Կիրիլ Աֆանասև
Կիրիլ Աֆանասև | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունվարի 22 (փետրվարի 4), 1909 Լոմոնոսով, Պետերգոֆյան գավառ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | մարտի 29, 2002[1] (93 տարեկան) Մոսկվա, Ռուսաստան |
| Գերեզման | Golovinskoye Cemetery |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Մասնագիտություն | ճարտարապետ, արվեստագետ, համալսարանի դասախոս և քաղաքաշինարար |
| Հաստատություն(ներ) | Մոսկվայի ճարտարապետության ինստիտուտ |
| Գործունեության ոլորտ | ճարտարապետություն[2], արվեստագիտություն[2] և spatial planning?[2] |
| Ալմա մատեր | Վխուտեին (1930) |
| Գիտական աստիճան | արվեստագիտության դոկտոր |
| Տիրապետում է լեզուներին | ռուսերեն[1][2] |
Կիրիլ Աֆանասև (ռուս.՝ Кири́лл Афана́сьев, հունվարի 22 (փետրվարի 4), 1909, Լոմոնոսով, Պետերգոֆյան գավառ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - մարտի 29, 2002[1], Մոսկվա, Ռուսաստան), ռուս ճարտարապետ, պրոֆեսոր, արվեստագիտության դոկտոր, ԽՍՀՄ Ճարտարապետների միության հիմնադիր անդամ։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կ. Աֆանասևը ծնվել է Օրանիենբաում քաղաքում՝ ցարական բանակի սպայի ընտանիքում։ 1918 թվականից նա ապրել է Մոսկվայում։
1930 թվականին ավարտել է Բարձրագույն գեղարվեստա-տեխնիկական ինստիտուտի ճարտարապետության ֆակուլտետը (Ա. Վեսնինի արհեստանոց), եղել է Ժամանակակից ճարտարապետների միավորման անդամ։ Ուսումնառության հետ համատեղ և ուսումն ավարտելուց հետո աշխատել է Մ. Գինզբուրգի ճարտարապետական արվեստանոցում։ 1932 թվականին տեղափոխվել է Մոսկվայի խորհրդի Ի. Ժոլտովսկու 1-ին ճարտարապետական ստուդիան։
1934-38 թվականներին ըստ Կ. Աֆանասևի նախագծի և վերահսկողությամբ կառուցվել է 10 հարկանի բնակելի շենք «Գեոդեզիա» գործարանի համար, որն այդ ժամանակ ամենամեծ շինությունն էր Զամոսկվորեչեում։ Նույն 1930-ական թվականներին Կ. Աֆանասևը կառուցել է Յարոսլավլի մանկավարժական ինստիտուտի շենքը, տաղավարները Համամիութենական գյուղատնտեսական ցուցահանդեսի տաղավարները (մասնավորապես՝ թիվ 31 «Երկրաբանություն» տաղավարը (նախկինում՝ «Կտավատի և այլ պտղաբուծական մշակաբույսեր»), և իրականացրել է Կասպիյսկ նոր քաղաքի նախագծումը։
Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին նա աշխատել է գերմանացիներից ազատագրված քաղաքների կենսական գործառույթների ապահովման ուղղությամբ (Կրասնոդար, Նովոռոսիյսկ, Տուապսե և այլն)։
Պատերազմից հետո աշխատել է ԽՍՀՄ շինարարության և ճարտարապետության ակադեմիայի պատմության և տեսության ինստիտուտում, զբաղվել է քաղաքային կենտրոնների վերակառուցմամբ, որոնցից էին Ստալինգրադը, Սոֆիան (Բուլղարիա), Կոստրոման, Լուգանսկը։ Դիզայնի հետ մեկտեղ զբաղվել է մանկավարժական (1935 թվականից` Մոսկվայի ճարտարապետական ինստիտուտի պրոֆեսոր, արվեստագիտության դոկտոր` 1954 թվականից) և գիտական գործունեությամբ։ 1955 թվականին դարձել է ԽՍՀՄ ճարտարապետների միության հիմնադիր անդամ։
2001 թվականին նրան շնորհվել է Մոսկվայի ճարտարապետների միության «Ոսկե հատում» մրցանակ։
Մահացել է 2002 թվականին, թաղված է Մոսկվայի Գոլովինսկու գերեզմանատանը[3]։
1938 թվականից մինչև իր մահը Կ. Աֆանասեևն ապրում էր Պյատնիցկայա փողոցում իր կառուցած տանը։
Մատենագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հրապարակել է մի շարք հոդվածներ, մենագրություններ և գրքեր` ճարտարապետության տեսության և պատմության մասին։
- Построение архитектурной формы древнерусскими зодчими. М., 1961.
- Ideen — Projekte — Bauten: Sowjetische Architektur 1917/32. Dresden, 1973.
- А. В. Щусев. М., 1978.
- О соразмерности в архитектурных ансамблях Армении (Санаин, Ахпат, Гошаванк). Ереван, 1978.
- Дзвели Шуамта. Тбилиси, 1983.
- Опыт пропорционального анализа. М., 1998.
- Рождение метрополии. Москва 1930—1955. Антология. М., 2005 (в соавт.)
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Identifiants et Référentiels (ֆր.) — ABES, 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Могила К. Н. Афанасьева
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Кирилл Николаевич Афанасьев (К 60-летию со дня рождения) // Архитектура СССР. — 1969. — № 4. — С. 45.
- Московская энциклопедия. Том 1: Лица Москвы. Книга 6: А-Я. Дополнения. — М.: Московские учебники, 2014.
| ||||||||
