Przejdź do zawartości

Cygański Las

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cygański Las
Ilustracja
zespół przyrodniczo-krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Bielsko-Biała

Mezoregion

Beskid Śląski

Data utworzenia

1997

Powierzchnia

593 ha

Położenie na mapie Bielska-Białej
Mapa konturowa Bielska-Białej, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cygański Las”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Cygański Las”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Cygański Las”
49°46′54,1200″N 19°02′51,0000″E/49,781700 19,047500
Wejście do Cygańskiego Lasu od strony pętli autobusowej
Nieczynny tor saneczkowy

Cygański Las (niem. Zigeunerwald) – las w południowej części Bielska-Białej, w dzielnicach Olszówka i Mikuszowice, na stokach Kołowrotu, Koziej Góry, Równi i Górnej Równi w Beskidzie Śląskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Cygański Las jest pozostałością dawnego lasu rozciągającego się od Mikuszowic po Kamienicę. Został wymieniony w dokumencie z 1312 r., w którym Mieszko cieszyński nadaje las we władanie mieszczanom bielskim. Dokument ten jest najstarszą pisemną wzmianką o mieście Bielsku. W 1548 r. Wacław III Adam zezwolił na użytkowanie wykarczowanej części lasu jako pastwiska miejskiego. W XVII w. las stał się przedmiotem sporu pomiędzy mieszczanami bielskimi a dzierżawcą dóbr łodygowickich, kasztelanem Stanisławem Warszyckim, zakończony zbrojną interwencją wojsk austriackich w 1644 r. Nieprawidłowa eksploatacja tego terenu doprowadziła do zniszczenia pierwotnego drzewostanu, w znacznej mierze odtworzonego w XIX wieku.

W latach 60. XIX wieku dolna część lasu została z inicjatywy dyrektora szkoły realnej w Bielsku, Karola Ambrożego, przekształcona przez Towarzystwo Upiększania Miasta (Bielitz-Biala'er Verschönerungsverein) w park leśny wzorowany na Lesie Wiedeńskim. Przyczyniło się to rozwoju Mikuszowic Śląskich (których częścią była Olszówka) jako miejscowości turystycznej – powstały tam liczne wille letniskowe (należące głównie do bogatych mieszkańców Bielska), ścieżki spacerowe, obiekty gastronomiczne, rozrywkowe i noclegowe. Wytyczono również liczne szlaki turystyczne prowadzące na okoliczne szczyty, a od 1895 r. w bezpośrednie sąsiedztwo Cygańskiego Lasu docierała linia tramwajowa, zlikwidowana w roku 1971. Dolna część lasu, wraz z całymi Mikuszowicami Ślaskimi została włączona do Bielska-Białej w 1968 r., natomiast górna należała aż do roku 1990 do Bystrej.

Nazwa Cygański Las jest dosłownym tłumaczeniem niemieckiej nazwy Zigeunerwald, która jest zniekształconą formą pochodzącą od Ziegenwald (Kozi Las). W latach PRL nosił nazwę Park Ludowy.

W 1997 r. utworzono zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Cygański Las” o powierzchni 925 ha. Na skutek zmian przepisów i sprzeciwów części inwestorów, chcących rozbudowywać tutaj infrastrukturę turystyczną w 2004 r. powierzchnię ZPK zmniejszono do 593 ha. Część Cygańskiego Lasu położona na zboczach Kołowrotu chroniona jest także w ramach Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego.

W Cygańskim Lesie występują naturalne skupiska leśne i nieleśne, m.in. żyzna buczyna karpacka, jaworzyna górska z miesiącznicą trwałą, grąd subkontynentalny oraz podgórski łęg jesionowy).

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez teren Cygańskiego Lasu przebiegają szlaki turystyczne w trzech kolorach w następujących kierunkach:

Na alejkach spacerowych zimą można uprawiać narciarstwo biegowe. Do Cygańskiego Lasu można dojechać autobusem MZK nr 1, gdzie znajduje się pętla. Dawniej istniał wariant linii nr 1 jako linia 1s obok Szpitala Wojewódzkiego (Długa - Boboli - Armii Krajowej). Obecnie wszystkie kursy w dni robocze, soboty oraz niedziele i święta realizowane są obok Szpitala.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Polak: Przewodnik po Bielsku-Białej. Bielsko-Biała: Towarzystwo Miłośników Ziemi Bielsko-Bialskiej, 2000. ISBN 83-902079-0-7.
  • Jacek Zachara, Wojciech Mikler: Przyroda Bielska-Białej. Bielsko-Biała: Stowarzyszenie „Olszówka”, 2004. ISBN 83-918676-0-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]