Хільдэгард Кнеф

Хільдэгард Кнеф
ням.: Hildegard Knef
Дата нараджэння	28 снежня 1925(1925-12-28)[…]
Месца нараджэння	Ульм, Веймарская рэспубліка, Германскі рэйх
Дата смерці	1 лютага 2002(2002-02-01)[…] (76 гадоў)
Месца смерці	Берлін, Германія
Месца пахавання	Цэлендорфскія лясныя могілкі[d]
Грамадзянства	Германія  ФРГ
Муж	Дэвід Кэмеран
Прафесія	актрыса, пісьменніца, спявачка, аўтабіёграф, тэатральная актрыса, кінаактрыса, тэлеактрыса, студыйны музыкант
Узнагароды	Прэмія Гельмута Койтнера[d] (1993) Берлінскі мядзведзь[d] (1996) Q113060743? (2000)
IMDb	ID 0460651
hildegardknef.de (ням.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хільдэгард Фрыда Альберціна Кнеф (ням.: Hildegard Frieda Albertine Knef, 28 снежня 1925, Ульм — 1 лютага 2002, Берлін) — нямецкая актрыса і спявачка.

Біяграфія

Нарадзілася ў сям’і Ганса Тэадора і Фрыды Аўгусціны Кнеф. Яе бацька быў узнагароджаным ветэранам Першай сусветнай вайны і памёр, калі ёй было ўсяго шэсць месяцаў, пасля чаго Фрыда з дачкой пераехалі ў Берлін, дзе яна пайшла працаваць на фабрыку. Хільдэгард пачала вучыцца акцёрскаму майстэрству ў 14 гадоў у 1940 годзе. Яна пакінула школу ў 15 гадоў, каб стаць вучнем аніматара пры кінастудыі «UFA». Пасля паспяховага скрын-тэсту Хільдэгард паступіла ў Дзяржаўную Кінашколу ў Бабельсбергу, дзе вывучала акцёрскае майстэрства, балет і дыкцыю. Недзе ў гэты перыяд ёй напісаў ліст з прапановай аб сустрэчы Ёзэф Гебельс, але сябры Хільдэгард параілі ёй трымацца ад яго далей.

Здымацца Хільдэгард пачала яшчэ да падзення Трэцяга Рэйха, але большасць фільмаў з яе ўдзелам той эпохі былі выпушчаны ўжо пасля капітуляцыі Германіі. Падчас штурму Берліна яна пераапранулася салдатам, каб застацца са сваім палюбоўнікам Эвальдам фон Дэмандоўскі, і далучылася да яго падчас абароны Шмаргендорфа. Была арыштаваная савецкімі войскамі і пасаджана ў турму, але яе сукамернікі дапамаглі ёй уцячы. Дэмандоўскі быў расстраляны ў 1946 годзе, але перад гэтым паспеў звязацца з акцёрам Віктарам дэ Ковы, які прыгрэў Хільдэгард у сваім новым на той момант тэатры, дзе яна спачатку выступала ў якасці канферансье, але потым пачала граць у тамтэйшых спектаклях.

Кнеф стала папулярнай ужо пасля першых сваіх фільмаў — «Пад мастамі» (1945) і «Забойцы сярод нас» (1946). У фільме «Грэшніца» (1951) Вілі Форста актрыса ўпершыню ў нямецкім пасляваенным кіно знялася аголенай, што падагрэла скандальную цікавасць да фільма.

У наступныя гады Кнеф шмат здымалася, у тым ліку і за мяжой, перш за ўсё ў ЗША, дзе яна выступала пад імем Хільдэгард Неф, яе называлі другой Марлен Дзітрых, з якой яна вельмі цесна сябравала.

З 1955 года грала на Брадвеі, 675 разоў выходзіла ў галоўнай ролі ў мюзікле Коўла Портэра «Шаўковыя панчохі».

У 1960-я гады Кнеф часта выступала ў якасці спявачкі, у Германіі яе канцэрты карысталіся вялікім поспехам, частку песень яна пісала сама. У 1970 і 1975 гадах Кнеф напісала аўтабіяграфічныя кнігі — «Дораная кляча» і «Прысуд».

Тройчы была замужам. Ад другога шлюбу ў яе была дачка Крысціна Антонія.