Becky Lynch
| Becky Lynch | ||
|---|---|---|
| ||
Lynch in juli 2019
| ||
| Persoonlijke informatie | ||
| Geboortenaam | Rebecca Quin | |
| Bijnaam | "The (Irish) Lass Kicker" "The K-nox" "The Man" Big Time Becks | |
| Volledige naam | Rebecca Quin | |
| Geboorteplaats | Limerick, Ierland | |
| Geboortedatum | 30 januari 1987 | |
| Lengte | 168 cm | |
| Gewicht | 59 kg | |
| Carrière | ||
| Debuut | 11 november 2002 | |
| Ringnaam | Becky Lynch Komeera Rebecca Knox | |
| Trainer/coach | Finn Bálor Paul Tracey WWE Performance Center (Sara Amato) | |
| Discipline | Sportentertainment | |
| Overige beroep(en) | Worstelaar, actrice | |
| (en) IMDb-profiel | ||
Rebecca Quin[1] (Limerick, Ierland, 30 januari 1987)[1], beter bekend als Becky Lynch, is een Iers professioneel worstelaar en actrice die sinds 2013 actief is in de World Wrestling Entertainment.[2]
Lynch wordt beschouwd als een van de populairste vrouwelijke worstelaars aller tijden.[3][4] Ze is een vijfvoudig WWE Women's Champion, waarvan ze vier keer het WWE SmackDown Women's Championship won en één keer het WWE Raw Women's Championship. Tevens won Lynch in 2019 de jaarlijkse Royal Rumble.[5]
In 2019 speelde Lynch de hoofdrol bij WrestleMania. Ze was headliner bij het evenement WrestleMania 35, een wedstrijd voor het Raw en SmackDown Women's Championships met Ronda Rousey en Charlotte Flair als tegenstanders.[6] Lynch won de twee titels en maakte haar de eerste vrouwelijke worstelaar die beide titels wist te bemachtigen in WWE.[7] Ze verloor een maand daarna het SmackDown Women's Championship. Voorts was ze de langst regerende Raw Women's Champion met een record aantal van 398 dagen, voordat ze met zwangerschapsverlof ging in mei 2020.[8][9]
Prestatie
[bewerken | brontekst bewerken]- CBS Sports
- Best Moment of the Year (2018) – Viel Ronda Rousey aan op Raw[10]
- Wrestler of the Year (2018)[10]
- WWE Match of the Year (2018) vs. Asuka en Charlotte Flair bij het evenement TLC[10]
- Pro Wrestling Illustrated
- Most Popular Wrestler (2019)[11]
- Woman of the Year (2018, 2019)[11][12]
- Gerangschikt op nummer 1 van de top 100 female wrestlers in de PWI Female 100 in 2019[13]
- Queens of Chaos
- World Queens of Chaos Championship (1 keer)[14]
- Sports Illustrated
- SuperGirls Wrestling
- SuperGirls Championship (1 keer)[14]
- Wrestling Observer Newsletter
- WWE
- WWE Raw Women's Championship (1 keer)[14]
- WWE SmackDown Women's Championship (4 keer)[14]
- Women's Royal Rumble (2019)
- Gerangschikt op nummer 3 van de top 50 Greatest WWE Female Superstars aller tijden (2021)[19]
- WWE Year-End Awards (3 keer)
- Female Superstar of the Year (2018, 2019)[20][21]
- Match of the Year (2018) vs. Charlotte Flair bij het evenement Evolution[20]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b (en) Rebecca Quin. Internet Movie Database. Gearchiveerd op 20 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Joseph Lee, WWE Signs Irish Women’s Wrestler Rebecca Knox. 411MANIA (10 april 2013). Gearchiveerd op 22 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ Alan Dawson, Why the WWE world is enthralled with Becky Lynch, a women's wrestler known as 'The Man'. Business Insider Nederland (8 april 2019). Gearchiveerd op 28 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Ishaan Sharma, 10 Unpopular Opinions About Becky Lynch (According To Reddit). TheSportster (2 augustus 2021). Gearchiveerd op 21 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Mike Chiari, Becky Lynch Lands WrestleMania 35 Match After Winning WWE Women's Royal Rumble. Bleacher Report (28 januari 2019). Gearchiveerd op 24 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Brian Mazique, WrestleMania 35 Card: WWE Officially Names Its Main Event For April 7. Forbes (25 maart 2019). Gearchiveerd op 28 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Erik Beaston, WWE WrestleMania 35 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights. Bleacher Report (7 april 2019). Gearchiveerd op 24 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Becky Lynch now owns the longest Raw Women’s Championship reign. WWE. Gearchiveerd op 29 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) WWE, Raw Women’s Championship WWE. Gearchiveerd op 21 januari 2022. Geraadpleegd op 30 december 2021.
- ↑ a b c (en) Adam Silverstein, The Man comes around: Becky Lynch breaks out for WWE as the 2018 Wrestler of the Year. CBSSports.com (26 december 2018). Gearchiveerd op 20 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ a b PWI, https://twitter.com/officialpwi/status/1216785488373329920. Twitter. Gearchiveerd op 25 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Jeremy Thomas, AJ Styles & Becky Lynch Named PWI Wrestler & Woman of the Year for 2018. 411MANIA (10 januari 2019). Gearchiveerd op 21 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) The PWI Top 100 Female Wrestlers 2019: Full List. Wrestling Travel (1 november 2019). Gearchiveerd op 19 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ a b c d (de) CAGEMATCH » Wrestlers Database » Becky Lynch » Titles. www.cagematch.net. Gearchiveerd op 19 mei 2022. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Justin Barrasso, The Top 10 Women Wrestlers of 2019. Sports Illustrated. Gearchiveerd op 25 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Justin Barrasso, Counting down the top 10 women's wrestlers of 2018. Sports Illustrated. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Derek Stoughton, 2018 Wrestling Observer Newsletter Awards Revealed. WrestlingRumors.net (14 maart 2019). Gearchiveerd op 12 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) POST Wrestling Staff, BONUS SHOW: Wrestling Observer Newsletter Awards. POST Wrestling (18 maart 2019). Gearchiveerd op 28 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Marc Middleton, Becky Lynch And Others Trend After Reveal Of WWE’s 50 Greatest Women Superstars. Wrestling Inc. (26 maart 2021). Gearchiveerd op 19 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ a b (en) Sean Rueter, WWE unveils the 2018 Year-End Award winners. Cageside Seats (24 december 2018). Gearchiveerd op 28 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Chris Perez, WWE Reveals 2019 Year End Award Winners. CBR (28 december 2019). Gearchiveerd op 22 oktober 2021. Geraadpleegd op 19 oktober 2021.