انجیسی ۴۸۸۹
ظاهر
انجیسی ۴۸۸۹ | |
---|---|
اطلاعات رصدی (مبدأ مبدا) | |
صورت فلکی | گیسو |
بُعد | 13h 00m 08.1s[۱] |
مِیل | 37″ 58′ +27°[۱] |
انتقال به سرخ | ۶۶۵ ۰٫۰۲۱[۱] |
سرعت شعاعی | ±۱۳ km/s ۶۴۹۵[۱] |
سرعت کهکشانی | ±۱۳ km/s ۶۵۰۹[۱] |
فاصله | ۳۰۸ ± ۳ مگا سال نوری (۹۴٫۴۳ ± ۰٫۹۲ مگاپارسک)[۱][۲] |
قدر ظاهری (V) | 12.9[۱] |
ویژگیها | |
گونه | cD; E4; Dd[۱] |
اندازه ظاهری (V) | ۲٫۹ × ۱٫۹ دقیقه و ثانیه قوسی[۱] |
نامهای دیگر | |
ZWG 160.241، DRCG 27-148، فهرست اجرام کالدول 35، کاتالوگ عمومی جدید 4884، UGC 8110، MCG+5-31-77، PGC 44715[۳] | |
انجیسی ۴۸۸۹ (انگلیسی: NGC 4889) یک کهکشان بیضوی ابرغول E4 است. در سال ۱۷۸۵ توسط اخترشناس بریتانیایی فردریک ویلیام هرشل اول کشف شد که آن را به عنوان یک لکه درخشان و سحابی فهرست کرد.[۴] درخشانترین کهکشان در صورت فلکی گیسو، در فاصله متوسط ۹۴ میلیون پارسک (۳۰۸ میلیون سال نوری) از زمین قرار دارد. در هسته کهکشان یک سیاهچاله فوقالعاده قرار دارد که محیط درون خوشهای را از طریق اصطکاک ناشی از ورود گازها و غبار گرم میکند. پرتو گاما از کهکشان تا چندین میلیون سال نوری از خوشه منفجر میشود.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for NGC 4889. Retrieved 2015-01-04.
- ↑ "Distance Results for NGC 4889". NASA/IPAC Extragalactic Database. Retrieved 2015-01-04.
- ↑ "Revised NGC Data for NGC 4889". spider.seds.org. Retrieved 2015-10-13.
- ↑ Jacobsen, Den (2006). "Abell 1656, NGC 4889, NGC 4874". astrophoto.net. Archived from the original on 2008-11-18. Retrieved 2008-08-09.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «NGC 4889». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۶ ژوئیه ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ انجیسی ۴۸۸۹ موجود است.