійскай Федэрацыі, поўных кавалераў ордэна Славы»; быў абраны першым старшынёй Клуба.

Жыў у Маскве, працаваў у Інстытуце ваеннай гісторыі Міністэрства абароны СССР, вёў вялікую ваенна-патрыятычную працу.

Памёр 20 жніўня 2002 года. Пахаваны ў Маскве на Траякураўскіх могілках.

Узнагароды

• За мужнасць і гераізм, праяўленыя ў баях, капітану Самайловічу Рыгору Фёдаравічу 10 студзеня 1944 прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка».
• Узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга, дзвюма ордэнамі Чырвонай Зоркі, дзвюма ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, ордэнам «Дружбы народаў» (11.04.1994), ордэнам «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» 3-й ступені, медалямі.

Творы

• 167-я стралковая дывізія ў баях за вызваленне Кіева. // Военно-исторический журнал. — 1983. — № 11. — С. 48-53.

Спасылкі

• Рыгор Фёдаравіч Самайловіч на сайце «Героі краіны»
• Сайт Самайловічаў.
• Самайловіч Рыгор Фёдаравіч.
• Усе калужане-героі Архівавана 13 мая 2012..