Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź

Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź
	; Kopalnia Czeladź, wieże szybów Piotr i Paweł, pocztówka (1921)
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Siedziba	Czeladź
Data założenia	1858
Data likwidacji	1996
	Położenie na mapie Czeladzi Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź
	Położenie na mapie Polski Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź
	Położenie na mapie województwa śląskiego Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź
	Położenie na mapie powiatu będzińskiego Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź
	50°18′05,8829″N 19°05′35,6390″E/50,301634 19,093233

Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź („Ernest-Michał”, „Ernst-Michael”, „Michał”, „Piaski”) – kopalnia węgla kamiennego w Piaskach (obecnie dzielnica Czeladzi), eksploatowana od 1858 do roku 1996. Obecnie działa tam Centralny Zakład Odwadniania Kopalń pod zarządem Spółki Restrukturyzacji Kopalń S.A. w Bytomiu

Historia

Do I wojny światowej

W 1858 roku 13 mieszczan czeladzkich rozpoczęło budowę kopalni. W roku 1867 większość udziałów w kopalni została sprzedana Józefowi Familierowi z Warszawy i Michałowi Gutmanowi z Bytomia. Następnie głównym udziałowcem został Ernest Kramer z Bytomia, który w 1876 roku otrzymał nadania na pola górnicze „Ernest” i „Michał”^[1]. Nowy właściciel wybił szyb „Ernest” o głębokości 80 metrów i szyb odwadniający „Michał”. W 1879 kopalnia została przejęta przez Towarzystwo Bezimienne Kopalń Węgla „Czeladź” w Piaskach-Czeladzi pod Sosnowcem z siedzibą w Paryżu. Kierownictwo kopalni powierzono francuskiemu inżynierowi Janowi Kellerowi.

Okres międzywojenny

W maju 1943 kopalnia została przejęta przez koncern Preussag. Od 1943 roku przy kopalni istniał podobóz jeniecki dla jeńców brytyjskich.

Po II wojnie światowej

W roku 1945 kopalnia weszła w skład Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Z dniem 1 stycznia 1973 roku kopalnia „Czeladź” została połączona z kopalnią „Milowice”, przyjmując nazwę KWK „Milowice-Czeladź”. 1 stycznia 1976 roku przyłączono je do kopalni „Czerwona Gwardia”^[2].

Po roku 1989

Trzy połączone kopalnie („Czeladź”, „Milowice”, „Czerwona Gwardia”) z dniem 1 stycznia 1990 roku, otrzymały nazwę „Saturn”. Kopalnia w 1996 została postawiona w stan likwidacji. Będąc w stanie likwidacji w dniu 16.07.2002 r. została połączona z KWK „Porąbka–Klimontów” i KWK „Sosnowiec” w jeden oddział o nazwie KWK „Czeladź –Sosnowiec”^[3]

Przypisy

↑ Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 15.
↑ MichałM. Węcel MichałM., KOPALNIA „WIKTOR”, „Kurier Miejski” (10/373), kuriermiejski.com.pl, Sosnowiec, listopad 2012, s. 10, ISSN 1232-7395 [dostęp 2024-10-14] (pol.).
↑ Spółka Restrukturyzacji Kopalń S.A. (monografia) str. 24.

Bibliografia

Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984, s. 37. ISBN 83-00-00648-6.

Linki zewnętrzne

[1] Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 15.

[2] MichałM. Węcel MichałM., KOPALNIA „WIKTOR”, „Kurier Miejski” (10/373), kuriermiejski.com.pl, Sosnowiec, listopad 2012, s. 10, ISSN 1232-7395 [dostęp 2024-10-14] (pol.).

[3] Spółka Restrukturyzacji Kopalń S.A. (monografia) str. 24.

[1]

[2]

[3]