Rozmowa (film 1974)

Rozmowa

The Conversation

Gatunek	kryminał
Rok produkcji	1974
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	113 min
Reżyseria	Francis Ford Coppola
Scenariusz	Francis Ford Coppola
Główne role	Gene Hackman John Cazale Allen Garfield Frederic Forrest
Muzyka	David Shire
Zdjęcia	Bill Butler Haskell Wexler
Scenografia	Dean Tavoularis
Kostiumy	Aggie Guerard Rodgers
Montaż	Richard Chew
Produkcja	Francis Ford Coppola
Wytwórnia	Paramount Pictures American Zoetrope Directors Company The Coppola Company
Dystrybucja	Paramount Pictures
Nagrody
3 nominacje do Oscara

Francis Ford Coppola, reżyser filmu (1973)

Rozmowa (ang. The Conversation) – amerykański film kryminalny z 1974 roku w reżyserii Francisa Forda Coppoli, nagrodzony Złotą Palmą na 27. MFF w Cannes.

Fabuła

Harry Caul (Gene Hackman) jest ekspertem od inwigilacji, prowadzi własną firmę w San Francisco. Cieszy się wysokim szacunkiem w swojej branży. Caul ma obsesję na punkcie własnej prywatności; jego mieszkanie jest prawie nieumeblowane za drzwiami z trzema zamkami, dzwoni z publicznych automatów i twierdzi, że nie ma w domu telefonu, a jego biuro otoczone drucianą siatką znajduje się w kącie wielkiego magazynu. Caul w pracy jest profesjonalistą w każdym calu, ale kontakty prywatne przychodzą mu z trudem. Nie czuje się dobrze w zwartym tłumie, jest zamknięty w sobie i małomówny w nieformalnych sytuacjach. Zachowuje się powściągliwie i skrycie także wobec współpracowników. Wygląd ma bardzo przeciętny, tyle że prawie wszędzie chodzi w półprzezroczystym płaszczu przeciwdeszczowym ze sztucznego tworzywa, nawet kiedy nie pada.

Twierdzi z naciskiem, że etyka zawodowa nie każe mu przejmować się treścią rozmów, które nagrywa ani sposobami wykorzystania zdobytych przez niego informacji przez klientów. W rzeczywistości nęka go poczucie winy z powodu pewnego zlecenia z zakresu podsłuchu, które doprowadziło do śmierci trzech osób, tym większe, że jest gorliwym katolikiem. Jego jedyne hobby to granie na saksofonie tenorowym wraz z puszczanymi ulubionymi płytami jazzowymi w zaciszu mieszkania.

Caul i jego przyjaciel Stan (John Cazale) podjęli się zadania monitorowania rozmowy pewnej pary (Cindy Williams i Frederic Forrest), gdy będzie ona przechodziła przez zatłoczony Union Square w San Francisco. Wykonują to trudne zlecenie, ale Caula stopniowo coraz bardziej dręczą wątpliwości dotyczące faktycznego znaczenia tej rozmowy. Myśli o tym, co może spotkać tę parę po wysłuchaniu taśmy przez klienta. Przez cały film puszcza w kółko tę taśmę, starając się jak najwierniej odtworzyć słowa podsłuchiwanych. Wyłapuje kluczowe, chociaż dwuznaczne zdanie ukryte pod melodią graną przez ulicznego muzyka: „Zabiłby nas, gdyby znalazł okazję” i ciągle interpretuje na nowo jego znaczenie w świetle tego, co wie i co zgaduje.

Caul unika wręczenia taśmy Martinowi, pracownikowi (Harrison Ford) mężczyzny, który zamówił usługi podsłuchowe (Robert Duvall). Ten pełnomocnik coraz bardziej naciska i sam Caul jest w końcu śledzony, oszukiwany, podsłuchiwany. Taśma zostaje mu wreszcie skradziona, kiedy zaniedbuje chwilowo ostrożność.

Obsada

• Gene Hackman – Harry Caul
• John Cazale – Stan
• Allen Garfield – William P. 'Bernie' Moran
• Frederic Forrest – Mark
• Cindy Williams – Ann
• Michael Higgins – Paul
• Elizabeth MacRae – Meredith
• Teri Garr – Amy Fredericks
• Harrison Ford – Martin Stett

Nagrody i nominacje (wybrane)

Oscary za rok 1974

• Najlepszy film (nominacja)
• Najlepszy scenariusz oryginalny – Francis Ford Coppola (nominacja)
• Najlepszy dźwięk – Walter Murch, Art Rochester (nominacja)

Złote Globy 1974

• Najlepszy dramat (nominacja)
• Najlepsza reżyseria – Francis Ford Coppola (nominacja)
• Najlepszy scenariusz – Francis Ford Coppola (nominacja)
• Najlepszy aktor dramatyczny – Gene Hackman (nominacja)

Nagrody BAFTA 1974

• Najlepszy dźwięk – Art Rochester, Nathan Boxer, Michael Evje, Walter Murch
• Najlepszy montaż – Walter Murch, Richard Chew
• Najlepsza reżyseria – Francis Ford Coppola (nominacja)
• Najlepszy scenariusz – Francis Ford Coppola (nominacja)
• Najlepszy aktor – Gene Hackman (nominacja)

27. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes

• Złota Palma
• Wyróżnienie Jury Ekumenicznego

Linki zewnętrzne

• Rozmowa w bazie Filmweb
• Rozmowa w bazie IMDb (ang.)
• Recenzja z „Filmu” nr 31/75
• Dokończenie recenzji z „Filmu”